نقد و بررسی گوشی LG Nexus 5X
در ابتدا
مرجع تخصصی نقد و بررسی راژان: بعضی از افراد فکر میکنند که زمان آن رسیده که گوگل سخت افزار مخصوص به خودش را داشته باشد و نزدیک ترین چیز به این ادعا امروز سری نکسوس است. گوشی نکسوس 5X حاصل همکاری بین گوگل و LG و یک گوشی متوسط است که پرمیموم بودن و داشتن یک صفحهی نمایش بزرگ را به گوشی نکسوس 6 اینچی سال قبل محول کرده است.
این سومین دستگاه نکسوس ال جی است. طراحی از LG Nexus 4 و 5 به چیزی تغییر یافته است که بیشتر شبیه طراحی گوشیهای موتورولا میباشد. طراحی این گوشی طوری به نظر میآید که بیشتر برای گوگل باشد تا ال جی.
تمرکز بر روی افزایش امنیت گذاشته شده است که امکان پرداختهای موبایل را فراهم میسازد (Android Pay) و استفاده از کانکتور جهانی USB Type-C هم به چشم میخورد.
دوربین برای تصویر برداری در شرایط نوری کم بهینه شده است و هرچه بیشتر عکس برداری میکنید بیشتر دوست دارید عکس در Google Photos آپلود کنید (خوب خبری از اسلات microSD نیست).
عجیب است که در بعضی موارد پیشرفتی را نمیبینیم و در بعضیهای دیگر به نسبت Nexus 5 سال 2013 پسرفت میبینیم.
با آنکه یک گوشی اندرویدی مدرن 2 گیگ رم برایش کافی است ولی انتظار چیزی بیشتر را به نوعی داشتیم.
حرکتی هم در بخش ذخیره سازی دیده نمیشود (واقعا خبری از مدل 64 گیگابایتی نیست)؟ چرا OIS و شارژ بیسیم هم حذف شدهاند واقعا مطمئن نیستیم.
جنبههای مثبت ماجرا استفاده از سنسور اثر انگشت و آپدیت دوربین است. با افزایش 50% رزولوشن کیفیت به مراتب بهتری را با وجود پیکسلهای بزرگ داریم و وجود فوکوس خودکار لیزری نیز دیده میشود.
قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 4K نیز روز به روز بیشتر میشود و شما با دوربین جلوی 5 مگاپیکسلی سلفیهای بهتری میگیرید.
گوشی موبایل LG Nexus 5X اندکی دارای یک صفحهی نمایش بزرگتر است، به علاوه پردازش 64 بیتی و USB Type-C که خیال شما را بابت آینده جمع کند. باتری نیز بزرگتر است تا کار با گوشی طولانی مدت تر شود. گزینههای مربوط به قابلیت برقراری ارتباط نیز افزایش داشتهاند و یکسری آپگرید دیگر نیز دیده میشود.
Nexus 4 یاری رسان این ایده بود که تنها گوشیهای پرجم دار مشخصات عالی خواهند داشت و Nexus 5 مهر تاییدی برروی آن گذاشت.
این میراث را Nexus 5X نیز حفظ کرده با آنکه هدف آن اندکی متفاوت است.
این گوشی میخواهد حیات گوشیهای حد واسط را زنده کند، جایی که یکسری از کمپانیهای معروف در حال تقلا و به نوعی پژمرده شدن هستند و برندهای جوان چیزهای عالی ارائه میدهند.
محتویات جعبه
جعبه گوشی نکسوس 5X دارای لوگوهای LG ، گوگل و نکسوس است. جعبهی جمع و جوری است که تنها چیزهای ضروری را در خود جا داده است یعنی گوشی، یک شارژر و یک کابل. شارژر و کابل ولی واقعا زیبا هستند. شارژر از نوع 5V/3A است و کابل در هر دو انتها دارای کانکتورهای Type-C است.
کابلهای Type-C که تا به حال دیدهایم تنها در یک انتها از نوع C بودهاند و در انتهای دیگر توپی مربعی شکل قدیمی نوع A به چشم میخورد که از آن به عنوان رابط بین کامپیوتر و گوشی استفاده میشود.
به نظر گوگل ولی فکر میکند شما نیاز به انتقال دادهها به صورت اتصال سیمی با وجود این همه سرویس ابری ندارید.
شما نیاز به یک آداپتور C به A اگر انتقال سیمی دادهها را میخواهید نیاز دارید مگر اینکه دارای یک لپ تاپ Chromebook Pixel یا مدلهای اخیر مشابه دیگر باشید.
