Google Pixel

تخفیف ویژه

نقد و بررسی تخصصی گوشی گوگل پیکسل | Google Pixel

در ابتدا

همکاری بین شرکت‎های گوگل و اچ‎تی‎سی از زمان ارائه گوشی HTC Dream برای دومین بار یک چرخه کامل را طی کرده است، گوشی هوشمندی که تحت پوشش اپراتور تی-موبایل به عنوان 'T-Mobile G1' عرضه شد. چند سال بعد گوشی نکسوس وان گوگل ارائه شد، گوشی که توسط اچ‎تی‎سی مجددا برای گوگل ساخته شده بود. و حالا به دنبال عدم تولید گوشی‎های نکسوس، گوشی پیکسل گوگل (که دوباره توسط اچ‎تی‎سی ساخته شده است) به حق جایگاهی به عنوان پرچم‎دار گوگل برای خود کسب می‎کند.

گوگل خود را متعهد کرده است بهترین تجربه کار با گوشی‎هوشمند را ارائه دهد. علاوه بر قیمت این دو پرچم‎دار این شرکت تصمیم گرفته است برای کاربران این گوشی‎های فضای ذخیره‎سازی نامحدودی در سرویس Google Photos فراهم کند.

گوشی Google Pixel به منظور ارائه تجربه‎ای مبتنی بر گوگل طراحی شده است و در نتیجه طیف کاملی از خدمات گوگل را در خود دارد و هم‎چنین در این گوشی دستیار جدید گوگل برای اندروید معرفی شده که منحصرا برای سری گوشی‎های پیکسل است.

دو گوشی Pixel و Pixel Xl به نوعی نسل بعد گوشی‎های نکسوس 5X و نکسوس 6P به شمار می‎روند. با این استثناء کمه این دو گوشی از نظر مشخصات به جز اندازه نمایشگر و رزولوشن آن و اندازه باتری با هم فرق دارند، در حالی‎که دو گوشی نکسوس مذکور دو پردازنده کاملا متفاوت داشتند، در نکسوس 6P یک پردازنده هشت هسته‎ای و در دیگری شش هسته‎ای.

قابلیت‎های کلیدی:

• بدنه محکم یکپارچه فلزی
• نمایشگر آمولد 5 اینچی با پوشش رنگی 16 میلیونی و دقت فول اچ‎دی، تراکم پیکسلی 441ppi
• چیپست اسنپ‎دراگون 821، 4 هسته‎ای (2 هسته کریو با سرعت کلاک 2.15 گیگاهرتز و 2 هسته دیگر با سرعت کلاک 1.6 گیگاهرتز)، پردازنده گرافیکی آدرنو 530، 4 گیگابایت رم
• دوربین اصلی 12.3 مگاپیکسلی با نسبت کانونی f/2.0، فناوری فوکوس خودکار لیزری و تشخیص فازی، فلاش ال‎ای‎دی دوتایی، سنسور 1/2.3 اینچی، اندازه پیکسل 1.55 میکرونی، قابلیت ضبط ویدئوهای 4K با نرخ 30 فریم بر ثانیه، ویدئوهای 1080p با نرخ 30/60 و 120 فریم بر ثانیه، ویدئوهای اچ‎دی با نرخ 240 فریم بر ثانیه
• دوربین جلوی 8 مگاپیکسلی، نسبت کانونی f/2.4، سنسور 1/2.3 اینچی، پیکسل‎های 1.4 میکرونی، قابلیت ضبط ویدئوهای 1080p با نرخ 30 فریم بر ثانیه
• حافظه‎داخلی 32 یا 128 گیگابایتی
• اولین دستگاهی که از ابتدا دارای سیستم‎عامل اندروید نوقا 7.1 است
• پشتیبانی از حداکثر شبکه LTE Cat12 (سرعت دانلود 600 و آپلود 75 مگابیت در ثانیه)، جی‎پی‎اس به همراه A-GPS، GlONASS/ استاندارد وای‎فای 802.11 a/b/g/n/ac 2x2 MIMO، بلوتوث 4.2، پشتیبانی از NFC برای اندروید پی و اندروید بیم
• پشتیبانی از VoLTE / Wi-Fi Calling، سازگار با پروژه Fi
• تعیین هویت توسط حسگر اثرانگشت Pixel Imprint
• باتری غیرقابل تعویض 2770 میلی‎آمپر ساعتی

معایب اصلی:

• معایب گوشی‎های نکسوس- عدم پشتیبانی از درگاه میکرو اس‎دی، باتری غیر قابل تعویض
• به عنوان نسل بعدی گوشی نکسوس قیمت بالایی دارد
• عدم پشتیبانی از شارژ بی‎سیم، پورت IR یا رادیو اف‎ام
• طراحی نه چندان شاخص
• عدم مقاومت کامل نسبت به آب

بسیاری از طرفداران نکسوس به دنبال آگاهی از قیمت گوشی پیکسل ناامید شدند. گوشی‎های پیکسل گوگل مشهورتر بودند و رویای گوگل از اندروید را برای کاربران باید حمل می‎کردند.

عمر باتری قینا چیزی است که با توجه به ظرفیت 2770 میلی‎آمپری بررسی شود چون دستگاه‎های نکسوس در گذشته عملکرد خوبی در بحث باتری نداشتند.

در هر صورت گوشی Google Pixel فصلی جدید در محصولات گوشی‎های هوشمند گوگل باز می‎کند.

محتویات جعبه فروش

تمامی مدل‎های پیکسل دارای جعبه فروشی به یک اندازه هستند و عکس گوشی نسبتا رنگی با عنوان Google Pixel روی جعبه حک شده است، در مدل XL هم همین‎طور است. تنها راه شناسایی این دو جعبه از همدیگر مدل نوشته شده بر روی برچسب است.

