Huawei P9 Plus

تخفیف ویژه

نقد و بررسی تخصصی گوشی Huawei P9 Plus - هواوی پی 9 پلاس

در ابتدا

مرجع تخصصی نقد و بررسی راژان : با آنکه گوشی Huawei P9 Plus تبلیغاتی به گستردگی مدل P9 نداشته است ولی در خود آنقدر قابلیت دارد که اگر فرصت داشته باشد از مدل استاندارد خود پیشی می گیرد.

گوشی P9 پلاس هواوی با توجه به P9 و با داشتن یک نمایشگر AMOLED بزرگتر، میزان رم و باتری بیشتر ساخته شده و بدون شک از فناوری حساس به فشار یا Press Touch طبق گفته شرکت هواوی در آن استفاده شده است.

در واقع، گوشی P9 Plus در نهایت برداشت این شرکت از صفحه حساس به فشار را نشان می‎دهد، از این نظر که پیدا کردن مدلی از گوشی Huawei Mate S که در آن قابلیت Force Touch فعال شده باشد از پیدا کردن گنج دزدان دریایی سخت تر بود.

لیست مشخصات گوشی هواوی پی 9 پلاس دوباره نشان از عدم وجود قابلیت ضبط ویدئوهای 4k در گوشی‎های این شرکت است. هر کاربری با نبود این قابلیت در یک گوشی رده بالا تعجب زده می‎شود. هیاهویی که به دنبال استفاده از دوربین‎های با برند لایکا به وجود آمده بود کم کم دارد فرو می‎نشیند.

شرکت هواوی در همین حین با ارائه آپدیت‎هایی برای فریم‎ویرهای گوشی‎های P9 و P9 Plus خود حتی دوربین‎های آن را بهتر کرده است تا کیفیت دوربین از همه نظر تضمین شده باشد.

محتویات جعبه فروش گوشی هواوی پی 9 پلاس

جعبه گوشی Huawei P9 Plus بزرگ، سفید رنگ و با دقت خاصی طراحی شده است. درون آن آداپتور 18 واتی برای شارژ سریع، کابل یو‎اس‎بی Type-C و یک جفت ایرفون با داشتن کلیدهای کنترلی بر روی آن به چشم می‎خورد.

طراحی و ساخت

از نظر فیزیکی، این گوشی آن‎قدر به نسبت همتای P9 خود بزرگتر نیست. ابعاد این گوشی 152.3 در 75.3 در 7 میلی‎متر است یعنی افزایش اندازه صفحه نمایش به مقدار 0.3 اینچ تنها ارتفاع این گوشی را 7 میلی‎متر و پهنا را 4 میلی‎متر افزایش داده است.

ظاهر فوق‎العاده باریک و 7 میلی‎متری گوشی هواوی P9 همچنان دیده می‎شود.

 صفحه نمایش بزرگتر این گوشی باعث شده است که وزن آن 18 گرم بیشتر و برابر با 162 گرم باشد.

Huawei P9 Plus از نظر طراحی آن‎قدر زیبا است که فورا عاشق آن می‎شود.

این گوشی در دو مدل دیده می‎شود یکی دارای طراحی سرامیکی و دیگری فلزی برس خورده. مدل سرامیکی که در P9 دیده بودیم از دور اندکی پلاستیکی به نظر می‎آمد ولی زمانی که خود گوشی را در دست می‎گرفتید فورا متوجه کیفیت بالای مواد ساخت می‎شدید.

ولی مدل فلزی برس خورده‎ای که در اختیار داریم به علت ظاهر براق و صیقل یافته‎‎ای که دارد نرم حس می‎شود و نظیر تمامی پرچم‎دارهای مدرن امروزی زیبا به نظر می‎آید. الگوی برس خورده‎ آن ظریف است ولی آنقدر است که به جنبه‎های زیبایی آن بیافزاد و در همین حین وزن سبک و ضخامت اندک باعث شده است که ابعاد این گوشی به حداقل برسد.

این گوشی بر اساس مدل P9 و با داشتن یک نمایشگر AMOLED بزرگتر، سنسورهای Press Touch و اسپیکرهای استریو ساخته شده است. بدنه بزرگتر آن اجازه به استفاده از باتری بزرگتری را نیز داده است. تمامی جنبه‎های دیگر آن نظیر گوشی P9 هوآوی به همان زیبایی است، از طراحی خارجی گرفته تا تمامی قطعات الکترونیکی که داخل بدنه یکپارچه فلزی مخفی شده‎اند و ما نمی‎توانیم ببینیم.

در بخش پشتی این گوشی شاهد قرارگیری دو دوربین اصلی با دقت 12 مگاپیکسل هستیم که البته نام شرکت آلمانی لایکا نیز در آن به چشم می‌خورد. در این بخش طراحی هواوی بسیار تحسین برانگیز بوده به شکلی که به خوبی آنتن‌های مربوط به برقراری ارتباط مخابراتی را در آن پنهان کرده است. آنتن دیگر نیز در بخش پایینی بخش پشتی گوشی جای داده شده است و از این رو این قسمت از جنس پلاستیک است. طراحی این بخش پلاستیکی به شکلی است که نمی‌توانید تفاوت آن را به سادگی با بخش برس خورده تشخیص دهید.