طراحی و ساخت
ابعاد این گوشی 147x72.6x7.9 میلی متر است که به نسبت نسل قبلی خود بلند تر و پهن تر است و با وجود استفادهی کمتر از بخش جلویی ولی نازک تر و به شکل مشخصی سنگین تر است و فراموش نکنید که دارای صفحهی نمایش دارای 0.2 اینچ بیشتر است.
در بخش جلو شبیه طراحی گوشیهای موتورلا دو محافظ بلندگو را دارید.
و درست نظیر Moto G، قسمت پایینی حالت تصنعی را دارد و تنها یکی از آن دو بلندگوی واقعی را در خود جا داده است. طراحی این دو گوشی باعث میشود این دو گوشی را با هم اشتباه بگیرید.
بخش جلوی این گوشی را میتوان واقعا با یک گوشی موتورولا اشتباه گرفت. در بخش پشت دوربین را در قسمت مرکز به همراه فوکوس خوکار لیزری داریم که نشان از طراحی ال جی دارد ولی عدم وجود دکمههای پشتی به شیوهی گوشیهای ال جی باز آن را از سری G این کمپانی متمایز میکند.
این طراحی نسبتا عجیب و گیج کننده – قسمتی نکسوس، قسمتی موتورولا، و نه خیلی زیاد LG – زیاد در مقایسه با طراحی دیگر گوشیهای هوشمند همراه عالی به نظر نمیآید ولی به خودی خود جذاب است.
بخش جلو کاملا صاف با یک برآمدگی کوچک است که محافظ صفحهی نمایش گوریلا گلس 3 با جانب گوشی برخورد میکنید. جناحین نیز صاف هستند و به سمت داخل اندکی خم شدهاند که باعث میشود در دست گیری این گوشی بهتر باشد.
بخش پشتی خط صاف را میشکند و انحناهایی شکل میدهد از جمله برآمدگی دوربین. این برآمدگی از نظر اندازه متوسط است و در مرکز قرار گرفته است تا باعث شود گوشی بر روی سطح هموار صاف باشد. مادهی به کار گرفته شده پلی کربنات نرم است که لمس آن بسیار خوشایند است ولی حالت نیمه مات آن باعث میشود به اندازهی کافی لک و اثر انگشت را جمع کند.
بدنه محکم است و این گوشی 136 گرم وزن دارد. با آنکه به نسبت نکسوس 5 بزرگتر است ولی لبههای صفحهی نمایش باید نازک تر باشند و بشود باز هم با یک دست از این گوشی استفاده کرد. برآمدگی دوربین مانعی بر سر راه این کار نیست ولی در بعضی اوقات زمانی که قصد استفاده از سنسور پردازش اثر انگشت داشتیم آن را با انگشتان خود لمس کردیم (باعث لکه دار شدن لنزها شدیم ).
این گوشی به لطف صفحهی نمایش بزرگتر 5.2 اینچی خود بلندتر است و قسمتی از آن نیز به علت حواشی لبهی صفحهی نمایش اضافی بالای آن است. محفاظهای بلندگو آنجا باعث میشوند بلندگو محصور باشد ولی خبری از یک بلندگوی واقعی نیست. بلکه این افتخار به محافظ زیر صفحهی نمایش داده شده است.
در بالای صفحهی نمایش همچنین دوربین سلفی 5 مگاپیکسلی با قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 1080p را به همراه سنسور مجاورتی (زیر محافظ بلندگو) و یک سنسور نور محیطی داریم. چراغ نوتیفیکیشن در محافظ اسپیکر پایینی مخفی میشود. ویژگی Ambient display ولی دارای اطلاعات بیشتری است، زمانی که یک نوتیفیکیشن تازه میرسد یا زمانی که گوشی را بلند میکنید صفحهی نمایش را با رنگهای مشکی و سفید اندکی روشن میکند.
وضعیت کلیدهای کنترلی اندکی تغییر یافته است تا گوشی آسان تر در دست راست شما قرار گیرد. هردوی دکمههای پاور و کنترل حجم صدا حالا در سمت راست قرار دارند و در پشت سنسور پردازش اثر انگشت را البته داریم. با انگشت شاخص دست راست خود میتوانید سنسور را لمس کنید و انگشت شست را روی دکمهها قرار دهید. با دست چپ باید از انگشت شاخص خود یا برای سنسور یا برای دکمهها استفاده کنید.
سمت راست دارای اسلات سیم کارت با قطع نانو است که نیاز به ابزاری برای باز شدن دارد. خبری بدون شک از اسلات microSD نیست که چیز عالی نیست و فراتر از مدل 32 گیگابایتی هم تازه نداریم. چنین چیزی در سال 2015 زیاد نیست و 370 دلار هم آنقدر ارزان نیست (دو سال قبل نکسوس 5 دارای 16 گیگابایت فضای ذخیره سازی و قیمتی برابر با 350 دلار بود).