در جعبه فروش گوشی پیکسل به سمت زمین قرار دارد. برداشتن آن باعث می‎شود که دفترچه راهنما، ابزار درآوردن سیم‎کارت، اطلاعات ضمانت و راهنمای سریع شروع کار با گوشی آشکار شوند. زیر آن‎ها یک کابل USB-A به USB-C و هم‎چنین یک رابط OTG قرار دارد.

در سمت راست این جعبه بخشی برای قراردادن شارژر و هم‎چنین کابل یو‎اس‎بی C قرار دارد. شارژر از پورت یو‎اس‎بی C استفاده می‎کند. بنابراین گوشی دارای دو نوع کابل است، یکی برای شارژ و دیگری برای انتقال داده‎ها. خبری از هدفون نیست.

سخت‎افزار و طراحی

زمانی که برای اولین بار این گوشی را در دست می‎گیرید بسیار شبیه به اچ‎تی‎سی 10 است. حتی نمایشگر به یک اندازه است ولی گوشی گوگل برخلاف تصویر اولیه شما سبک‎تر حس می‎شود. علت می‎تواند ظرفیت باتری کمتر باشد و این‎که گوگل از آلیاژ آلومینیومی سبک‎تری استفاده کرده که گرید هوا فضا است در حالی‎که گوشی اچ‎تی‎سی توسط آلیاژ آلومینیوم گرید نظامی ساخته شده است.

درست است حتی گوشی‎های ارزان فلزی هم در بازار هستند ولی بدنه گوشی گوگل به نحوی است که انگاری از ماده آلومینیوم "ساخته شده است"و همین امر باعث می‎شود که ظاهر فلزی مات این گوش بسیار بی‎نظیر حس شود.

با وجود ظاهر این گوشی، کیفیت ساخت خوبی دارد. اچ‎تی‎سی گوشی واقعا محکم با ظاهر نرمی ساخته است.

از نظر طراحی این گوشی کاملا یادآور گوشی HTC One A9 است که شبیه به آیفون است، با یک تغییر به نسبت لبه اریب گوشی اچ‎تی‎سی 10 که تمامی بخش پشتی گوشی گوگل را در بر گرفته است. بخش اریب گوشی پیکسل گوگل اندکی متفاوت است ولی جنبه‎های ارگونومیک هم‎چنان وجود دارند. اریب بودن زوایای کناری به سمت پشت است، ولی سپس خمیدگی به آرامی به سمت پشت گوشی پیش می‎رود. زوایا و این خمیدگی باعث می‎شود که در دست گرفتن این گوشی بدون وجود هرگونه زوایای تیزی، راحت باشد. درست نظیر HTC 10، بایستی به شخصا این گوشی را حس کنید تا نقش مثبت این اریب بودن را در زمان در دست گرفتن گوشی تحسین کنید.

علت وجود خطوط آنتن با توجه به وجود منفذ شیشه‎ای برای عبور سیگنال‎های آنتن عجیب است.

به سمت جلو که می‎آییم این گوشی بسیار شبیه به یک آیفون است، به جز این‎که خبری از دکمه هوم نیست و صفحه نمایش اندکی بزرگتر است. بلندگوی مکالماتی از توری شبه الیاف ساخته شده است و پشت آن یک ال‎ای‎دی وجود دارد که از بخش تنظیمات می‎توان آن را برای اعلانات فعال کرد. زیر بلندگوی مکالماتی سنسورهای مجاورتی و نور محیطی هستند و دوربین جلو در منتهی علیه سمت چپ بلندگو واقع شده است. این صفحه نمایش 5 اینچی در حدود 69 درصد بخش جلوی گوشی را به خود اختصاص می‎دهد.

ای کاش گوگل توجه بیشتری به بخش جلوی این گوشی از خود نشان می‎داد چون لبه‎های بخش بالایی و پایینی این گوشی تا حدی برای یک گوشی 5 اینچی بزرگ هستند. از این فضا‎ می‎شد برای یک بلندگوی ثانویه در بلندگوی مکالماتی استفاده کرد. خوشبختانه تک اسپیکر انتهایی گوشی واقعا حجم صدای بالایی دارد.

در بالای این دستگاه جک هدفون 3.5 میلی‎متری و یک جفت خطوط آنتن قرار دارد. به منظور حفظ تقارن، توری‎های میکروفون و بلندگو مشابه هستند. یک بلندگو در سمت راست پورت یو‎اس‎بی C و شیار میکروفون در سمت راست آن است.

تنها دکمه‎هایی که در این گوشی دیده می‎شوند در لبه سمت راست گوشی و سه عدد است. دکمه پاور در بالای دکمه تنظیم حجم صدا با داشتن یک بافت خاص قرار دارد تا متمایز از آن باشد.

در نهایت بخش روبرویی شیار سیم‎کارت با قطع نانو است.

در پشت این گوشی از ایده شیشه دوربین پشتی نکسوس 6P استفاده شده و این ایده با قرار دادن سنسورهای مختلف، رادیوها و دوربین و ایجاد منفذی برای خطوط آنتن، توسعه داده شده است. با این وجود هم خطوط آنتن و هم این منفذ شیشه‎ای وجود دارند.

این پنل شیشه‎ای خانه دوربین 12.3 مگاپیکسلی به همراه فلاش ال‎ای‎دی دوتایی، یک میکروفون لغو نویز/ ویدئویی، سنسورهای فوکوس دوربین و حسگر اثرانگشت Pixel Imprint است.

منفذ شیشه‎ای ممکن است بسیار مستعد به لک افتادن باشد. ولی بدنه فلزی این گوشی به خوبی اثرانگشت را مخفی می‎کند.