این گوشی ممکن است یک دستگاه 5.5 اینچی باشد ولی بسیار متفاوت با چیزی است که ما از آن به عنوان یک فبلت یاد می‎کنیم، به نحوی که این گوشی از مدل آیفون پلاس 5.5 اینچی کوچکتر است.

تزئین براق آن باعث نمی‎شود که این گوشی به شکل محکمی در دست جا گیرد، ولی شکل مربعی مانند آن یقینا در محکم جا گرفتن این گوشی در یک یا دو دست به خوبی کمک می‎کند.

ظاهر باریک آن باعث می‎شود که در اکثر جیب‎ها نامرئی به نظر آید که خود جای تحسین دارد.

گوشی P9 Plus، دستگاهی با کیفیت ساخت محکم و طراحی عالی است که مواد با کیفیت بالا استفاده کرده که به محض در دست گرفتن این گوشی متوجه آن خواهید شد.

روند استفاده از شیشه 2.5 بعدی در پنل جلویی در این گوشی هم دیده می‎شود ولی ای کاش از یک محافظ مناسب صفحه نمایش برای ضد خراش کردن این نمایشگر و دوربین استفاده شده بود.

کلیدها

مجموعه کلیدهای کنترلی این گوشی با P9 مشابه است. در بالای نمایشگر این گوشی بلندگوی مکالماتی به چشم می‎خورد که نقش یک اسپیکر هم دارد. دوربین جلو با قابلیت فوکوس خودکار به همراه یکسری سنسور نامرئی و یک چراغ اعلان نیز در اطراف به چشم می‎‎خورند.

در زیر صفحه نمایش چیزی به جز نشان شرکت هواوی نیست.

در سمت چپ جایگاه سیم‎کارت با میکرو اس‎دی دیده می‎شود و در سمت راست دکمه تنظیم حجم صدا و پاور/کلید قفل کردن.

در بالا یک پورت اینفرارد قرار گرفته که با یک اپلیکیشن مناسب امکان برقراری ارتباط دارد و می‎تواند گوشی شما را به یک کنترل از راه دور جهانی تبدیل کند. میکروفون ثانویه نیز در همین اطراف است.

پایین این گوشی واقعا شلوغ است و شما می‎توانید جک هدفون، میکروفون اولیه، پورت یو‎اس‎بی Type-C و توری بلندگوی اولیه را مشاهده کنید.

این گوشی یک عامل غافل‎گیرکننده با خود دارد. زمانی که گوشی را در حالت افقی می‎گیرید، بلندگو پایینی گوشی و بلندگوی بالا (بلندگوی مکالماتی) گوشی خروجی صدای استریو خواهند داشت ولی در حالت عمودی اسپیکر بالایی نقش تولید treble (صدای زیر) را و یکی پایینی نقش صدای بم (Bass)خواهد داشت.

و در نهایت دوربین دوگانه 12 مگاپیکسلی با برند لایکا در پشت دیده می‎شود و در زیر آن حسگر اثرانگشت وجود دارد که نظیر سایر گوشی‎های برتر هوآوی عملکرد سریع و دقیقی دارد.

از آن به عنوان یک شاتر دوربین یا تاچ‎پد نیز می‎توان استفاده کرد.

صفحه نمایش 5.5 اینچی AMOLED با رزولوشن فول‎ اچ‎دی

گوشی هواوی P9 Plus نه تنها باعث آوردن صفحات نمایش 5.5 اینچی به این سری از گوشی‎های هواوی میشود بلکه به جای فناوری IPS-NEO از فناوری AMOLED استفاده می‎کند. صفحه نمایش اولد بایستی باریکتر بوده باشد و به هوآوی اجازه نصب یک لایه حساس به فشار زیر آن بدهد و در همان حین ظاهر فو‎ق‎العاده نازک هوآوی P9 را حفظ کند.

رزولوشن این صفحه نمایش دقتی نداشته ولی تراکم پیکسلی اندکی به 401ppi افت داشته است.

همان‎طور که انتظار می‎رفت، به دنبال بررسی بیشتر صفحه نمایش AMOLED ساخت سامسونگ از همان جنس دیگر صفحات نمایش عالی سامسونگ ساخته شده است. در زیر میکروسکوپ آرایش پن‎تایل الماسی شکل مشخص است.

حداکثر میزان روشنایی این صفحه نمایش قابل احترام و برابر با 400 nits است که نزدیک به محصولات فعلی AMOLED است. غلظت رنگ مشکی بسیار زیاد است و در همین حین کنتراست عالی بوده و نظیر تمامی صفحات نمایش اولد دیگر بی‎نهایت است.

در تست مربوط به خوانا بودن صفحه نمایش در نور خورشید امتیازی که به دست آمد به شکل بارزی (30 درصد) بالاتر از P9 بود و به مراتب بهتر از گوشی Meizu Pro 6 است. امتیاز به دست آمده به عالی گلکسی اس 7 سامسونگ نیست ولی همچنان در بین بهترین‎ها قرار می‎گیرد.

