HTC One A9

تخفیف ویژه

نقد و بررسی گوشی HTC One A9

در ابتدا

HTC One A9 تنها یک گوشی نیست، بلکه عاملی است که به دنبال آن زنده سازی یک شرکت باید صورت گیرد. A9 تلاش کمپانی HTC است تا از میان آب‎های گل آلود به سمت بیرون شنا کند و موقعیت خود را در بازار پیدا کند. ممکن است این شرکت یکسری گوشی توانا امسال عرضه کرده باشد ولی نیاز به یک چیز متفاوت دارد، چیزی که نشان دهد هنوز شاه زنده است و قدرت نمایی می‎کند. ولی آیا این گوشی تمام امید این کمپانی را برآورده کرده است یا برعکس به نوعی توهمی بیش نبوده است ؟

گوشی اچ تی سی وان A9 نظیر یک بدرود گفتن با گوشی‎های دیگر سری One به شمار می‎‏رود و به نوعی تکامل One M7 است. دارای یک بدنه‎ی یکپارچه‎‎ی فلزی است، نازک تر است و یک شیشه‎ی محافظ جلویی 2.5 بعدیبه همراه لبه‎های خمیده مطابق آخرین مدهای روز به آن اضافه شده است. یک صفحه‎ نمایش شفاف AMOLED دیده می‎شود، دوربین دارای قابلیت پایدارسازی اپتیکال تصویر و البته اسلات microSD که انتظاری نسبت به آن نمی‎توانیم داشته باشیم.

چیزی که دیده نمی‎شود اسپیکر استریو است که در جلو دیگر گوشی‎های قبلی سری One دیده می‎شود ولی حفظ آن‎ها به معنای افزایش لبه‎های صفحه‎ نمایش AMOLED می‎بود که روی جمع و جور بودن و زیبایی نهایی گوشی تاثیر می‎گذاشت.

گوشی موبایل HTC ای 9 شبیه به یک گوشی حد واسط مناسب می‎آید، به خوبی مجهز شده است و هدف گذاری خوبی داشته است. قیمت آن در آمریکا بسیار جذاب تر است ولی باید ببینیم قیمت بالای آن در اتحادیه‎ی اروپا چه تاثیری بر فروش آن می‎گذارد.

طراحی و کیفیت ساخت

ابعاد این گوشی جالب است که در 145.8x70.8x7.3 میلیمتر می‎باشد که 1 میلی متر ضخیم تر و پهنتر به نسبت گوشی پرچم دار HTC One M9 است. در آن گوشی یک صفحه‎ نمایش 5 اینچی و اسپیکرهای استریو در جلو هستیم ولی A9 آن‎ها را با یک اسکنر پردازش اثر انگشت جایگزین کرده است. خوشبختانه صفحه‎ نمایش AMOLED جمع و جور و باتری کوچکتر باعث نازک بودن آن به مقدار 7.3 میلی متر و وزن سبک تر 143 گرمی شده است.

HTC One M7 اولین گوشی تمام فلزی این کمپانی تایلوانی نبود، ولی باعث محبوب شدن نوارهای آنتن موجود در پشت گوشی شد. HTC One M8 و One M9 نیز همان نوارها را داشتند و همین روند در A9 نیز حفظ شده است.

این گوشی با توجه به لبه‎ی خمیده‎ی 2.5 بعدی کم و بیش شبیه آیفون 6 و همچنین HTC One M8 است. حقیقت این است که این روزها گوشی‎های بیشتر و بیشتر شبیه به هم هستند و کمتر شاهد چیزی مبتکرانه هستیم.

این لبه‎های خمیده‎ی صفحه‎ نمایش در گوشی One A9 نیستند که باعث تحت تاثیر قرار دادن شما می‎شوند بلکه شیشه‎ی سیاهی که باعث شده است این گوشی در بالا و پایین نوارهای بزرگی که دارد نازک به نظر آید باعث شگفتی می‎شود. با آنکه خبری از اسپیکرهای استریو در جلو نیست ولی جایگزین آن‎ها یک اسکنر پردازش اثر انگشت شده که در کلید Home در انتهای صفحه تعبیه شده است و در بالا یک بلندگو خودنمایی می‎کند.