نمایشگر

گوشی Google Pixel دارای نمایشگر آمولد 5 اینچی ساخت سامسونگ با رزولوشن فول اچ‎دی و تراکم پیکسلی مشابه با نکسوس 5 ال‎جی یعنی 441ppi است. یک گوشی که در اواخر سال 2016 ارائه شده است، انتظار می‎رود رزولوشن QHD داشته باشد ولی ممکن است بر روی یک نمایشگر 5 اینچی فشار وارد کند.

این نمایشگر آمولد رنگ‎هایی با سطح اشباع‎سازی بالایی ندارد و زنده به نظر می‎آید. بر روی این نمایشگر پنل 2.5 بعدی گوریلا گلس 4 قرار دارد که به ظرافت به داخل لبه‎های نمایشگر خمیده می‎شود.

گوگل قابلیت جدیدی به اسم "Night light" اضافه کرده است که از آن می‎تواند برای اضافه کردن یک ته رنگ زد شدید به نمایشگر در شب اضافه کرد (شاید زیادی شدید است چون راهی برای تنظیم آن وجود ندارد). به دنبال آن جلوی رسیدن رنگ سفید و آبی به چشمان شما گرفته می‎شود و در نتیجه استفاده از دستگاه در اواخر شب در چرخه خواب طبیعی شما آشفتگی ایجاد نمی‎کند چون تحقیقات نشان داده است که رنگ آبی باعث می‎شود بدن جلوی تولید ملاتونین را بگیرد.

حداکثر میزان روشنایی این گوشی 445 نیت است. در حالی‎که پرچم‎دارهای سامسونگ و اپل به سادگی به 600 نیت دست پیدا می‎کنند.

حداقل میزان روشنایی نیز 6.7 نیت است ولی در حالت adaptive brightness حتی به 1.4 نیت نیز می‎رسد.

در تست خوانا بودن محتوای صفحه نمایش در نور مستقیم خورشید این گوشی امتیاز قابل قبولی به دست می‎آورد، بهترین نیست، ولی نباید مشکلی در دیدن محتویات صفحه داشته باشید.

در رابطه با دقت رنگی، از بخش تنظیمات صفحه نمایش نمی‎توان حالت‎های دیگری را انتخاب کرد. ولی اگر خیلی به رنگ حساس هستید می‎توانید از بخش گزینه‎های توسعه ‎دهنده حالت sRGB display را فعال کنید.

در حالت پیش‎فرض میانگین deltaE برابر با 4.9 و حداکثر آن 11.6 است. به دنبال فعال سازی حالت قید شده، دقت به شکل بارزی بهتر است به نحوی که میانگین deltaE برابر با 2.2 و حداکثر مقدار آن 4.5 (کانال رنگ قرمز) است.

پشتیبانی از شبکه‎ها و راه‎های ارتباطی

گوشی Google Pixel از جدیدترین مودم تجاری موجود یعنی اسنپ‎دراگون X12 بهره می‎برد که از شبکه LTE Cat. 11 پشتیبانی می‎کند.

برای کیفیت صدای عالی فناوری Ultra HD Voice به چشم می‎خورد که در شبکه‎های وای‎فای یا VoLTE کار می‎کند.

هم‎چنین از فناوری Fluence Pro کوالکام در تماس‎های تلفنی برای لغو نویز استفاده شده است. جالب است که این فناوری از دو میکروفون برای هدست و سه میکروفون در زمان استفاده از بلندگو استفاده می‎کند.

دیگر موارد پشتیبانی شده شامل استاندارد سریع وای‎فای Wi-Fi a/b/g/n/ac (2x2 MIMO)، بلوتوث 4.2 (به همراه A2DP و LE)، A-GPS به همراه GLONASS و NFC می‎شود که از این آخری برای سرویس اندروید پی استفاده می‎شود که توسط حسگر اثرانگشت امن می‎شود.

برای اتصالات سیمی هم پورت یو‎اسبی C با سرعت یو‎اس‎بی 3.0 دیده می‎شود.

عمر باتری

این گوشی از یک باتری غیرقابل تعویض 2770 میلی‎آمپر ساعتی بهره می‎برد. با آن‎که باتری گوشی‎های نکسوس جالب نبوده است ولی باتری گوشی پیکسل گوگل مایوس کننده نبود، گرچه چشم‎گیر هم نتوانست باشد.

شارژر سریع USB-C این گوشی از نوع شارژ سریع کوالکام نیست، بلکه از استاندارد USB Power Delivery بهره می‎برد و با 5 ولت در 3 آمپر سریعا شارژ می‎شود. با آن‎که این شارژر برای 5 ولت و 9 ولت رده‎بندی شده است ولی عضو کوچک‎تر خانواده پیکسل از حالت 9 ولت حداکثر استفاده نمی‎کند، مدل XL ولی از حداکثر ولتاژ این شارژر استفاده می‎کند. شارژ این گوشی از 0 تا 53 درصد 30 دقیقه زمان برد.

دوام باتری گوشی Google Pixel مشابه با آیفون 7 و 61 ساعت است. گرچه مدل گلکسی اس 7 دارای تراشه اگزینوس آمار 80 ساعتی را به دست آورد، با آن‎که دارای نمایشگر اندکی بزرگتر با رزلووشن بالاتر و یک باتری اندکی بزرگتر است، ولی به نسبت مدل دارای چیپست اسنپ‎دراگون این گوشی از نظر توان کارآمدتر است.

گوگل وعده تقریبا 13 ساعت پخش ویدئو، 13 ساعت گردش در وب و 26 ساعت مکالمه را داده بود ولی در تست‎های ما رقم 20:43 ساعت برای زمان مکالمه، 11:27 ساعت برای پخش ویدئو و امتیاز 7:40 ساعت برای گردش در وب به دست آمد.