در رابطه با رنگ و دقت آن، اوضاع برای Huawei P9 Plus از حالت خوب به بهتر تغییر می‎یابد. در حالت پیشفرض صفحه نمایش کالیبراسیون رنگی خوب و میانگین DeltaE آن برابر با 5.4 است. در این حالت رنگ‎های سفید اندکی ته رنگ آبی داشتند ولی سایر رنگ‎ها خوب بودند.

به دنبال فعال کردن حالت Warm color، میانگین DeltaE به 3.9 افت پیدا کرد تا از نظر دقت رنگی صفحه نمایش این گوشی عالی باشد. در این حالت رنگ سفید اصلاح و ته رنگ آبی حذف شده بود.

در نهایت اگر به دنبال داشتن رنگ‎هایی غلیظ نظیر صفحات نمایش امولد سامسونگ هستید یک حالت اختصاصی Vivid نیز دیده می‎شود که غلظت تمامی رنگ‎های پایه، و به خصوص قرمز، را بالا می‎برد.

باتری گوشی هواوی پی 9 پلاس

باتری  گوشی هواوی P9 Plus دارای ظرفیت 3400 میلی‎آمپر ساعتی و غیرقابل تعویض است.

این گوشی از فناوری شارژ سریع با داشتن یک شارژر 9 ولتی / 2 آمپری بهره می‎برد که در عرض 30 دقیقه میزان شارژ آن را از 0 به 38% افزایش می‎دهد.

دوام باتری این گوشی 69 ساعت است یعنی اگر روزانه یک ساعت گردش در وب، پخش ویدئو و مکالمه داشته باشید باتری این گوشی اندکی کمتر از سه روز دوام می‎آورد.

در بحث صرفه‎جویی در مصرف باتری چهار حالت دیده می‎شود Performance mode که هیچگونه محدودیتی بر سخت‎افزار اعمال نمی‎کند. Standard mode چند ساعتی آمار مربوط به دوام باتری را بیشتر می‎کند و Ultra Power Saving که باعث می‎شود باتری شما به میزان بیشتری در اختیار شما باشد.

در نهایت یک حالت دیگر به اسم ROG power-saving نیز به چشم می‎خورد که رزولوشن رو به 720p کاهش می‎دهد تا در زمان بازی کردن باتری شما بیشتر دوام آورد.

قابلیت برقراری اتصال و پشتیبانی از شبکه‎ها

گوشی موبایل Huawei P9 Plus از این نظر به خوبی مجهز است. هواوی بسیار مفتخر است و باید هم باشد، تراشه آن از 5 باند 2G، 10 باند 3G و 18 باند 4G پشتیبانی می کند.

مدل تحت آزمایش ما تک سیم کارت است ولی شما می‎توانید مدل دو سیم کارت‎ را نیز تهیه که شیار دوم یا برای سیم‎کارتی با قطع نانو و یا کارت حافظه خارجی است. سیم کارت دوم تنها از شبکه های 2G می تواند استفاده کند.

پشتیبانی از دو باند 2.4/5.0 گیگاهرتزی Wi-Fi 802.11a/b/g/n/ac، وای فای دایرکت و هات اسپات به همراه بلوتوث 4.2 دیده می شود. قابلیت NFC نیز در هر دو مدل دیده می‎شود. ولی در مدل دو سیم کارت برای استفاده از آن تنها باید یک سیم‎کارت داشته باشید. لازم به ذکر است این قابلیت در مدل دو سیم کارت P9 دیده نمی‎شد.

برای بحث مسیریابی هم جی‎پی‎اس، GLONASS و Beidou را داریم بنابراین نباید در این رابطه مشکلی داشته باشید. ولی خبری از رادیو اف‎ام نیست.

برای اتصال هدفون های سیمی جک هدفون 3.5 میلی متر است و پورت جدید یو‎اس‎بی Type-C برای اتصال های سیمی به کامپیوتر و شارژ می باشد. البته هر زمان که به کامپیوتر آن را می زنید تنها در حالت شارژ قرار دارد و باید به صورت دستی انجام کار دیگری را انتخاب کنید.

در نهایت در بالا پورت اینفرارد دیده می‎شود که با اپلیکیشن Smart Controller هوآوی جفت و جور می‎شود تا گوشی شما به یک کنترل جهانی تبدیل شود.

اندروید مارشملو به همراه رابط کاربری Emotion

Huawei P9 دارای اندروید 6.0 مارشملو و رابط کاربری Emotion هواوی، نسخه 4.1، است. هواوی در رابط های کاربری خود یک نوع ثابت را رعایت کرده است و بنابراین کاربران این شرکت باید به دنبال آپگرید کردن به P9 سردرگم نباشند.

تغییرات زیادی را در قفل صفحه نمایش می بینیم، شروع آن با تصویرهای تغییر پذیری است که هر بار که گوشی را از حالت قفل خارج می کنید، یک کاغذ دیواری متفاوت در اختیار خواهید داشت. اگر حالت قدیمی را ترجیح می دهید می توانید نمایش دادن یک تصویر تنها در قفل صفحه نمایش را انتخاب کنید. هرچی انتخاب کنید، به احتمال زیاد آن را نخواهید دید چون باز کردن گوشی با استفاده از سنسور اثر انگشت شما را مستقیما به صفحه home می برد.