دوربین پشتی 13 مگاپیکسلی بالا آمده است ولی چاره‎ای نبوده است، یک بدنه‎ی نازک و یک دوربین توانا اغلب اوقات به معنای برآمدگی دوربین است. یا باید این را تحمل بکنیم یا در عوض شاهد یک گوشی ضخیم تر و سنگین تر می‎بودیم.

در دست گیری این گوشی واقعا تجربه‎ی لذت بخشی است. یکپارچگی بدنه‎ی آلومینیومی در دست احساس عالی دارد چون لبه‎های خمیده و صفحه‎ نمایش باعث به خطر انداختن بحث در دست گیری نظیر سایر گوشی‎ها، نمی‎شوند.

کلید‎های کنترل

چیز غیرعادی در این رابطه به چشم نمی‎خورد. بلندگو، دوربین جلوی 4 مگاپیکسلی اولترا پیکسل، یک LED نوتیفیکیشن مخفی کوچک و یکسری سنسور نامرئی همه در بالای صفحه‎ نمایش 5 اینچی AMOLED قرار دارند. در زیر تنها کلید خازنی Home است که از آن به عنوان یک پردازش گر اثر انگشت نیز استفاده می‎شود.

حسگر اثر انگشت  واقعا سریع است و حتی زمانی که صفحه‎ نمایش خاموش است گوشی شما را از حالت قفل خارج می‎کند.

در سمت چپ محل ورود سیم کارت با قطع نان و microSD را داریم و در سمت راست دکمه‎ی تنظیم حجم صدا و کلید پاور /قفل کردن که یادآور گوشی OnePlus 2 برای ما می‎باشد.

در بالا چیزی جز یک پلاستیک مات نیست که حدس می‎زنیم پوشاننده‎ی آنتن دیگری باشد ولی خبری از پورت IrDA در این دستگاه نیست.

در پایین پورت microSD 2.0 را داریم و در امتداد آن محافظ‎های بلندگو و جک صدا. میکروفون اولیه نیز در اطراف پورت برقراری اتصال است.

لنزهای دوربین 13 مگاپیکسلی و فلش LED دوتایی دو رنگی در عقب به همراه میکروفون ثانویه هستند که برای لغو فعال نویز و ضبط صدا با کیفیت استریو در طول گرفتن ویدیو استفاده می‎شود.

صفحه‎ نمایش

این گوشی دارای یک صفحه‎ نمایش AMOLED 5 اینچی است که برای یک گوشی متوسط عالی است. پنلی با کیفیت بالا و دارای رزولوشن 1080p و تراکم پیکسلی 441ppi. با آنکه اعداد آنقدر جابجا کننده‎ی رکوردها نیستند ولی پیکسل‎ها و ماتریکس Diamond PenTile غیر قابل تشخیص با چشم غیر مسلح هستند.

سطوح کنتراست در این صفحه‎ نمایش عالی هستند. ولی متاسفانه حداکثر میزان روشنایی صفحه کمتر از 366nits است که در بین گوشی‎های متوسط تنها میانگین به شمار می‎رود.

برای رنگ‎های صفحه‎ نمایش دو حالت در اختیار شما گذاشته شده است AMOLED که رنگ‎ها چشم نوار ولی اندکی بیش از حد اشباع یافته هستند و sRGB که دقت رنگی عالی است.

تست این صفحه‎ نمایش در نور خورشید از نظر خوانا بودن نتیجه‎ای عالی داشت که باید گفت به نسبت گلکسی نوت 5 هم بالاتر بود.