به هرحال در بالا و پایین یک میکروفون را داریم. همچنین در بخش زیر جک هدفون 3.5 میلی متری و پورت کابل USB Type-C را داریم. این کانکتور دو طرفه دارای ویژگیهای عالی است ولی LG و گوگل به نوعی از آنها دوری کردهاند.
نظیر نکسوس 5 از قابلیتهای پخش ویدیو توسط این پورت و یا حتی SlimPort پشتیبانی نمیکند. همچنین قابلیت USB Power Delivery (یا حتی شارژ سریع Qualcomm) را نداریم ولی دارای یک شارژر بسیار قوی است.
پشتیبانی از شارژ بیسیم هم دیده نمیشود حتی با آنکه مدل قبلی جزو دستگاههای اولی بود که از چنین تکنولوژی بهره میبرد.
در سال 2013 نکسوس 5 دارای یک روحیهی رهبری با چیزهایی نظیر شارژ بیسیم و لوازم جانبی دوربین بود. این مدل جدید به موفقی مدل قبلی حتی اندکی نیست ولی حلقهی دور دوربین اجازه به الحاق کردن بخشهای اضافی به لنزهای دوربین را میدهد.
صفحه نمایش
در سال 2013 زمانی که نکسوس 5 آمد، LG گوشی G2 را داشت یک گوشی 5.2 اینچی با صفحهی نمایش 1080p. نه اینکه ما انتظار یک رزولوشن QHD را در این ابعاد و بویژه با این قیمت و GPU داشته باشیم ولی باز هم نمیتوانیم مقایسه نکنیم.
باز هم خوشحالیم که بگوییم دو سال پیشرفت در صنعت تکنولوژی صفحهی نمایش باعث شده است کنتراست و رنگهای بهتری به نسبت مدل قبلی داشته باشیم ولی خبری از بخشی برای تنظیمات صفحهی نمایش نیست.
حداکثر میزان روشنایی گوشی LG نکسوس 5X به میزان 455nits ممکن است چیزی برتر نباشد ولی نسبت کنتراست 1542:1 چیزی جز عالی نیست که دلیل آن عمق خوب رنگهای سیاه است.
چیز دیگری که متوجه شدیم و خیلی خوب بود این است که صفحهی نمایش به نوعی کالیبره شده است تا رندر سازی کامل رنگ را از همان ابتدا داشته است. خیلی کم شاهد گوشی هستیم که دارای میانگین DeltaE آن تنها 2.3 باشد چون هر چیزی زیر 4 به معنی خروجی رنگی کالیبره شده است.
همچنین حداقل میزان سطح روشنایی تنها 1.8nits برای محتویات سفید رنگ است که یقینا استفاده از این گوشی در محیط تاریک برای چشم شما بسیار لذت بخش خواهد بود.
استفاده از محافظ صفحهی نمایش گوریلا گلس 3 که ویژگی انعکاسی دارد و کنتراست بالای صفحهی نمایش باعث میشود حتی در نور مستقیم خورشید این گوشی خوانا باشد. صفحهی نمایش 5.2 اینچی این گوشی از نظر خوبی بالاتر از حد متوسط قرار گرفت.
قابلیتهای برقراری ارتباط و پشتیبانی از شبکهها
گوشی موبایل ال جی Nexus 5X مجهز به یک مودم LTE Cat. 6 برای افزایش سرعت دانلود تا 300Mbps و آپلود تا 50Mbps است. جدا از شبکهی GSM، مدل آمریکایی این گوشی همچنین پشتیبانی از شبکهی CDMA را دارد.
همچنین پشتیبانی از شبکههای معمول Wi-Fi a/b/g/n/ac در 2.4GHz و 5GHz و بلوتوث 4.2 به همراه A2DB دیده میشود. قابلیت سخت افزاری NFC را نیز داریم که طبیعتا به همراه سرویس Android Pay به کار گرفته میشود.
کابل USB Type-C دادهها را با سرعت USB 3.1 انتقال میدهد ولی در هر دو انتها Type-C را داریم تا نتوانید آن را به کامپیوتر خود بزنید. همچنین به صورت پیش فرض به دنبال اتصال تازه گوشی تنها شارژ میشود و برای انتقال داده باید دستی این قابلیت را فعال کنید. واقعا گوگل دوست ندارد شما به صورت سیمی دادههای خود را جابجا کنید.