بهترین نسخه از سیستم‎عامل اندروید

بدون شک آخرین سیستم‎عامل اندروید در جدیدترین گوشی‎های گوگل همواره دیده می‎شوند. البته امسال این افتخار ابتدا به گوشی LG V20 رسید. در نتیجه گوشی‎های پیکسل با نسخه 7.1 اندروید ارائه شدند.

گوشی‎های پیکسل خالص‎ترین اینترفیس اندروید را دارند، یعنی همان چیزی که گوگل می‎خواهد: خالی از اپلیکیشن‎های از پیش نصب شده شخص‎‌ثالث، بلوت‎ویرهای اپراتور همراه یا منوهای تغییر یافته سیستمی.

با لانچر این گوشی شروع کنیم که شبیه به لانچر Google Experience است (که در نهایت به "Google Now Launcher" تغییر اسم یافت)، که در ابتدا در اختیار عموم و منحصرا برای LG Nexus 5 بود و نهایت در اختیار تمامی کاربران اندرویدی قرار گرفت.

بسیار شبیه به لانچر Google Now، لانچر پیکسل به صورت رسمی تنها در اختیار دستگاه‎های پیکسل گوگل قرار دارد (گرچه امکان بارگذاری جانبی برروی هر گوشی اندرویدی وجود دارد). این لانچر به نسبت دیگر لانچرها تفاوت‎هایی دارد. خبری از دکمه کشوی اپلیکیشن نیست، بلکه یک سوایپ به سمت بالا از سمت پایین تمامی اپلیکیشن‎های شما را ظاهر می‎کند، نظیر یک کشوی واقعی.

برای هر اپلیکیشن با نگه‎داشتن آیکون آن به سمت پایین به مدت یک ثانیه می‎توان یک منوی شبیه به فناوری لمس سه‎بعدی آیفون ظاهر کرد. به عنوان مثال فشار دادن آیکون دوربین باعث ظاهر شدن دو حباب تحت عناوین "گرفتن یک عکس" و "گرفتن یک سلفی" می‎شود.

یک قابلیت جدید، Wallpaper chooser نام دارد که شما می‎توانید از پلی‎استور در همین رابطه اپلیکیشن 'Wallpapers' گوگل را دانلود کنید. شما می‎توانید از بین پس‎زمینه‎های زنده زمین که به دنبال باز کردن صفحه نمایش از حالت قفل یا سوایپ کردن بین صفحات در لانچر رندر می‎شوند، انتخاب کنید. هم‎چنین می‎توانید کاغذدیواری‎هایی در زمینه‎های دیگر نظیر "منظره" و "شهرها" انتخاب کنید که روزانه تغییر می‎کنند.

متاسفانه امکان انتخاب تم وجود ندارد. با آن‎که در اندروید مارشملو دیده می‎شد ولی تصمیم حذف آن در اندروید نوقا عجیب است. شاید گوگل دلیل خوبی برای این‎ کار داشته است.

یک کادر جستجو در کشوی اپلیکیشن نیز دیده می‎شود که می‎توانید از آن برای جستجو استفاده کنید. در کشوی اپلیکیشنی ردیف بالای اپلیکیشن‎ها به اپلیکیشن‎های پیشنهاد شده، اپلیکیشن‎های اخیرا استفاده شده و اپلیکیشن‎های اخیرا نصب شده اختصاص دارد.

کادر جستجوی دائمی دیگر به چشم نمی‎خورد. به جای آن، گوگل زبانه‎ای با حرف "G" دراختیار ما گذاشته است که برای فعال سازی کادر جستجو می‎توان آهسته روی آن ضربه زد یا می‎توانید برای فعال سازی Google Now به سمت چپ کشید. شما می‎توانید از کادر جستجوی گوگل برای جستجوی هر چیزی در محیط آنلاین یا بخش‎های مختلف گوشی نظیر لیست مخاطبین تماس، اپلیکیشن‎ها و غیره استفاده کنید.

در امتداد صفحه از زبانه G ویجت هواشناسی است که نمی‎توان آن را به بخش دیگری انتقال داد، محل آن گوشه بالا سمت راست است و حتی زمان غیرفعال سازی تب گوگل حذف نمی‎شود.

در نهایت نسخه خام اندروید با اندروید نوقا از قابلیت تقسیم صفحه نیز پشتیبانی می‎کند. این قابلیت تنها در اختیار اپلیکیشن‎های خاصی قرار دارد ولی شما می‎توانید برای فعال‎سازی آن برای تمامی اپلیکیشن‎ها به گزینه‎های مربوط به بخش Developer بروید.

اگر در نوار مسیریابی بر روی کلید App switcher ضربه و آن را نگه‎ دارید، اپلیکیشنی که در پیش‎زمینه است به سمت بالا می‎رود و برای پر کردن نیمه دوم صفحه می‎توانید از اپلیکیشن‎هایی که اخیرا استفاده شده‎اند استفاده کنید.

در حالت افقی صفحه نمایش می‎توانید میزان فضای تقسیم شده را تنظیم کنید ولی در حالت عمودی نسبت 50-50 رعایت می‎شود.

برای بررسی آخرین اپلیکیشن‎های باز شده و به عبارتی داشتن اپلیکیشن‎ها در حالت تمام صفحه، قابلیت Quick switch  دیده می‎شود که نظیر عملکرد کلیدهای ترکیبی آلت + تب در ویندوز است و می‎توانید بر روی App switcher دوبار برای این منظور ضربه بزنید.