  باتری

باتری این گوشی غیرقابل تعویض و از توع 2,150 mAh است که برای یک گوشی 5 اینچی مناسب به نظر می‎آید. ما شاهد این بوده‎ایم که میزان تحمل صفحات نمایش AMOLED سامسونگ نسبت به مصرف باتری عالی بوده است ولی همچنین عملکرد بدی را در صفحات غیر سامسونگی از این نوع دیده‎ایم. بنابراین باید ببینیم این گوشی چکار می‎کند.

متاسفانه اخبر خوب نیست، شاید صفحه‎ نمایش AMOLED و شاید هم تراشه پاشنه‎ی آشیل این گوشی هستند. در بحث گردش در اینترنت این گوشی عملکرد ضعیفی داشت و در رابطه با مکالمه در بستر 3G، پخش ویدیو و حالت انتظار 3G امتیازها متوسط بودند. میزان تحمل باتری به مقدار 46 ساعت زیر حد میانگین است یعنی روی بیشتر از دو روز مصرف متوسط از گوشی بیشتر حساب نکنید.

قابلیت برقراری اتصال و پشتیبانی از شبکه‎ها

اچ تی سی ای 9 به لطف تراشه‎ای که دارد از باندهای زیادی از شبکه‎ی LTE پشتیبانی می‎کند از جمله LTE Cat. 7. همچنین از قابلیت اتصال GSM 4 باند و 4 یا 5 باند قابلیت اتصال 3G به همراه HSPA پشتیبانی می‎کند.

سایر چیزهایی که پشتیبانی می‎شوند شامل باند دوتایی Wi-Fi a/b/g/n/ac و وای فای دایرکت است. حالا به لطف آندروید 6 می‎توانید از بخش تنظیمات گوشی، هات اسپات گوشی را برپا کنید.

پشتیبانی از بلوتوث 4.1، GPS و GLONASS به علاوه‎ی رادیو FM دیده می‎شود. از طریق پروتکل Miracast نیز می‎توان صفحه‎ نمایش را منعکس کرد و NFC نیز دیده می‎شود.

ویژگی HTC Connect با استفاده از پروتکل DLNA برای فراهم سازی یکپارچگی روان تر گوشی شما با تجهیزات خانگی شما کار می‎کند.

یک پورت micro-USB 2.0 با پشتیبانی از MHL در انتهای گوشی قرار گرفته و به شما اجازه می‎دهد ویدیو‎های خود را روی تلویزیون‎هایی که از این قابلیت پشتیبانی می‎کنند استریم کنید.

امکان اتصال فضای ذخیره سازی اکسترنال نیز وجود دارد. یک جک استاندارد هدفون 3.5 میلی متری نیز به شما اجازه می‎دهد هدفون مورد انتخاب خود را متصل کنید.

این گوشی سیم کارت‎هایی با قطع نانو قبول می‎کند. با استفاده از اسلات microSD می‎توانید فضای ذخیره سازی را تا 200 گیگابایت افزایش دهید.

به لطف اندروید مارشمالو حالا کاربران می‎توانند یک کارت حافظه‎ خارجی اضافه کنند که توسط سیستم به عنوان یک فضای ذخیره سازی داخلی قبول شود.

مموری کات فرمت و رمزنگاری می‎شود و نظیر یک مموری داخلی دیده می‎شود.

وجود اندروید 6 مارشمالو از همان ابتدا

گوشی HTC One A9 اولین گوشی است که ما دیده‎ایم ( تا تاریخ درج این نقد و بررسی ) که از اندروید 6.0 پشتیبانی می‎کند. در راس آن نیز رابط کاربری Sense 7.0 خود کمپانی دیده می‎شود.

قفل صفحه‎ نمایش تغییر زیادی به نسبت Sense 6 نداشته است و در آن یک ساعت به همراه اطلاعات هواشناسی و 4 جایگاه برای میانبرهای مختلف دیده می‎شود. البته تماس‎های از دست رفته و پیام‎های ورودی نیز دیده می‎شوند. به دلایل حفظ حریم شخصی می‎توانید نمایش آن‎ها را غیرفعال کنید.