همانطور که اشاره شد خبری از پشتیبانی از SlimPort, MHL یا چیزهای مشابه نیست و تنها به روش wireless Cast باید بسنده کنید.
باتری
ال جی نکسوس 5 ایکس دارای یک باتری 2700 میلی آمپر ساعتی است که برای اندازهای که دارد بزرگ نیست ولی به نسبت باتری 2300 میلی آمپر ساعتی مدل سال 2013 واقعا پیشرفت به شمار میرود. و دارای یک سیستم عامل جدید است تا از باتری به شکل کارآمدی استفاده شود.
ویژگی به اسم Doze متوجه میشود چه زمانی از گوشی خود استفاده نمیکنید و هرچه این زمان طولانی تر میشود، کمتر و کمتر به اجرا بودن اپلیکیشنها در پس زمینه اجازه میدهد.
در بحث پخش ویدیو این باتری نتایج دلچسبی نداشت. زمان مکالمه تنها 17 ساعت بود که در گوشی LG G2 سالخورده این مقدار 25 ساعت است (البته دارای باتری بزرگتری نیز بود). ولی باز هم به نسبت نکسوس 5 پیشرفت قابل توجهی است. اوضاع حتی بهتر شده است در زمینهی گردش در وب نکسوس 5 یکی از بدترینها بود ولی حالا این گوشی دو برابر تحت همان تست تحمل آورد. ولی در بین حد واسطها شاهد عملکرد بهتری هم بودهایم.
میزان پخش ویدیو همانطور که اشاره شد ضعیف و تنها 6.5 ساعت بود که از قبلا بهتر ولی نه شایستهی یک مدل 2015.
اینترفیس کاربری: امنیت و حفظ حریم خصوصی بهتر شده است
در روزهای اول عمر اندروید شاهد این بودیم که گوشی سازها و توسعه دهندگان نقش نوآور و ابتکارانه را بر عهده گرفتند و به سیستم عامل پایه عملکردهای جالب تازهای که نداشت اضافه کرد. گوگل از بهترین ایدهها استفاده کرد ولی آندروید این روزها بیشتر نقش چیزی را دارد که به آن قابلیتهای ارزش افزودهای سازندگان مختلف اضافه میکنند.
نوآوری گوگل در اندروید اکثرا در بخش داخلی است، چیزهایی نظیر Doze که اصول عملکردی سیستم عامل را تغییر میدهند. حتی در اینجا گوگل شاهد عدم رقابت نیست و عملا هر گوشی سازی دارای قابلیتهای اجرایی صرفه جویی در مصرف باتری و برق است.
یکی از جالب ترین این قابلیتها ویژگی است که از سنسور حرکتی استفاده میکند تا قفل صفحهی نمایش به اندازهای تیره شود که تنها به دنبال بلند کردن گوشی یا از جیب در آوردن آن، نوتیفیکیشنهای جدید و زمان دیده شوند. شما میتوانید برای دیدن نسخهی رنگی قفل صفحهی نمایش روی آن آهسته ضربه بزنید.
این ویژگی Ambient display نامیده میشود و همچنین زمانی که نوتیفیکیشن جدیدی میرسد فعال میشود.
قفل صفحهی نمایش آشنا است حاوی ساعت، نوتیفیکیشن و یکسری میانبر (دستیار صوتی و دوربین، در عوض دوربین گوشی همیشگی). به سمت پایین سوایپ کردن باعث ظاهر شدن تاگلها و اسلایدر تنظیم روشنایی صفحهی نمایش میشود.
ای کاش تاگل تنظیم روشنایی صفحهی نمایش به صورت خودکار هم داشتیم.
جدا از آن شما میتوانید تاگلهای دارای اندازهی بزرگ هم داشته باشید، آنهایی که بیشتر از همه آنها را استفاده میکنید (به صورت پیش فرض بلوتوث و وای فای).
فشار دادن طولانی یک تاگل یا فشردن پیکان به سمت پایین آن باعث میشود جزییات بیشتری هم به عنوان مثال نظیر تنظیمات وای فای، شبکههای وای فای کشف شده در اختیار شما گذاشته شود.
Nexus Imprint اجرای بومی پشتیبانی سنسور پردازش اثر انگشت در اندروید است. از آن نه تنها برای باز کردن گوشی از حالت قفل بلکه برای تایید خریدها و وارد اپلیکیشنها شدن نیز میتوان استفاده کرد.
آموزش Nexus Imprint
سنسور پردازش اثر انگشت درLG نکسوس 5X عالی است. راه اندازی آن بدون دردسر و بسیار عالی است، شما انگشت خود را روی سنسور 5-6 بار قرار میدهید و تمام.