اگر قابلیت "screen pinning" فعال کرده باشید، می‎توانید به این قابلیت با ورود به App switcher دسترسی داشته باشد و ضربه زدن بر روی سنجاقی که در کنار یک اپلیکیشن است باعث سنجاق کردن آن می‎شود. این اپلیکیشن در پیش زمینه سنجاق می‎شود و تنها راه خارج کردن آن از این حالت نگه داشتن کلید "برگشت به عقب" و وارد کردن پین، الگو یا پسوورد است.

برای بررسی نوتیفیکیشن‎ها بدون استفاده از دکمه پاور می‎توانید حسگر اثرانگشت را به منظور از حالت قفل خارج کردن گوشی نگه دارید، سپس به سمت پایین روی سنسور سوایپ کنید و سپس سایه‎بان نوتیفیکیشن را به سمت پایین بکشید. این قابلیت را بایستی به صورت دستی فعال کرد. معلوم نیست چرا گوگل به صورت پیشفرض آن‎ را فعال نکرده است.

از بالای صفحه به سرعت می‎توان به تاگل‎های سریع دسترسی داشت، نظیر اندروید کیت‎کت که تاگل‎های بخش مجزای مربوط به خودشان را داشتند. هم‎چنین برای اولین بار امکان منظم کردن آن‎ها وجود دارد. شش کاشی اول در ردیف بالای سایه‎بان نوتیفیکیشن نشان داده خواهند شد.

هم‎چنین یک کادر میزان روشنایی وجود دارد که با دوبار کشیدن سایه‎بان یا کشیدن به سمت پایین با دو انگشت، در دسترسی خواهد بود. خبری از تاگل تنظیم خودکار میزان روشنایی وجود ندارد. برای این کار باید به بخش تنظیمات بروید.

امکان پاسخ‎های سریع باعث می‎شود که به جای نیاز به ورود به اپلیکیشن‎ها از هم بخش اعلانات سریعا به آن‎ها پاسخ دهید.

در گوشی پیکسل، 7 گیگابایت حافظه‎داخلی در اختیار سیستم است. این فضای زیاد به علت مدیریت آپدیت‎ها است چون آن‎ها دریک پارتیشین ثانویه بر روی یک نسخه از سیستم‎عامل نصب می‎شود و به دنبال ری‎استارت گوشی، گوشی از بخش جدیدا آپدیت شده بوت خواهد شد. دیگر برای بهینه‎سازی اپلیکیشن‎ها توسط اپلیکیشن، نیازی به انتظار نیست.

رابط کاربری این گوشی به نسبت گوشی‎های نکسوس تمیزتر حس می‎شود و شاید هم اندکی ساده‎تر. ولی به لطف انعطاف‎پذیری اندروید، شما می‎توانید لانچر را به لانچری که تم‎ها را پشتیبانی می‎کند تغییر دهید.

در نهایت شاهد حضور Google Assistant در گوشی‎های Pixel و Pixel XL گوگل هستیم. این قابلیت جدیدترین نسخه Google Now این شرکت است. Google Now ابزاری برای کسب اطلاعات مفید و انجام فرمان‎های صوتی ساده بود. در Google Assistant، گوگل قدرت شناخت صوتی عالی قرار داده است تا با دستیاری روبرو باشیم که با لحن دوستانه‎ای می‎توانید پاسخ گوید.

Google Assistant به نظر ما بایستی جایگزین کامل Google Now و نه یک بخش الحاقی باشد. چون Google Now هم‎چنان کارهایی انجام می‎دهد که Google Assistant نمی‎توانید. بنابراین این حس به وجود می‎آید که Google Assistant هنوز کامل نشده است.

Google Assistant با این وجود یک رقیب بهتر با دقت صوتی بیشتر برای سیری اپل است. این دستیار از فرمان‎های شما چیزهای مختلفی یاد می‎گیرد و لیست وسیعی از پیشنهادات در اختیار دارد تا به شما کمک شود چیزی که می‎خواهید را به راحتی پیدا کنید.

شما می‎توانید مواردی نظیر اطراف منطقه شما چه چیزهایی است، چقدر طول می‎کشد به یک مسیر برسید و یا جهت‎یابی را بپرسید. هم‎چنین می‎توانید به سرعت اصطلاحات را به دنبال سفر به خارج ترجمه کنید.

Google Assistant به صورت دائم با قابلیت‎ها و ترکیبات جستجویی جدید به‎روزرسانی می‎شود.

بایستی اشاره داشت که نظیر قبلا قابلیت Google Now on tap هم‎‏چنان پابرجاست. شما بایستی دکمه هوم را برای فعال‎سازی آن نگه ‎دارید، تفاوت اصلی این است که برای دیدن نتایجی که در پیش‎زمینه پیدا شده‎اند بایستی بر روی Google Assistant به سمت بالا سوایپ کنید.

Google Assistant به صورت افلاین با حفظ اکثر قابلیت‎های خود نیز کار می‎کند (برای سیری این‎چنین نمی‎تواند گفت. شما می‎توانید اپلیکیشن‎ها و بخش تنظیمات را باز کنید، بلوتوث را خاموش روشن کنید، پیامک ارسال یا حتی ایمیل‎ها را از طریق فرمان صوتی ارسال کنید یا آلارم و تایمر تنظیم کنید.

تست‎های بنچمارک – عملکرد

گوشی Google Pixel دارای چیپست اسنپ‎دراگون 821 کوالکام است. نکته منفی ماجرا سرعت کلاک برابر این تراشه با نسل قبلی یعنی S820 است، بنابراین عدد افزایش یافته اندکی گمراه کنند است. با آن‎که از نظر عملکرد بهبود خاصی صورت نگرفته ولی تعدادی مزایا به چشم می‎خورد نظیر کارآیی بیشتر باتری و هم‎چنین کارآمدی بیشتر حرارتی به نحوی که این گوشی به گرمی گوشی‎های دارای چیپست S820 نمی‎شود.