سنسور پردازش اثر انگشت این گوشی بسیار دقیق است و زمانی که حتی صفحه‎ نمایش خاموش است آن را بسیار سریع باز می‎کند. کلید Home که در آن این سنسور قرار داده شده ولی خازنی است.

برای باز کردن گوشی هم از دوبار ضربه زدن روی صفحه‎ نمایش و هم به سمت بالا سوایپ کردن می‎توانید استفاده کنید. آخرین صفحه ‎ home از سمت چپ بار دیگر برای Blinkfeed این کمپانی رزرو شده است که حالا قدرت بیشتری دارد.

درست نظیر سابق این بخش محتویاتی از شبکه‎های اجتماعی شما در اختیارتان می‎گذارد به علاوه‎ی هزاران منبع خبری. شما می‎توانید موضوعات مورد علاقه‎ی خود را انتخاب کنید تا در این بخش محتوای مرتبط را نگاه کنید همچنین امکان جستجوی محتوای خاص و دلخواه شما نیز وجود دارد.

این سرویس با کمک ویژگی جدید Sense Home مکان‎های خوردن غذا که در نزدیکی شما هستند را پیشنهاد می‎دهد.

Blinkfeed زمان ناهار و شام شما را یاد می‎گیرد و قبل از اینکه زمان موعد فرا برسد به صورت نوتیفیکیشن‎هایی رستوران‎های مجاور را پیشنهاد می‎دهد و به لطف یکپارچگی با سایت‎های Yelp و Foursquare اگر دوستان شما نظراتی داده باشند آن نظرات‎ نیز به نمایش گذاشته می‎شود.

صفحه ‎ Home کاملا قابلیت سفارشی شدن را با لینک‎ها و ویجت‎ها دارد. اگر از Blinkfeed خوشتان نمی‎آید نظیر هر ویجت دیگری می‎توانید از دست آن خلاص شوید.

ویجت Sense Home که در M9 برای اولین بار شاهد آن بودیم اینجا نیز وجود دارد. با در اختیار داشتن 8 میانبر واقعا معمولی به نظر می‎آید، 6 تای این میانبر‎ها مخصوص اپلیکیشن‎ها هستند و دوتای آخر پوشه‎هایی برای آخرین اسناد استفاده شده و اپلیکیشن‎های پیشنهاد شده‎ای است که شاید دوست داشته باشید دانلود کنید.

امکان پیکربندی و عوض کردن میانبر‎ها وجود ندارد این ویجت آن‎ها را برای شما انتخاب کرده است ولی نمی‎توانید آن را پاک کنید.

بعد از اینکه آدرس محل کار و منزل خود را وارد کنید این ویجت براساس محل فعلی شما میانبر‎ها را تغییر می‎دهد یعنی براساس اینکه خانه، محل کار یا بیرون باشید.

این ویجت یاد خواهد گرفت که چه اپلیکیشن‎هایی بیشتر از همه استفاده کرده‎اید تا آن‎ها را جلوتر قرار دهد. Blinkfeed برای پیشنهاداتی که می‎دهد از موقعیت‎هایی که این ویجت دارد استفاده می‎کند.

از طریق یک منوی اختصاصی امکان سفارشی کردن نوع قفل صفحه‎ نمایش، زنگ‎ها، صداهای مخصوص نوتیفیکیشن‎ها و آلارم‎ها وجود دارد.

پشتیبانی از تم نیز دیده می‎شود و به نسبت قبل بسیار قابل سفارشی شدن است. یک تم حالا قفل صفحه‎ نمایش و کاغذ دیواری‎های صفحه ‎ home، پس زمینه‎ی کشوی اپلیکیشنی، کاغذدیواری اپلیکیشن پیش فرض پیام دهی، طرح رنگی سیستم، آیکون‎های اپلیکیشن‎ها و تنظیمات، تمامی صداها و فونت سیستم را تغییر می‎دهد!