اگر بخواهید با دکمه پاور گوشی را از حالت قفل خارج کنید، یک ساعت بزرگ به همراه تاریخ و میانبری برای دوربین را خواهید داشت. با دوبار فشار دادن دکمه کم کردن صدا می توانید دوربین را سریعا فعال کنید.

سوایپ کردن از پایین قفل صفحه‎ نمایش یک میانبر سریع به منو بسیار شبیه به iOS آشکار شود که یکسری گزینه در آن دیده می‎شود از جمله میانبرهایی برای ضبط کننده‎ی صدا، ماشین حساب، چراغ قوه و دوربین. اگر قفل صفحه نمایش را به شکل مجله (سبک قدیمی) انتخاب کنید، سوایپ کردن باعث می شود 8 گزینه بیشتر برای کنترل در رابطه با تصاویر در حال تغییر داشته باشید.

فراتر از قفل صفحه‎ نمایش شاهد یک صفحه home استاندارد اندرویدی با 0 تا 5 میانبر قابل سفارشی شدن هستیم که در انتهای صفحه قرار گرفته‎اند و در تمامی صفحه‎های home دیده می‎شوند.

در کل 18 صفحه home دیده می‎شود، هوآوی یقینا مطمئن شده است که کاربران فضای کافی برای ویجت ها و اپلیکیشن ها خواهند داشت چون خبری از کشوی اپلیکیشنی نیست.

امکان مشاهده صفحات هوم به صورت افقی نیز وجود دارد، فقط کافی است از بین گزینه صفحه نمایش آن را فعال کنید.

یک اشاره به حالت نیشگون روی صفحه home باعث فعال سازی حالت Overview می‎شود تا صفحه‎های Home را در یک نگاه داشته باشید و مرتب کنید، صفحه اضافه یا حذف کنید.

ویجت‎ها نیز به چشم می‎خورند که اکثرا ویجت‎های پایه‎ اندروید هستند ولی هواوی یکسری ویجت مخصوص به خود را نیز قرار داده است. اگر دوست دارید صفحات home شما به شکل شیکی مرتب شوند، می توانید ویژگی shake را فعال کنید، که اپلیکیشن های پخش شده را با شروع از گوشه بالا سمت چپ مرتب خواهد کرد.

تم‎ها نیز دیده می‎شوند که باعث تغییر کاغذ دیواری صفحه‎های Home، استایل صفحه‎ قفل نمایش، آیکون‎های اپلیکیشن‎ها و سیستمی، کاغذدیواری شما می شوند.

ناحیه‎ نوتیفیکیشن دارای دو صفحه است در یکی تمامی نوتیفیکیشن‎ها به صورت زمانی مرتب شده‎اند و در دیگری تاگل‎های سریع به چشم می‎خورند.

شما می توانید چیزی به اسم Floating dock را فعال کنید که یک کلید مجازی است که هرچیزی را روی صفحه نمایش جابجا می کند، به شما اجازه می‎دهد آن را به کلید‎های اصلی اندروید، به عقب برگشتن، Home، Task Switcher، قفل کردن و بستن تمامی اپلیکیشن‎های در حال اجرا، توسعه دهید و بتوانید با یک دست گوشی خود را کنترل کنید.

Motion control نیز عامل کنترلی دیگری است که در این گوشی بسیار جلوه دارد. ژست‎های دست مختلف نظیر برداشتن انگشت، تکان دادن و موارد متعدد دیگر به چشم می‎خورد. تمامی این‎ها را می‎توان طبق سلیقه‎ای که دارید تغییر دهید.

این گوشی دارای حالت استفاده از گوشی با یک دست (one handed mode ) و همچنین امکان برنامه ریزی کردن خاموش یا روشن بودن گوشی است. بسته Smart Assistance (دستیار هوشمند) حالت Glove را هم دارد و گزینه ای دیده می‎شود تا جلوی تصادفی از حالت قفل خارج کردن گوشی زمانی که در جیب وجود دارد، گرفته شود.

قدرت شناخت اثرانگشت سنسور هواوی در بین بهترین ها بوده است و در سری P9 بهتر هم شده است. این سنسور همیشه روشن است و گوشی شما را به شکل کاملا فوری باز خواهد کرد.

Press Touch

گوشی هواوی P9 پلاس دومین گوشی این شرکت است که دارای یک نمایشگر دارای فناوری حساس به فشار یا طبق گفته این شرکت Press Touch است. اولین گوشی آن‎ها مدل 128 گیگابایتی گوشی Mate S هواوی بود که به مقدار محدودی فروخته می‎شد و یافتن آن سخت بود. ولی با ارائه گوشی هوآوی P9 پلاس کاربران بیشتری امکان استفاده از آن را دارند.

باید گوشی Huawei P9 Plus را اولین گوشی مهم اندرویدی دانست که صفحه نمایش حساس به فشار را استفاده می‎کند.

دو گوشی دیگر در این زمینه یعنی ZTE Axon mini و Meizu Pro 6 در بازارهای بین‎المللی به چشم نمی‎خورد و همانطور که اشاره شد مدل 128 گیگابایتی گوشی Mate S نایاب است.

به دنبال یک فشار بر روی اکثر اپلیکیشن‎های مرکزی این گوشی چند میانبر ظاهر می‎شود.