ما به مقایسه این گوشی با دستگاه‎هایی نظیر اچ‎تی‎سی 10، گلکسی اس 7 و هم‎چنین وان‎پلاس سه و آیفون 7 می‎پردازیم.

هم‎چنین گوشی Xiaomi Mi 5s لحاظ می‎شود چون این گوشی نیز دارای اسنپ‎دراگون 821 است ولی سرعت کلاک آن اندکی سریع‎تر است.

تراشه اگزینوس موجود در گوشی گلکسی اس 7 در مقایسه با گوشی پیکسل گوگل 27 درصد امتیاز بیشتری در تست تک هسته پردازنده به دست آورد. آیفون 7 به لطف تراشه A10 خود در راس آمار قرار گرفت.

گوشی پیکسل گوگل با آن‎که 4 گیگابایت رم دارد ولی در مقایسه با گوشی آیفون 7 با 3 گیگابایت رم، حرفی برای گفتن ندارد. امتیاز این گوشی در تست ترکیبی AnTuTu 6 تقریبا مشابه با وان‎پلاس 3 است، ولی گوشی شرکت وان‎پلاس به لطف داشتن 6 گیگابایت رم اندکی امتیاز بیشتری به دست آورد.

در تست گرافیک، پردازنده گرافیکی این گوشی با توجه به رندرسازی رنگ‎ها در رزولوشن 1080p توانست موفق و بهتر از تمامی گوشی‎های اندرویدی عمل کند، طبق انتظار آیفون 7 به راحتی جماعت اندرویدی را شکست داد.

تست بنچمارک Basemark به خوبی سرعت کلاک بالاتر چیپست اسنپ‎دراگون 821 گوشی Mi 5s شیائومی را نشان داد و این گوشی امتیاز بیشتر از گوشی Pixel XL گوگل به دست آورد. گلکسی اس 7 با داشتن چیپست اگزینوس در بین سایر دستگاه‎های دارای چیپست اسنپ‎دراگون 820 امتیاز متوسطی به دست آورد.

بعد از رد کردن یک مرحله بازی Plants VS Zombies 2 و یک مسابقه با بازی Asphalt 8، گوشی پیکسل گوگل گرم شد. ولی به دنبال رو آوردن به کارهای معمولی نظیر ارسال پیام و گردش در توئیتر این گرما به سرعت خنک شد.

این قضیه در رابطه با دستگاه‎های دارای چیپست S820 صدق پیدا نمی‎کند. اچ‎تی‎سی 10 و گلکسی اس 7 (مدل دارای چیپست اسنپ‎دراگون) نمونه‎هایی بارز در این زمینه هستند. در نتیجه S821 به نسبت 820 دارای یک امتیاز مشخص است: خنک‎تر اجرا می‎شود.

بخواهیم جمع‎بندی کنیم باید گفت که Google Pixel گوشی است که آن را می‎توان در بین بهترین‎های اندرویدی قرار داد، ولی در واقع هیچ مزیت خاصی به نسبت دستگاه‎هایی که در اوایل سال 2016 وارد شدند، ندارد.

در هر صورت، عملکرد این گوشی مایوس کننده نیست. ولی یقینا هیچ برتری بارزی در بحث عملکرد به نسبت دستگاه‎های دارای پردازنده S820 پیدا نخواهید کرد.

خروجی صدای بسیار پرتوان

این گوشی در زمان اتصال به یک آمپلی‎فایر فعال خارجی امتیاز بسیار کاملی به دست آورد و سطوح حجم صدا بسیار بالا بود. یقینا یکی از بهترین عملکردها را در بازار گوشی‎های هوشمند شاهد بودیم.

اتصال یک جفت هدفون آسیب متوسطی به کیفیت صدای استریو وارد کرد و اندکی اعوجاج اضافی به داخل کیفیت صدا راه یافت. هیچ‎کدام از این موارد چیز خاصی نبودند، ولی زمانی که این قضیه با افت صدا به مقدار متوسطی ترکیب می‎شود، دیگر شاهد عملکردی در سطح عالی نیستیم. ولی باز هم امتیاز به دست آمده بسیار خوب است.

دوربین عالی 12.3 مگاپیکسلی با HDR+

با آن‎که تعداد مگاپیکسل‎های دوربین گوشی Google Pixel چیز خاصی نیست، ولی این گوشی توانست بیشتر امتیازی که یک گوشی‎هوشمند تا به حال داشته است در وب‎سایت معروف DxOMark به دست آورد. این گوشی در واقع از همان سنسوری استفاده می‎کند که در گوشی‎های نکسوس 5X و 6P پیدا می‎شود. یعنی با یک سنسور 12.3 مگاپیکسلی IMX377 سونی به ابعاد 1/2.3 اینچ روبرو هستیم که دارای نسبت کانونی f/2.0 است. این نسبت کانونی در مقایسه با نسبت کانونی f/1.7 گوشی گلکسی اس 7 و f/1.8 گوشی اچ‎تی‎سی 10، نسبتا کم است.

ولی بهینه‎سازی‎های داخلی به نسبت دو گوشی نکسوس آپگرید‎هایی داشته است. این سنسور از همان پیکسل‎های بزرگ 1.55 میکرومتری به منظور بالا بردن عملکرد استفاده می‎کنند و هم‎چنان فناوری‎های فوکوس خودکار لیزری و تشخیص فازی دیده می‎شود ولی یکسری آپگریدهای قابل توجه نیز دیده می‎شود نظیر حالت پیشرفته HDR+ و فناوری جدید رفع لرزش ویدئویی. خبری از رفع لرزش اپتیکال تصویر نیست، ولی به ندرت عدم حضور آن را حس می‎کنید.