یک فروشگاه تم اختصاصی برای دانلود تم‎ها وجود دارد ولی می‎توانید فونت‎ها، تصاویر و زنگ‎ها را به صورت جداگانه دریافت و در تم فعلی خود اعمال کنید.

حتی به راحتی می‎توانید تم خود را بسازید و اگر فکر می‎کنید عالی است در فروشگاه برای استفاده‎ی دیگران آپلود کنید.

سوایپ تک انگشتی به بالای صفحه ‎ home باعث باز شدن ناحیه‎ نوتیفیکیشن‎ها می‎شود که دارای ظاهر تمیزتری در اندروید 5.0 می‎باشد.

یک سوایپ اضافی منطقه‎ی تاگل‎ها را آشکار می‎کند با در اختیار داشتن تاگل‎هایی برای وای فای، بلوتوث، حالت هواپیما، چرخش خودکار صفحه‎ نمایش، چراغ قوه، روشن و خاموش کردن موقعیت یابی و امکان پیکربندی آن‎ها نیز وجود دارد.

لایه بندی پیش فرض کشوی اپلیکیشنی شبکه‎ 4x5 از آیکون‎های اپلیکیشن‎ها است. یک حالت 3x4 نیز دیده می‎شود ولی حالت 5x6 منطقی تر بوده است.

شما می‎توانید آیکون‎ها را براساس زمان نصب، براساس حروف الفبا یا دستی مرتب کنید و آن‎هایی که نیاز دارید را مخفی کنید.

app switcher دارای یک اینترفیس کارتی تمیز است که به شما اجازه می‎دهد با به بالا یا پایین سوایپ کردن اپلیکیشنی که نیاز دارید را انتخاب کنید.

تب‎های کروم نیز به عنوان کارت ظاهر می‎شوند و گزینه‎ای برای بستن یکجای تمامی اپلیکیشن‎های باز شده یا معلق وجود دارد.

قابلیت Screen Pinning به شما اجازه می‎دهد یک اپلیکیشن را همیشه در حال نمایش ببینید مگر اینکه با فشار همزمان و نگه داشتن دکمه‎های Back و Task switcher آن را از سنجاق شدن خارج کنید.

آهسته ضربه زدن و نگه داشتن ضربه روی دکمه‎ی Home باعث ظاهر شدن رابط کاربری جدیدی به اسم Now on tap به لطف اندروید مارشمالو می‎شود.

این اینترفیس جدید متوجه می‎شود چه اتفاقی دارد روی صفحه‎ نمایش شما می‎‏افتد و براساس جستجوی خودکاری که در همان حین انجام می‎شود نتایجی را به شما پیشنهاد می‎دهد.

به عنوان مثال اگر در حال خواندن نقد این گوشی باشد، این رابط کاربری متوجه‎ی کلمه‎ی کلیدی HTC One A9 شده و بر روی وب دنبال آن می‎گردد.

در بخش تنظیمات شاهد حالت مزاحم نشوید (DND mode) نیز هستیم که زیر تاگل وای فای قرار گرفته است. شما می‎توانید از بین کاملا سایلنت، تنها آلارم‎ها، یا براساس اولویت بندی‎ها، انتخاب کنید.

همچنین دوباره شاهد حالت سایلنت هستیم که با نگه داشتن به سمت پایین دکمه‎ی تنظیم حجم صدا فعال می‎شود و اگر دوباره فشار داده شود گوشی وارد حالت ویبره می‎شود.

در نهایت شاهد سیستم مدیریت جدید مجوزها هستیم. هر اپلیکیشنی که نیاز به مجوز خاصی دارد بدون هشدار نصب می‎شود ولی در اولین اجرا از شما رد یا اجازه دادن به دسترسی پرسیده می‎شود.