به عنوان مثال اگر بر روی اپلیکیشن Phone فشار وارد کنید میانبری برای سه لیست مخاطب محبوب خود و گزینه add New Contact خواهید داشت. ولی این فناوری تنها به این‎ها ختم نمی‎شود.

اگر با وارد کردن فشار این منو را ظاهر کرده‎اید با اعمال فشار بیشتر می‎تواند یک کار پیشفرض (یا اختصاص داده شده) را شروع کنید. اپلیکیشن Phone فرم پر کردن را برای ایجاد مخاطب جدید باز خواهد کرد، دوربین حالت سلفی و اپلیکیشن Messages نوشتن یک پیامک جدید را شروع خواهد کرد.

مورد دیگر زوم کردن است. ژست حرکتی زوم کردن در اپلیکیشن گالری دیده می‎شود ولی نه به شیوه‎ای که به آن عادت کرده بودیم. زمانی که تصاویر به حالت گروهی در گالری در دید شما هستند این قابلیت کار نمی‎کند ولی زمانی که در حال مشاهده یک تصویر فردی هستید می‎توانید یک فشار برر وی آن ایجاد کنید تا ذره بین ظاهر شود که بسته به سطح فشار وارد شده به خارج یا داخل زوم کند.

این شرکت بر استفاده از این فناوری بر روی محتوا به عنوان مثال بر روی پیام‎ها، ایمیل‎ها، شماره تلفن، مرورگر یا گالری تمرکز نداشته است یعنی از آن برای نمایش محتوای بیشتر استفاده نکرده و تمرکز بر راحتی کار با رابط کاربری داشته است.

این گوشی تکیه بر استفاده از کلیدهای بر روی صفحه نمایش است و هواوی راهی هوشمندانه به منظور رهایی یافتن از آن‎ها و حفظ عملکردشان در اختیار شما گذاشته است.

شما می‎توانید نوار مسیریابی را به طور کامل مخفی کنید و از فناوری Press Touch در انتهای صفحه به جای آن استفاده کنید. به این صورت کل صفحه نمایش در اختیار شما است.

هواوی تصمیم گرفته است گزینه دیگری نیز در اختیار کاربر بگذارد و به همین منظور شما می‎توانید در گوشه بالا سمت چپ و راست میانبری برای press touch تعیین کنید.

مهم نیست در کجای گوشی هستید، شما همیشه می‎توانید بر روی یکی از میانبرها فشار وارد کنید و اپلیکیشن Phone، دوربین یا هرچیزی که تصمیم بگیرید را باز کنید.

شما بر اساس سلیقه خود نیز می‎توانید میزان حساسیت فشار را از منوی تنظیمات تغییر دهید.

پردازنده و سخت افزار

هواوی پی 9 پلاس مجهز به تراشه ساخت خود هواوی یعنی Kirin 955 است، همان چیزی که در گوشی Huawei P9 نیز دیده می‎شود. این تراشه از یک پردازنده 8 هسته‎ای بهره می‎برد یعنی 4 هسته Cortex-A72 با سرعت کلاک 2.5 گیگاهرتز به همراه 4 هسته Cortex-A53 با سرعت کلاک 1.8 گیگاهرتز و واحد پردازش گرافیکی Mali-T880 MP4. این گوشی به صورت پیشفرض 4 گیگابایت رم دارد برخلاف P9 که برای میزان رم و حافظه داخلی بیشتر باید پول بیشتری پرداخت می کردید.

شروع تست ها با تست GeekBench است که عملکرد پردازنده این گوشی را در بحث تک هسته بررسی می کند و از این نظر آماری پایین تر ولی نزدیک به هسته‎های کریو تراشه اسنپ‎دراگون 820 موجود در گوشی‎های وان پلاس 3 و LG G5 به دست می آورد ولی با پردازنده Twister اپل فاصله زیادی دارد.

ولی در بحث تست های چند هسته شاهد هستیم که 4 هسته دیگر نیز به کمک این گوشی می‎آید تا پردازنده این گوشی به توانایی تراشه اگزینوس گوشی گلکسی اس 7 اج باشد.

تست ترکیبی AnTuTu 6 باعث شد که این گوشی با وجود 4 گیگابایت رم و یک پردازنده خوش بنیه امتیاز متوسطی به دست آورد که شاید علت آن GPU ضعیف باشد.

تست BaseMark OS 2.0 ولی تصویری دیگری به دست می‎دهد چون علاوه بر پردازنده، پردازنده گرافیکی، رم، UX، عملکرد در وب و جافظه داخلی نیز مورد سنجش قرار می‎گیرد و امتیاز کلی این گوشی در این تست هم تراز با گلکسی اس 7 اج و بسیار نزدیک به آیفون 6 اس پلاس است.

در بخش گرافیک ولی شاهد هستیم که از زمان گوشی‎های P9 و Mate 8 چیزی تغییر نیافته و بنچمارک‎ها به همان صورت هستند.

با آنکه این تراشه نظیر Helio X25 (موجود در گوشی Meizu Pro 6) از پردازنده 4 هسته‎ای Mali-T880 استفاده می‎کند، سامسونگ گلکسی S7 با تراشه اگزینوس از Mali-T880 MP12 (12 هسته) استفاده می‎کند تا تفاوت بارزی بین این گوشی‎ها باشد.