این سنسور حتی زمانی که صفحهی نمایش خاموش است فعال میباشد، فقط کافی است انگشتی که اختصاص دادهاید را قرار داده و کمتر از نیم ثانیه گوشی آماده به کار است.
گوگل یکسری راه را برای کاهش دردسر انجام داده است. قفلهای امنیتی را در موقعیتهای امن میتوان غیر فعال کرد. چنین چیزی میتواند باشد از یک مکان امن گرفته، تا یک دستگاه امن (به عنوان مثال ساعت هوشمند شما) تا سه گزینهی مربوط به شاخص زیستی: چهرهی شما، صدای شما و حتی بدن شما (گوشی خود را باز کنید و تا زمانی که در دست شما است باز شده باقی میماند)
فضای ذخیره سازی آنقدری که شما تصور میکنید نیست. دو مدل 16 یا 32 گیگابایتی را در اختیار داریم و برای پارتیشن کاربری 10.67GB (در مدل 16 گیگابایتی) باقی مانده است. و حدود 500 مگابایت آن صرف اپلیکیشنهای نصب شده است. بنابراین حتی خود اندروید فضای زیادی را اشغال میکند.
یک چیزی که دائم تیم گوگل آن را مد نظر قرار نمیدهد اجرای پشتیبانی از قابلیت multi-window است.
اندروید آب نبات چوبی دارای یکسری چیزهای مقدماتی بود، ولی در عمل هیچوقت فعال نشده بود. در اندروید مارشمالو هم چنین چیزی دوباره رعایت شده است.
انجام چند کار از طریق بخش app switcher صورت میگیرد. شما میتوانید برای بستن اپلیکیشنها روی آنها سوایپ کنید. همچنین میتوانید میزان فضای اشغال شدهی رم توسط هر اپلیکیشن را در چند ساعت اخیر بررسی کنید.
چیز دیگری که بسیار محبوب شده است ولی در Nexus 5X شاهد آن نیستیم پشتیبانی از تم است. منصف باشیم، بعضی از اکثریت تمهای محبوب نظیر TouchWiz/Optimus/Sense/Whatever بسیار شبیه به خود اندروید هستند ولی تمهای جالب دیگری هم وجود دارد.
از قابلیت چندکاربری نیز پشتیبانی شده است، برای شروع دو اکانت مالک و مهمان را دارید.
میتوانید اکانتهای بیشتری هم اضافه کنید و هرکدام اپلیکیشنهای، کاغذ دیواریها و موارد دیگر خاص خود را داشته باشید. بعضی از چیزها نظیر آپدیت اپلیکیشنها و وای فای در تمامی اکانتها مشترک است.
دوست داشتیم بگوییم که سیستم عامل این گوشی کاملا روان است، ولی یکسری وقفه و لکنت زمان انتقال بین صفحههای نمایش داشتیم. با دو گیگ رم باید به خوبی چندکار با هم با این گوشی انجام داد، بنابراین مشخص نیست این لکنتها مربوط به رم، تراشه یا سرعت فضای ذخیره سازی است.
مجوزها
سرانجام در اندروید شاهد مجوزها هستیم. هر اپلیکیشن، حتی آنهایی که از قبل نصب شدهاند- قبل از دسترسی به دادههای شما مجوز میخواهند. زمانی که "Allow" را فشار دهید دوباره سوال نمیکنند (میتوانید مجوزها را از بخش تنظیمات لغو کنید).
برای نجات شما از اپلیکیشنهای مزاحم و اسپم وار، گزینهی Deny به اندازهی کافی چیزهای مختلف برای انتخاب دارد تا این "رد کردن" دایمی باشد.
در بخش تنظیمات گزینهی App permissions است که شما میتوانید ببینید به چه تعداد اپلیکیشن مجوزهای خاصی داده شده است یا اینکه کدام مجوز به یک اپلیکیشن خاص داده شده است.
همچنین ویژگی بهینه سازی مصرف باتری (Battery optimization) به چشم میخورد.
در آنجا لیستی از اپلیکیشنها را بررسی خواهید کرد که برای مصرف حداقل باتری بهینه نشدهاند تا بررسی آنها آسان تر باشد.
اگر این ویژگی باعث ایجاد مشکل در یکسری اپلیکیشن قدیمی میشود، میتوانید آن را به صورت فردی برای هر اپلیکیشن غیر فعال کنید.