 پردازنده

HTC وان A9 اولین گوشی هوشمند همراهی است که از سیستم بر تراشه‎ی Snapdragon 617 استفاده می‎کند تا از تمامی 8 هسته‎ی پردازنده‎ی Cortex-A53 در یک زمان استفاده کند و فرکانس رم افزایش یابد. در بخش اتصالات شاهد اتصال وای فای سریع تر و پشتیبانی از LTE Cat.7, Bluetooth 4.1 و Quick Charge 3.0 هستیم.

گوشی HTC One A9 یک دستگاه پرچم دار نیست و ما هم نتایج مشابه با چنین دستگاهی را انتظار نداشتیم. تراشه‎ی این گوشی برخلاف Snapdragon 615 قدرت این را دارد که همزمان از تمام 8 هسته‎ی آن استفاده کند و بنابراین شاهد بالا بردن عملکرد در بحث عملکرد چند هسته‎ای نسبت به دستگاه‎های S615 هستیم و عملکرد این تراشه بسیار نزدیک به Helio X10 یا Snapdragon 808 است.

عملکرد مموری و واحد پردازش گرافیکی طبق انتظار ما در حد متوسط بود و همین نتیجه در مورد تست‎های بنچمارکی که گرفته شد پردازنده، GPU و رم و عملکرد سیستم عامل و وب را مد نظر می‎گرفتند. نتایجی مشابه با دوستانی که از تراشه‎ی Helio X10 استفاده می‎کنند.

به بحث قابلیت‎های گرافیکی که می‎رسیم، واحد پردازش گرافیکی Adreno 405 هرگز شهرتی به خاطر عملکرد عالی نداشته است. هرچه نباشد این واحد برای گوشی‎های حد واسط طراحی شده است. GPU این گوشی از رزولوشن‎های Quad HD پشتیبانی نمی‎کند، بنابراین پخش ویدیو و گرفتن ویدیو با این کیفیت نیاز به جای سوال ندارد. و با انکه این واحد پردازش گرافیکی برای صفحه‎های 720p عملکردی عالی دارد و این صفحه‎ نمایش 1080P است بنابراین باید شاهد کاهش عملکرد باشیم و نباید انتظار بازی کردن به صورت روان بازی‎های سه بعدی با گرافیک بالا را داشته باشید.

چه این گوشی را با 2 گیگ رم یا 3 گیگ رم بگیرید یک گوشی هوشمند همراه متوسط نصیبتان خواهد شد. قدرت پردازش آن در واقع شگفت انگیز است ولی GPU عملکرد متوسطی دارد و ممکن است در بازی کردن بازی‎های سه بعدی در آینده عملکرد روانی نداشته باشید.

خروجی صدا به شکل دوست داشتنی شفاف و بسیار بلند است

خروجی صدا همیشه جنبه‎ی قدرت HTC بوده است و این گوشی هم مستثنی نیست. این گوشی هوشمند بدون نقص صدای تمیز و شفافی ارائه می‎دهد و به دنبال وصل کردن یک آمپلی فایر خارجی فعال سطح صدا به شکل دوست داشتنی و عالی بالا بود.

زدن یک جفت هدفون به آن باعث شنیدن یک سری نویز القایی استریو و اندکی انحراف Intermodulation می‎شود ولی هیچکدام از آن‎ها وضعیت بدی به صورت خاص ندارد و خروجی باز هم عالی باقی می‎ماند.

حجم صدا نیز بالا باقی می‎ماند که باعث می‎شود شاهد عملکرد عالی از گوشی HTC در این رابطه باشیم.

به نظر می‎رسد این شرکت عملکردی عالی در ساخت سخت افزار داخلی صوتی این دستگاه داشته است که به خوبی حضور یک تقویت کننده‎ی اختصاصی هدفون که باعث ایجاد تغییر در حجم صدا می‎شود، حس می‎شود.