جدید مدل سیستم روی تراشه Kirin شرکت هواوی به این زودی به تراشه‎های سامسونگ و کوالکام نخواهد رسید چون هدف این شرکت این نیست. هواوی همیشه عملکرد را بر قرارگیری در صدر نتایج بنچمارک ترجیح داده است و نکته بدی در این ماجرا وجود ندارد.

ولی نمیتوان حقایق را انکار کرد، گوشی Huawei P9 Plus درست نظیر P9، زمانی که صفحه هوم آن را مملو از اپلیکیشن می‎کنید یک نوع تاخیر کوچک ولی قابل مشاهده در بحث لود اپلیکیشن‎ها را تجربه می‎کند.

قابلیت جابجایی بین اپلیکیشن‎ها نیز روان نیست به خصوص اگر در حال استفاده از اپلیکیشن‎های سنگین باشید.

هم‎چنین در طول بازی‎های سنگین و سبک نیز ممکن است مشکلات غیرمنتظره‎ای رخ دهد. ممکن است مربوط به GPU یا مدیریت ضعیف منابع گوشی باشد.

در هر صورت با توجه به قیمت این گوشی در حد یک پرچم‎دار قضاوت هم بر همین اساس باید باشد. و عملکرد این گوشی در حد یک پرچم‎دار نیست. درست است اکثر اوقات روان و بی نقص است و به خوبی چیزهای مختلف را مدیریت می‎کند ولی هر از چندگاهی وقفه دیده می‎شود. P9 Plus یقینا لیاقت بهتر از این را داشته باشد.

خروجی صدای بسیار شفاف، ولی نه به اندازه کافی بلند

زمان اتصال این گوشی به یک آمپلی فایر فعال خارجی شاهد کسب نتایج عالی در بحث خروجی صدا و شفافیت آن بودیم. متاسفانه بلندی حجم صدا پایین تر از سطح متوسط بود و امتیازهای کاملی در این بخش به دست نیاورد.

به دنبال زدن یک جفت هدفون اندکی اعوجاج به همراه افزایش نولز القایی استریو به وجود آمد و سطوح حجم صدا افت اندکی داشت. امتیاز این گوشی در بحث شفافیت صدا خوب است ولی به عنوان یک پرچم‎دار خروجی صدای بلندی ندارد.

دوربین 12 مگاپیکسلی دوگانه با سنسورهای تک رنگ و رنگی

درست نظیر گوشی P9 هواوی، این گوشی از دو سنسور 12 مگاپیکسلی بهره می‎برد، یکی از آن ها استاندارد که تصاویر رنگی می‎گیرد و دیگری تک رنگ است (سیاه و سفید). یکی دوم فاقد یک فیلتر Bayer است که در دوربین‎های رنگی استفاده می‎شود. این دوربین دارای سنسور تک رنگ است تا نور بیشتری (تا 3 برابر بیشتر) جذب کند و در شرایط نوری کم تصاویر بهتری بگیرد.

دوربین هواوی دارای حالات دستی نیز می باشد که در بین آن ها تصویربرداری RAW، فوکوس دستی، تنظیم سرعت شاتر و ایزو به همراه یکسری گزینه های دیگر دیده می شود. اینترفیس حالت Pro بسیار راحت است، ولی اگر بدانید چطور از آن استفاده کنید.

تمامی گزینه های مربوطه در منوهای مخفی شده اند که شما با سوایپ کردن به سمت بالا یا پایین صفحه نمایش می توانید آن ها را ظاهر کنید. ممکن است در ابتدا گیج کننده باشد ولی خیلی زود به آن عادت می کنید.

در منوی اصلی تمامی حالت های عکسی دیده می شود یعنی Photo، پانوراما، HDR، Monochrome، Beauty و Light Painting.

لایکا همچنین سه حالت عکاسی برای دوربین رنگی تعبیه کرده است یعنی استاندارد، رنگ های زنده و Smooth Color که نوید ایجاد تجربه دوربین فیلم لایکا را می دهد (حتی صدای شاتر دوربین لایکا را خواهید داشت). حالت استاندارد خوب حالت رنگی معمولی، حالت دوم رنگ ها را زنده تر می کند و حالت سوم چیزی ما بین این دو است.

جدا از این حالت های خاص، P9 پلاس می تواند به صورت تک رنگ نیز عکاسی کند. واقعا تصاویر مونوکروم خواهد داشت، نه تصاویر رنگی که سطح اشباع سازی آن ها کم شده باشد، نظیر کاری که سایر گوشی های همراه انجام می دهند. سطح جزئیات گرفته شده و محدوده پویا شگفت انگیز است.

از دوربین دوم برای گرفتن تصاویر سیاه و سفید استفاده می شود. این دوربین عملکردی عالی در گرفتن تصاویر در شرایط نوری کم دارد، چون عدم وجود فیلتر RGB به این دوربن اجازه داده است که نور بیشتری را درون لنزها جمع کند.

علاوه بر این، وجود این دو دوربین اجازه می دهد که فاصله بین اجسام با دقت خاصی اندازه گیری شود که قسمتی از فوکوس خودکار هیبرید هوآوی است (که شامل فوکوس خودکار لیزری نیز می شود). و از آنجاییکه این دوربین به هرحال یک نقشه عمق از تصویر به وجود می آورد، می تواند از این اطلاعات به منظور دوباره ایجاد سازی یک افکت بوکه (Bokeh) با کیفیت بوجود آورد.