بهترین قابلیت این دوربین (و هم‎چنین گوشی Pixel XL) حالت HDR+ است. این حالت به نسبت مدل‎های سال قبل گوشی‎های نکسوس بهتر شده است و قدرت محاسبه بیشتر اسنپ‎دراگون 821 باعث شده است که کیفیت عکس واقعا بی‎نظیر باشد.

عملکرد HDR+ به وسیله حفظ 9 فریم در بافر به محض باز شدن اپلیکیشن دوربین است. میزان نوردهی تنظیم می‎شود تا جزئیات مناطق بسیار روشن حفظ شود. تصاویر گرفته شده در بافر در واقع سطح نوردهی پایینی دارند، ولی زمانی که یک عکس می‎گیرد، آن‎ها به داخل یک عکس جمع می‎شوند و یک تصویر با سطح نوردهی عالی با مقدار نویز کم، دامنه دینامیک بهتر، رنگ‎های اشباع‎تر و جزئیات بیشتر به نسبت حالت نرمال، به وجود می‎آورند.

حالت HDR+ به صورت پیشفرض همواره زمانی که دوربین را فعال می‎کنید باز است و در واقع این تصمیم بسیار خوب است چون باعث ایجاد خللی در عملکرد دوربین و آهسته کردن آن نمی‎شود. هر تصویر باید به مدت چند ثانیه‎ای پردازش شود، ولی این قضیه در پس‎زمینه رخ می‎دهد و زمان گرفتن یک تصویر تا تصویر بعدی را تحت تاثیر قرار نمی‎دهد.

اپلیکیشن دوربین همانی است که در گوشی‎های نکسوس 5X و 6P به چشم می‎خورند. نمایاب کاملا ساده است ولی با این وجود شما به فلاش، پیش تنظیمات تعادل سفید، HDR+ و یک خود تایمر دسترسی دارید. چند حالت اضافه عکاسی هم دیده می‎شود نظیر Photo Sphere، سراسرنما، Lens Blur.

سریع‎ترین راه برای باز کردن دوربین دوبار فشار دادن کلید پاور چه در حالت قفل و چه باز گوشی است.

نمایاب‎های تصاویر ثابت و ویدئویی جدا هستند که همین امر باعث می‎شود قبل از عکاسی در همان وهله اول بتوان قاب بندی را انجام داد. با سوایپ به سمت چپ نمایاب وارد حالت گرفتن فیلم می‎شوید. ولی برای داشتن سایر حالت‎های عکاسی یا فیلم‎برداری باید وارد منوی همبرگی اینترفیس دوربین شوید. به دنبال انتخاب حالت ویدئو، شما می‎توانید برای تغییر رزولوشن فیلم‎برداری تنظیمات را تغییر دهید.

شما هم‎چنین زمان گرفتن ویدئوهای فول‎ اچ‎دی به طور مستقیم از نمایاب بین نرخ 60 و 30 فریم بر ثانیه تغییر جابجا شوید یا زمان گرفتن فیلم به حالت اسلوموشن بین نرخ 120 و 240 فریم بر ثانیه. باید اشاره داشت ویدئوهای اسلوموشون با نرخ 120 فریم بر ثانیه با کیفیت فول اچ‎دی و 240 فریم بر ثانیه با کیفیت اچ‎دی ضبط می‎شوند.

تصاویر گرفته شده با دوربین این گوشی واقعا خوب هستند و سطح جزئیات عالی دارند. حالت خودکار HDR+ قادر به حذف نویز از مناطق تاریک‎تر صحنه است و در همین حین رنگ‎ها را به صورت گرم حفظ می‎کند. این حالت، حالت پیش‌‎فرض عکاسی است، به عبارتی این تصمیم انتخاب گوگل به خاطر برجسته‎ کردن تصاویر و لذت‎بخش‎تر کردن آن‎ها بوده است.

گاهی اوقات تعادل سفید به نظر با شک عمل می‎کند، حتی زمانی که از یک صحنه عکس گرفته می‎شود. علت می‎تواند متغیری در الگوریتم HDR+ باشد. البته چیز خاصی نیست.

اگر قصد گرفتن عکس از صحنه‎های با کنتراست واقعا بالا دارید، بهتر است به صورت دستی حالت HDR+ را روشن کنید. با آن‎که حالت خودکار HDR+ باعث می‎شود مناطق بسیار روشن از نظر سطح جزئیات عالی باشند ولی گاهی اوقات مناطق سایه‎دار می‎توانند در جبران آن، بسیار تاریک باشد. گاهی اوقات هم‎چنین زمان تحت فشار گذاشتن این حالت یک ته رنگ سبز در تصاویر گرفته شده دیده می‎شود.

فعال کردن حالت HDR+ به صورت دستی باعث می‎شود که میزان نوردهی به تصاویر بیشتر باشد. بنابراین بایستی هم صبور باشید و هم دست شما نلرزد.

یک مشکلی که ما با آن روبرو شدیم، لنز فلیر است. منابع نوری داخلی روشن، یا فورا خارج از قاب سبب ایجاد حلقه‎های بزرگی از فلیر می‎شود، ولی با انجام تغییرات اندکی در قاب‎بندی می‎توان از این قضیه دوری کرد. گوگل از این مشکل باخبر است و در حال کار برای ارائه یک آپدیت نرم‎افزاری برای رفع این مشکل است.