دوربین

دوربین اصلی این گوشی یک واحد کاملا جدید است. دارای یک سنسور 13 مگاپیکسلی BSI پشت لنزها دارای زاویه‎ی باز شدگی دیافراگم f/2.0 است و مجهز به پایدار سازی اپتیکال تصویر.

یک فلاش LED دوتایی و دو رنگی باعث می‎شود تصویر برداری در شب بهتر باشد و یک کاور یاقوت کبود مانع خراشیده شدن تصادفی لنزها می‎شود. این خودش نکته‎ خوبی است چون دوربین کمی به بیرون برآمده است (تقریبا مشابه با آیفون 6 اس).

دوربین جلوی این گوشی از سنسور اولترا پیکسل این کمپانی استفاده می‎کند که لنزهای دارای زاویه‎ی باز شدگی دیافراگم f/2.0 را به کار می‎گیرد.

رابط کاربری دوربین ساده و سر راست است و برای کاربران گوشی‎های One آشنا است. تصویر برداری در حالت Auto (خودکار) ساده است و حالت Pro به شما امکان تغییر سرعت شاتر (تا 2 ثانیه)، ISO و دیگر تنظیمات را برای یک عکس کامل می‎دهد.

این گوشی دارای یک گزینه‎ی افزایش خودکار کیفیت RAW است که در آن پردازش فایل چند ثانیه‎ای طول می‎کشد ولی بهترین نتیجه به دست می‎آید. گرچه به صورت دستی امکان تغییر پارامترها وجود ندارد و اگر می‎خواهید بر کل این فرایند کنترل داشته باشید از یک نرم افزار شخص ثالث باید استفاده کنید.

تصاویر گرفته شده جزییات بسیار خوبی داشتند، رنگ‎ ها دقیق و تعادل سفید عالی بود.

ولی مقدار نویز زیاد است و حدس می‎زنیم دست نزدن به نویز باید دلیل مقدار زیاد جزییات باشد. نویز در سایه‎ها ولی به تصاویر ضربه زده است.

اگر گزینه‎ی HDR تبدیل شود جزییات به سایه‎ها آورده می‎شود و تقریبا بخش‎های بسیار روشن بی تغییر باقی می‎ماند.

محدوده‎ پویای دوربین این گوشی بالا است ولی گاهی اوقات استفاده از گزینه‎ی HDR واقعا کمک کننده است.

در نهایت پایدار سازی اپتیکال باعث می‎شود سرعت شاتر تا 1.5 ثانیه در شرایط نوری کم پایین باشد. اکثر تصاویری که در شب گرفته شدند به لطف این سرعت‎های پایین شاتر خوب بودند.

تصاویر گرفته شده در حالت سراسرنما (پانوراما) رزولوشنی مشابه با HTC One M9 دارند یعنی در حالت عمودی 1850 پیکسل و در یک نمای افقی تا 1080 پیکسل. تصاویر وضعیت قابل قبولی دارند، سرهم بندی تصاویر خوب است ولی جزییات از عالی بودن خیلی فاصله دارند.

دوربین جلوی 4 مگاپیکسلی از نظر جزییات تصاویر خوبی بیرون نمی‎دهد ولی برای گرفتن تصاویر سلفی گروهی با توجه به super wide (فوق العاده باز) بودن لنزها عالی است.

قابلیت ضبط ویدیو

هر دو دوربین ویدیویی با کیفیت 1080p با 30fps می‎گیرند و خبری از ویدیوهای 60fps نیست.

A9 به نظر می‎رسد تمرکز بیشتری بر عکاسی تا فوق العادگی ویدیو دارد به جز چیزی به اسم حالت Hyperlapse. قبلا شاهد استفاده از آن توسط اینستاگرام و مایکروسافت و سایرین بوده‎ایم ولی اگر با این اصطلاح آشنا نیستید به طور کلی ویدیوهای تایم لپسی هستند که با دوربین روی دست گرفته شده و دامنه‎ی حرکت وسیع تری دارند.باید گفت که واقعا شگفت انگیز هستند.