سرویس Android Pay
آندروید مارشمالوی گوگل برای اولین بار سرویس Android Pay را معرفی میکند. گزینهی Tap & pay در منوی تنظیمات به شما کمک میکند راه حل پرداخت با موبایل انتخابی خود را داشته باشید. پیش فرض Android Pay جدید است ولی میتوانید اگر راه حل دیگری را نصب کرده باشید، آن را انتخاب کنید.
گوگل همچنین مطمئن شده است که گزینههای مختلف پرداخت در کنار هم با آرامش زندگی کنند و این کار با انتخاب سرویس پیش فرض برای استفاده توسط شما صورت میگیرد.
پردازنده
گوشی LG Nexus 5X دارای تراشهی Snapdragon 808 است که به همراه آن 2 گیگابایت رم دیده میشود. این تراشه دارای دو هستهی سریع Cortex-A57 با سرعت کلاک 1.82GHz و 4 هستهی کارآمد Cortex-A53 با سرعت کلاک 1.44GHzمیباشد.
واحد پردازش گرافیکی از نوع Adreno 418، نه بهترین مدل کمپانی Qualcomm، است که برای یک صفحهی نمایش 1080p به نسبت صفحههای نمایش QHD که LG از آن برای آنها استفاده میکند، بسیار مناسب تر میباشد.
عملکرد کامل سیستم در تست بنچمارک طوری بود که این گوشی گوگل کاملا نزدیک به گلکسی اس 6 اج است.
سرعت پردازنده به شکل بارزی به نسبت دوران Snapdragon 800 بالاتر رفته است.
گوشی HTC One A9 با تراشهی Snapdragon 617 و اندروید 6.0 پشت سر Nexus 5X قرار میگیرد و اگر از ما میپرسید گوشی گران قیمت HTC باید از همان اول تراشهی Snapdragon 808 را میداشت.
عملکرد گوشی در تک هسته تقریبا هم طراز با سامسونگ گلکسی S6 edge بود و حتی عملکرد چند هستهای آن نیز خوب بود.
عملکرد این گوشی در بحث گردش در وب به مراتب بهتر از اکثر گوشیهای دیگر اندرویدی حتی Sony Xperia Z5 Compact بود.
باید در نهایت گفت این گوشی با توجه به قیمتش عملکرد عالی دارد که حتی در این زمینه قدرت رقابت با گوشیهای پرچم دار 2015 را دارد. پردازنده سریع ترین نیست ولی در جایگاه نزدیکی به نسبت پرچم دارهای مدرن قرار میگیرد و حتی به نسبت گوشیهای گران قیمت تر عملکردی بهتر دارد. عملکرد این گوشی در بحث بازیهای سه بعدی نیز عالی بود.
کیفیت صدا به شکل بی نقصی شفاف، ولی خیلی بلند نیست
LG Nexus 5X در اولین قسمت تست صوتی ما خروجی صدایی واقعا شفاف و عالی داشت. زمان اتصال آن به یک آمپلی فایر فعال خارجی سر تاپای نتایج به دست آمده عالی بود. تنها نقطهی ضعف آن میانگین پایین بلندی صدا بود. زمانی که یک جفت هدفون هم به این گوشی میزنید داستان همین است، نویز القایی خیلی به شکل بارزی تحت تاثیر قرار گرفته است ولی دیگر موارد به همان خوبی که میآیند باقی میمانند. صدا دوستان از این گوشی راضی خواهند بود ولی سطوح صدا تغییری نداشتهاند و همین باعث شد به آن امتیاز کامل را ندهیم.
دوربین
ال جی نکسوس 5x دارای یک دوربین جدید است که برای گرفتن نور در شرایط نوری کم مجهز شده است.
سنسور IMX377 سونی رزولوشن بسیار بالایی ندارد – 12.3 مگاپیکسل – ولی دارای پیکسلهای 1.55µm (بخواهیم مقایسه کنیم آیفون 6 دارای پیکسلهای 1.5µm است) میباشد. از نظر فیزیکی، سنسور بزرگی است، 1/2.3 اینچ، که با دوربین سری Z ایکسپریا مطابقت میکند که مگاپیکسلهای بیشتری به نسبت Nexus 5X بیرون میدهد.
همچنین زاویهی بازشدگی دیافراگم نسبتا باز و f/2.0 است و چیزهایی نظیر فلش LED دوتایی و فوکوس خودکار لیزری را داریم. تمامی اینها میتوانند باعث افزایش عملکرد دوربین در تاریکی شوند.
خبری ولی از پایدارسازی اپتیکال تصویر، چیزی که مدل 2013 داشت، نیست. همچنین به نظر نمیرسد فوکوس خودکار تشخیص فازی را داشته باشیم فقط کنتراست + لیزر را داریم.