متاسفانه به هنگام گرفتن تصاویر سراسرنما به منظور کاهش نویز و بالا بردن میزان کنتراست از همان الگوریتم HDR+ استفاده نمی‎شود. با آن‎که گوگل تاکید دارد که گرفتن تصاویر سراسرنما با نقطه‎هایی باشد که بایستی با دوربین به آن‎ها اشاره کنید، و این نوع عکاسی به سرراستی دوربین‎های دیگر گوشی‎های هوشمند نیست، ولی نتایج گرفته شده هم‎چنان به همان خوبی هستند. تصاویر بلندی تصویر 2500 پیکسلی دارند، در بین بهترین‎ها قرار نمی‎گیرند، ولی باز هم عالی هستند. سرهم‎بندی تصویر عالی نیست، ولی به خوبی اثرات آن مخفی شده است. جدا از آن نوردهی به شکل بی‎نقصی صورت می‎گیرد.

دوربین جلو یک سنسور 8 مگاپیکسلی با نسبت کانونی f/2.4 است که از دوربین جلو نکسوس 6P قرض گرفته شده است. با آن‎که این سنسور به نظر چیز خاصی نمی‎آید، ولی یکی از بهترین سلفی‎هایی که دیده‎ایم می‎گیرد. جزئیات بسیار دقیق هستند، رنگ پوست و رنگ‎های کلی خوشایند و عالی به نظر می‎آیند. دامنه دینامیک واقعا خوب است، با توجه به این‎که نقطه ضعف بسیاری از دوربین‎های جلو همین قضیه است.

عکاسی در حالت خودکار HDR+ باعث می‎شود تصاویر گرفته شده اندکی سطح اشباع‎سازی بیشتری داشته باشند، و به لطف همین قابلیت دامنه دینامیک نیز فوق‎العاده باشد تا حتی دوربین جلو تصاویر واقعا بی‎نقصی بگیرد.

به هنگام تصاویر سلفی در شرایط نوری کم، واقعا باید حالت HDR+ را به صورت خودکار نگه دارید. رنگ‎ها و سطح جزئیات خوب هستند و میزان نویز حداقل نگه‎داشته می‎شود. حالت HDR+ حتی باعث می‎شود مناطق سایه‎دار بیشتر روشن شود و هم‎چنین میزان جزئیات افزایش یافت و نویز بیشتری کاهش یابد.

دوربین ویدئو

حالت‎های ممکن ضبط ویدئو به این صورت هستند: ویدئوهای 4K با نرخ 30 فریم بر ثانیه، ویدئوهای 1080p با نرخ 30، 60 و 120 (اسلوموشن) فریم بر ثانیه، ویدئوهای اچ‎دی با نرخ 30، 60 و 240 (اسلوموشن) فریم بر ثانیه. رزوشولن را می‎توان در بخش تنظیمات در منوی همبرگری تغییر داد. برای ویدئوهای اچ‎دی و فول اچ‎دی‎ می‎توان تاگلی در نمایاب است تا بین نرخ‎های 30 و 60 فریم ثانیه جابجا شد.

در منوی همبرگری یک حالت اسلوموشن دیده می‎شود، به دنبال انتخاب آن شاهد وجود یک تاگل در نمایاب خواهید بود که به شما اجازه می‎دهد بین نرخ‎های 120 و 240 فریم بر ثانیه انتخاب کنید، ولی نمایاب برای شما مشخص نمی‎کند که ویدئوهای مورد نظر به کیفیت فول اچ‎دی و نرخ 120fps است و یا 720p و نرخ 240fps.

کیفیت صدای ضبط شده در تمامی حالت‎های فیلم‎برداری مونو است.

ویدئوهای 4K دارای بیت‎ریت 42 مگابیت در ثانیه، در مقایسه با گلکسی اس 7 و LG G5 پایین‎ است، ولی زود قضاوت نکنید. ویدئوهای 4K واقعا عالی به نظر می‎رسند. سطح جزئیات بالا است و رنگ‎ها واقعا طبیعی به نظر می‎آیند و تصویر نهایی بیش از حد پردازش یافته به نظر نمی‎رسد.

ویدئوهای 1080p دارای بیت‎ریت غیرمعمولی در حدود 21.6 مگابیت در ثانیه هستند، در حالی‎که سایر گوشی‎ها معمولا این ویدئوها را با بیت‎ریت 17 مگابیت در ثانیه می‎گیرند. خروجی تصویر و کیفیت رنگ به خوبی ویدئوهای 4K است، ولی جزئیات به شارپی چیزی که ویدئوهای 2160p می‎تواند نشان دهد، نیست. ویدئوهای 1080p با نرخ 60 فریم بر ثانیه روان‎تر هستند ولی به نسبت نرخ 30 فریم بر ثانیه، سطح جزئیات کمتر است، امری که همواره متداول بوده است.

سخنان پایانی

نقد‎هایی که از گوشی Google Pixel شده است به طور کلی مثبت بوده‎اند. ولی چیزی که بیشتر از همه مهم است میل به داشتن این گوشی است یعنی چند نفر واقعا می‎خواهند این گوشی را داشته باشند؟ شاید جواب دادن به این سوال هنوز زود باشد، ولی گوگل استراتژی عالی را برای تحت توجه قرار دادن گوشی خود قرار داده است، قیمت این گوشی دقیقا با محصول اپل مشابه است.

اگر عکس زیاد می‎گیرید بدون شک این دوربین انتخاب شما خواهد بود. Google Pixel بدون شک دارای بهترین دوربین به هنگام گرفتن عکس در شرایط نوری کم به لطف داشتن الگوریتم HDR+ گوگل، است. هم‎چنین داشتن این گوشی ضمانتی برای دو سال آپدیت سیستم‎عامل و سه سال و نیم بسته‎های امنیتی است.

ولی با این وجود باز هم قیمت این گوشی ممکن است بالا تصور شود.