ما باید هوآوی را بابت قابلیت پیش نمایش زنده افکت بوکه تحسین کنیم تا شما همیشه بدانید نتیجه نهایی چه چیزی خواهد بود. ولی در صورتی که راضی نیستید، شما همواره می توانید نقطه کانونی را حتی بعد از آن تغییر دهید و حتی می‎توانید بعضی از افکت‎های نسبت کانونی باز را انتخاب کنید.

حالت Light Painting خود دارای 4 زیر حالت دیگر است، یعنی tail light trails, light graffiti, silky water و star track.

امکان گرفتن تصاویر در شرایط نوری کم با دوربین مونوکروم وجود دارد، گرچه باید برای گرفتن بهترین تصاویر اندکی تنظیمات را تغییر دهید. حتی اگر دانش زیادی ندارید باز هم در حالت خودکار می توانید تصاویر عالی بگیرید.

گوشی P9 هواوی از دو سنسور IMX286 12 مگاپیکسلی سونی استفاده می کند، دوربین تک رنگ (مونوکروم) فاقد یک فیلتر Bayer است که قسمت معمولی از هر دوربین مدرن گوشی همراه است. کیفیت تصویر ایجاد شده توسط دو دوربین از نظر تئوری مشابه است، گرچه عدم حضور فیلتر رنگی و بنابراین دوربین روشن تر باعث می شود تصاویر گرفته شده با دوربین مونوکروم حاشیه برتری به نسبت تصاویر رنگی داشته باشند.

به هرحال، نمونه های سیاه و سفید گرفته شده با این دوربین کاملا چشمگیر هستند و حالا باید دوربین رنگی را بررسی کنیم. و اصلا مایوس کننده نیست. نمونه تصاویر 12 مگاپیکسلی گرفته شده با این دوربین جزئیاتی بیشتر از حد کافی، محدوده پویای بالا و رنگ های دقیق دارند. کنتراست نیز عالی است.

نمونه تصاویر گرفته شده با دوربین P9 Plus می‎توانستند جزئیات بیشتر و نویز کمتری داشته باشند ولی شرکت هوآوی برای اینکه تصاویری در حد یک پرچم دار را داشته باشیم تمامی گزینه های ضروری را برای قرار دادن در دوربین خود تیک زده اند. و به لطف محدوده پویای بالا عملا استفاده از حالت HDR می تواند لازم نباشد.

حالت گرفتن تصاویر سراسرنما یکی از بهترین ها در بازار است که به صورت خودکار بین حالت های افقی و عمودی برای گرفتن این نوع تصاویر جابجا می شود. زمان گرفتن تصویر در حالت عمودی، تصاویر سراسرنما اندکی ارتفاع بیشتری از 3,000 پیکسل دارند و نمونه هاکیفیتی اندکی بیشتر از 22 مگاپیکسل را دارند. سرهم بندی تصاویر خوب است، در معرض گذاری با نور یکنواخت و جزئیات گرفته شده کمی به نسبت تصاویر ثابت کمتر است. شما می توانید برای این این نوع تصاویر نیز اگر دوست دارید حالت های Smooth و Vivid را فعال کنید.

دوربین جلو گوشی P9 پلاس هواوی اندکی به نسبت دوربین جلوی هوآوی P9 متفاوت است، همچنان یک دوربین 8 مگاپیکسلی است ولی دارای قابلیت فوکوس خودکار و نسبت کانونی بازتر f/1,9 است. یک قابلیت اجباری زیباسازی نیز دیده می‎شود که سعی می‎کند چین و چروک‎های پوست را بپوشاند.

اگر یکی از تصاویر معمولی گرفته شده با این دوربین جلو را بررسی کنید متوجه می شوید سطح جزئیات کاملا رضایت بخش است، رنگ ها و کنتراست نیز عالی هستند و یکی از خوب ترین دوربین های سلفی را شاهد هستیم که از فلاش صفحه نمایش نیز استفاده می کند و اکثر اوقات سلفی های خوشایندی می گیرد.

قابلیت گرفتن ویدیوهای 1080p

یکی از معایب این گوشی عدم پشتیبانی از گرفتن ویدیوهای 4k است در حالیکه این چنین چیزی به استاندارد پیش فرض دوربین های ویدیوی گوشی های همراه رده بالا تبدیل شده است. کاربران زیادی بدون آن می توانند به زندگی خود ادامه دهند ولی در گوشی با این قیمت باید چنین قابلیتی دیده شود.

حداقل ولی این گوشی از گرفتن ویدیوهای 1080p با نرخ 60 فریم در ثانیه پشتیبانی می کند. علاوه بر این، حالت اسلوموشن هم دارید که ویدیوها با نرخ 120 فریم در ثانیه ضبط می شوند ولی کیفیت تصویر 720p است.

ویدئوهای 1080p با نرخ 60 فریم دارای بیت‎ریت 34 مگابیت در ثانیه هستند و ویدئوهای با نرخ 30 فریم در ثانیه دقیقا نصب آن بیت‎ریت دارند. در هر صورت کیفیت صدا استریو و 192 کیلوبیت در ثانیه است.