دوربین جلو 5 مگاپیکسلی و دارای زاویهی بازشدگی دیافراگم f/2.0 است. هردوی این دو دوربین دارای حالت HDR+ هستند.
رابط کاربری دوربین نسبتا ساده است و تنها به شما دسترسی به حالت فلش، HDR و self-timer را میدهد. خبری از کنترلهای دستی نیست، ولی آندروید 6 دارای رابط های کاربردی برنامه نویسی تا بتوانید یک اپلیکیشن دوربین از پلی استور دانلود کنید. چنین چیزی در اختیار شما فوکوس دستی، کنترل سرعت شاتر و دیگر گزینهها قرار میدهد.
راه سریع باز کردن دوربین دوباره آهسته ضربه زدن روی دکمهی پاور زمانی که گوشی در حالت قفل است میباشد.
دوربین این گوشی به خودی خود یک سری ترفند نیز دارد. Photo Sphere را برای تصاویر پانورامایی داریم. روی یک منوی همبرگری آهسته ضربه میزنید تا حالتهای مختلف را مشاهده کنید، ولی برای جابجا شدن بین حالت عکس برداری و فیلم برداری باید به سمت چپ یا راست سوایپ کنید. چنین رابط کاربری زیاد متداول نیست و کمی زمان میبرد به آن عادت کنید.
دوربین گوشی ال جی نکسوس 5x نیازی نیست پیکسلهای زیادی داشته باشد، ولی کیفیت هر پیکسل بسیار بالا است. نویز و پارازیت در تصاویر اندک است و تصاویر غنی از جزییات بدون بیش از حد شارپ شدن، میباشند. رنگها بسیار دقیق هستند با آنکه محدودهی پویا به نظر به نوعی محدود میآید.
یقینا شما دوست خواهید داشت که از حالت HDR به حالت خودکار استفاده کنید ولی به یاد داشته باشید که چنین چیزی باعث میشود زمان گرفتن هر تصویر به تصویر دیگر آهسته شود. چیزی که به دنبال استفاده از این حالت خواهید داشت پیشرفت قابل توجهی در بخشهای بسیار روشن است ولی سایهها اندکی جزییات از دست میدهند که برخلاف چیزی است که ما انتظار داشتیم رخ بدهد.
عملکرد دوربین جلو نیز خوب بود، اندکی کاهش نویز در آن قوی تر است ولی باز هم جزییات زیادی را بر جا میگذارد (بویژه با توجه به 5 مگاپیکسلی بودن). شما میتوانید اگر خورشید پشت سر شما است حالت HDR را فعال کنید.
عملکرد این گوشی در محیط تاریک بسیار خوب است، تصاویر با کیفیت پردازش میشوند و نویز نسبتا کم است، رنگها ولی دقیق باقی میمانند.
ما متوجه شدیم که فعال سازی حالت HDR+ باعث بهبود کیفیت تصاویر گرفته شده در نور کم به مقدار زیاد میشود، گرچه گرفتن تصویر بیشتر طول میکشد و بنابراین شاید برای صحنههای ثابت بهتر باشد از آن استفاده کنید.
گرفتن تصاویر به صورت سراسرنما اندکی آهسته است ولی نتایج رضایت بخش هستند. تصاویر عمودی رزولوشنی حدود 2,500 پیکسل دارند و سرهم بندی تصاویر بسیار دقیق است.
دوربین Nexus 5X به عنوان مثال نظیر سری Xperia Z رزولوشن بالایی نمیگیرد و ترجیح میدهد کیفیت هر پیکسل را بهبود بخشد. آیفون 6 اس اپل و HTC One A9 نیز دارای دوربین 12-13 مگاپیکسلی با همین ایدهآل ها هستند.
دوربین ویدیو
برای ویدیوهای 2160p و 1080p ضبط ویدیو با فریم ریت 30fps و برای ویدیوهای 720p اگر افکتهای اسلوموشن را بخواهید گزینهی 120fps را خواهید داشت. خبری از گرفتن کیفیت 1080p با 60fps ولی نیست که برای صحنههای دارای سرعت زیاد شاید تفاوت زیادی ایجاد کند. همچنین تغییر رزولوشن مستلزم رفتن به بخش تنظیمات است که آنقدرها آسودگی به همراه ندارد.
به هرحال، ویدیوهای گرفته شده با کیفیت 4K بیت ریت 42Mbps و فریم ریت عالی 30fps را دارند. کیفیت صدا ولی تنها مونو است. Nexus 5X تنها دو میکروفون دارد (یکی در بالا، یکی در پایین) بنابراین کیفیت صدای مونوی 96KBps واقعا چیزی نیست که در تصور داشتیم. درست است آیفونها نیز اینچنین هستند، ولی این بهانهی خوبی نیست.