شما تا 12x می‎توانید سرعت ویدیو را افزایش دهید. متاسفانه این ویدیوها ولی رزولوشن 720p دارند و جزییات نسبتا کم است. با اینحال ویدیوها اهداف خود را به خوبی برآورده می‎سازند.

ویدیوهای 1080p فریم ریت 30fps دارند و با فرمت MP4 ذخیره می‎شوند. ویدیوها از کدکH.264 (بیت ریت ویدیوها حدود 20Mbps است) و صدا از کدک AAC و کیفیت استریو و بیت ریت 192Kbps استفاده می‎کنند.

جزییات ویدیو ولی رضایت بخش نیست و محدوده‎ی پویا کم است ولی به نسبت تصاویر ثابت نویز کمتری دارند.

مرورگر کروم

این گوشی تنها دارای مرورگر کروم است. یکی از توانمندی‎های این مرورگر توانایی همگام شدن بی نقص با نسخه‎ دسکتاپی‎اش، با استفاده از اکانت گوگل شما است.

همچنین امکان همگام سازی سایت‎های مورد علاقه و بوکمارک‎ها نیز وجود دارد.

در انتها

گوشی موبایل HTC One A9 چنین فرض شده است که گوشی باشد که فروش پایین HTC را بالا بیاورد و اشتباهات گذشته را اصلاح کند. گوشی حد واسطی که هرکسی از داشتن آن راضی باشد، این گوشی بدنه‎ی فلزی یکپارچه و زیبایی دارد به همراه یک صفحه‎ نمایش 5 اینچی از نوع AMOLED و یک تراشه‎ی توانای Snapdragon 617 و حتی دوربین 13 مگاپیکسلی با توانایی پایدار سازی اپتیکال در پشت دیده می‎شوند. گرچه دیگر شاهد اسپیکرهای استریو نیستیم که شاید در بین طرفداران این شرکت یک نوع خیانت به شمار رود.

تنها چیزی که ما را آزار می‎دهد طراحی است که به نوعی از آیفون 6 گرفته شده است و موضوع دیگر قیمت است که در آمریکا یک مدل 32 گیگابایتی با 3 گیگ رم تنها 400 دلار ولی برای کاربران اروپایی مدل 16 گیگابایتی و 2 گیگ رم 600 یورو هزینه دارد و چنین چیزی قیمت یک گوشی متوسط نیست بلکه یک گوشی پرمیموم چنین قیمتی را داد.

ولی اگر HTC One A9 فرصت بهبود بخشیدن به فروش این شرکت، اصلاح اشتباهات گذشته و سهیم بودن در افزایش سهم بازار را داشته باشد، این اختلاف قیمتی چیزی است که باید ببینیم در آینده باعث چه نتایجی می‎شود.

ویژگی‎های کلیدی

▲ بدنه‎ فلزی یکپارچه به همراه شیشه‎ی جلوی 2.5 بعدی
▲ سبک و نازک
▲ صفحه‎ نمایش لمسی خازنی 5 اینچی FullHD و محافظ صفحه‎ نمایش گوریلا گلس 4
▲ 3 گیگابات رم
▲ اندروید 6 مارشمالو به همراه HTC Sense 7 UI
▲ پشتیبانی از شبکه ‎ 4G
▲ پشتیبانی از OTG
▲ دوربین 13 مگاپیکسلی
▲ دوربین جلوی 4 مگاپیکسلی اولترا پیکسل
▲ فضای ذخیره سازی 16 و 32 گیگابایتی
▲ باتری 2150 میلی آمپر ساعت

معایب اصلی

▼ باتری غیر قابل تعویض
▼ عدم وجود پورت IrDA
▼ عدم وجود شارژر مخصوص شارژ سریع
▼ قیمت غیر رقابتی خارج از بازار ایالت متحده