چیز زیادی برای تحسین در بخش ویدیوها وجود ندارد. آن ها فاقد جزئیاتی هستند که از این رزولوشن انتظار دارید و محدوده پویا متوسط است. رنگ ها بار دیگر باید گفت نظیر تصاویر ثابت دقیق هستند و کنتراست بسیار خوب است.

با آنکه حالت های Smooth و Vivid را می توانید در ویدیوها هم داشته باشید، ولی حیف نمی توانید از دوربین مونوکروم برای گرفتن ویدیوها استفاده کنید.

تصاویر گرفته شده با دوربین هواوی P9 Plus را میتوانید در زیر مشاهده نمایید. ( کیفیت اصلی )

تصاویر گرفته شده با دوربین تک رنگ (مونوکروم) هواوی P9 Plus را میتوانید در زیر مشاهده نمایید. ( کیفیت اصلی )

در انتها

ما گوشی Huawei P9 را دوست داشتیم هرچند نقص‎هایی داشت، بنابراین گوشی هواوی P9 پلاس نیز باید قابل دوست داشتن باشد. گوشی با داشتن یک نمایشگر AMOLED، فناوری Press Touch و اسپیکرهای استریو تا بدانیم با پرداخت پول بیشتر به نسبت مدل معمولی چه چیزی را به دست می آوریم.

این گوشی دارای طراحی زیبا، قابلیت‎های عالی در بخش دوربین، پردازنده دوربین، حسگر اثرانگشت بی‎نظیر، رابط کاربری مفید است.

صفحه نمایش 5.5 اینچی AMOLED آن واقعا عالی است به خصوص با داشتن فناوری پرس تاچ. حتی با آنکه قابلیت Always On یا رزولوشن Quad HD به چشم نمی‎خورد ولی باز هم با نمایشگر بهتری به نسبت P9 روبرو هستیم.

قابلیت‎های فناوری پرس تاچ بسیار عالی بودند و ترفندهای زیادی نظیر مخفی سازی نوار مسیریابی و میانبرها در گوشه‎ها را در خود جا داده بودند.

دوربین اصلی این گوشی به سادگی کاربر را جذب می‎کند و این گوشی دارای دوربینی است که عکاسی به صورت خلاقانه امکان‎پذیر شود.

دوربین سلفی این گوشی ممکن است به خوبی گوشی اکسپریا XA اولترا سونی نباشد ولی هواوی برای سنسور 8 مگاپیکسلی خود تلاش زیادی به خرج داده تا تصاویر سلفی خوبی بگیرد. این دوربین حالا دارای لنزهایی با نسبت کانونی بازتر f/1.9 است تا کیفیت تصاویر گرفته شده در شرایط نوری کم بهتر باشد. این دوربین قابلیت فوکوس خودکار هم دارد که بسیار به ندرت در دوربین‎های سلفی موجود دیده می‎شود. علاوه بر این صفحه نمایش نقش فلاش را در صورت نیاز خواهد داشت.

کیفیت صدای بلندگو و بلندگوی مکالماتی این گوشی به شکل غیرقابل انتظاری خوب است. کیفیت صدای استریو در حالت افقی عالی و در حالت عمودی بلندتر بود تا این گوشی بتواند نقش یک اسپیکر پرتابل با کیفیت بالا هم داشته باشد.

ولی باید به مواردی نظیر نبود محافظ برای صفحه نمایش و دوربین، GPU ضعیف که ممکن است گیم دوستان و کاربران حرفه‎ای را نا امید کند و مهم‎تر از همه عدم قابلیت گرفتن ویدئوهای 4K نیز اشاره داشت.

ویژگی‎های اصلی

▲ بدنه یکپارچه آلومینیومی
▲ صفحه نمایش لمسی خازنی ال‎سی‎دی 5.5 اینچی با رزولوشن 1080p و تراکم پیکسلی 401ppi
▲ صفحه نمایش حساس به فشار، فناوری Press Touch
▲ 4 گیگابایت رم، 64 گیگابایت حافظه داخلی، پشتیبانی از درگاه میکرو اس‎دی
▲ سیستم‎عامل اندروید 6.0.1 مارشملو و رابط کاربری Huawei EMUI v4.1
▲ دو دوربین با لنزهای 12 مگاپیکسلی شرکت لایکا با فوکوس خودکار هیبریدی با قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 1080p
▲ دوربین جلو ( سلفی ) 8 مگاپیکسلی با قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 1080p، امکان گرفتن تصاویر سلفی با میدان دید باز
▲ درگاه هیبریدی برای سیم کارت دوم یا کارت حافظه خارجی (پشتیبانی از کارت حافظه تا 128 گیگابایت)
▲ پشتیبانی از 4G و NFC
▲ باتری لیتیوم – یونی با ظرفیت 3400 میلی‎آمپر ساعت همراه با فناوری شارژ سریع

معایب اصلی

▼ عدم پشتیبانی از قابلیت ضبط ویدیوی 4K
▼ باتری غیر قابل تعویض
▼ استفاده از اسلات کارت حافظه خارجی برای سیم کارت دوم گزینه ها را محدود می کند