کیفیت ویدیو بسیار بالا است، جزییات بسیار زیاد و کیفیت شارپ است. رنگها اندکی بیش از حد اشباع شده به نظر میآیند و محدودهی پویای پایین همچنان یک مشکل است. کیفیت صدا به خوبی پرچم دارهای آندرویدی نیست و کمبود صدای استریو بارز است.
ویدیوهای 1080p دارای بیت ریت استاندارد 17Mbps و همان کیفیت صدا هستند. کیفیت تصویر برای این نوع ویدیوها عالی است، بدون در نظر گیری البته بیش از حد اشباع سازی و محدودهی پویا.
حواستان باشد که این گوشی چرخش ویدیو را به عنوان متا داده (metadata) ذخیره میکند و اگر پلیر ویدیوی شما آن را پشتیبانی نکند، ویدیوها ممکن است سر و ته باشند.
ویدیوهای 720p اسلوموشن با فریم ریت 120fps بیت ریت اندک 7Mbps را دارند ولی کیفیت صدا به شکل شگفت آوری بسیار خوب و حرکت روان بود.
در انتها
نکسوس به پیروی دنباله دستگاههای متمایل به ویژگیهای ارائه شده توسط توسعه دهندگان متمایل است.
از از زمانی که ال جی نکسوس 4 را ساخت، با خرید گوشیهای برند گوگل به ارزانی هم قابلیتهای عالی کاربران در اختیار داشتند و هم دیگر نیازی به انتظار طولانی برای آپدیتهای نرم افزاری نبود (حتی نکسوس 6 همچنان ستارهای درخشان است).
گوشی LG Nexus 5X از نظر مشخصات یک پرچم دار نیست. قیمت این گوشی در خارج از ایالت متحده گران قیمت است.
خوب، شما برای یک گوشی جدید پول بیشتری میدهید ولی چه چیزی به دست میآورید؟ صفحه نمایش یقینا بهبود یافته است (اندکی بزرگتر است و رنگها و کنتراست بهتر هستند).
تراشه سریع تر است و دوربین امتیازی عالی میگیرد و حتی یک سنسور پردازش اثر انگشت هم برای قفل کردن سریع تر و امن تر گوش خود دارید. عمر باتری نیز افزایش یافته است که به نسبت مدل قبلی نیز پیشرفت خوبی است.
انگیزههای گوگل با ارائهی Nexus 5X آشکار بودند. بعد از اینکه Google Pay خیلی زود فراموش شود، گوگل حالا مشتاق این است که سرویسهای Android Pay، Google Photos و شاید حتی گوگل موزیک را مطرح کند.
ولی همهی چیزهای گفته شده اخبار خوشی نیستند چون شما با پول بیشتر همان مقدار رم و فضای ذخیره سازی را دارید و دوربین هم فاقد OIS است و قابلیتهای شارژ سیمی و Tv Out سیمی هم دیده نمیشود.
از دیدگاه نظری این گوشی جذاب نیست ولی حقیقتا بخواهیم بنگریم یقینا بزرگتر است.
گوشی ال جی نکسوس 5 ایکس آن جذبهی رهبری و جالب نکسوس 5 مدل 2013 را ندارد. بعضی از افراد دوست ندارند زندگی "دلگیر کنندهای" با سخت افزار با کیفیت و نرم افزار قابل اطمینان داشته باشند.
ویژگیهای کلیدی
▲ صفحه نمایش 5.5 اینچی با رزولوشن 1080p
▲ اندروید 6 مارشمالو و در صف اول گوشیهای دریافت کنندهی به روز رسانیها
▲ پردازنده شش هسته ای
▲ دوربین 12.3 مگاپیکسلی با فوکوس خودکار لیزری
▲ دوربین جلو ( سلفی ) 5 مگاپیکسلی
▲ مجهز به حسگر اثر انگشت
▲ باتری لیتیوم پلی مری 2700 میلی آمپر ساعتی, با قابلیت شارژ سریع (4 ساعت استفاده به دنبال تنها 10 دقیقه شارژ)
معایب اصلی
▼ قیمت بسیار بالا در خارج از ایالت متحده
▼ پردازنده و به خصوص رم در سطح یک پرچم دار 2015 نیستند
▼ عدم پشتیبانی از کارت حافظهی جانبی و گزینههای ذخیره سازی محدود
▼ عدم وجود OIS برای دوربین یا شارژ بسیم نظیر چیزی که مدل 2013 داشت
