نقد و بررسی تخصصی هواوی پی 10 | Huawei P10
در ابتدا
مرجع تخصصی نقد و بررسی راژان :
گوشی Huawei P10 پرش عظیمی برای سری گوشی های P شرکت هوآوی است، ولی اگر بخواهیم با سری Mate این برند چینی مقایسه کنیم تنها یک گام کوچک محسوب می شود. گوشی P10 هوآوی که به تازگی معرفی شده بنیاد خود را بر روی P9 قرار داده است که سال گذشته وارد بازار شد. حال طراحی زیبای این گوشی کاربر را به ذوق می آورد، نمایشگر بی نظیر نسل قبل حتی بهتر شده است، عملکرد متوازن دستگاه قدرت فراوانی پیدا کرده است و بدون شک سیستم دوربین های دوگانه لایکا نیز به شکل بارزی آپگرید شده اند.
اگر قبلا یکی از گوشی های سری میت هوآوی را داشتهاید، P10 احتمالا نتواند امیدهای شما را برآورده سازد ولی چند نکته را باید در نظر داشته باشید. به عنوان مثال، P10 یک دوربین سلفی آپگرید شده با حالت جدید عکاسی هوشمند و افکت های لایکا، از جمله حالت عکاسی به صورت پرتره و افکت های بوکه دارد. همچنین حسگر جدید اثرانگشت در جلو دیده می شود که حالا بخشی از کلید هوم چند عملکردی به شمار می رود. در پایان طراحی جدید و تنوع رنگی و تزئینات سطحی باعث می شود که P10 گوشی با ارزش محک زدن باشد.
گوشی Huawei P10 از سیستم دوربین دوگانه نسخه 2.0 مشابهی که در گوشی میت 9 دیده بودیم یعنی یک سنسور 12 مگاپیکسلی رنگی به همراه یک سنسور مونوکروم 20 مگاپیکسلی، فناوری رفعلرزش اپتیکال تصویر، فناوری فوکوس خودکار 4 در 1، زوم 2x هیبریدی به همراه قابلیت های ممتاز دیگر بهره میبرد.
چیپست Kirin 960 به همراه پردازنده هشت هسته ای پرتوان و پردازنده گرافیکی سریع Mali-G71 نیز حفظ شده اند. شاید دوربین سلفی جدید لایکا و حالت پرتره آن بیشترین حجم کنجکاوی را بر می انگیزند که در سطور بعدی به آنها رسیدگی می کنیم.
همکاری لایکا و هوآوی یقینا بهترین اتفاقی است که برای این برند چینی رخ داده و هوشمندانه ترین اقدامی به شمار می رود که هوآوی اخیرا اتخاذ کرده است.
این ریسک به خوبی با استفاده از دوربین های دوگانه با بسیاری از حالت های خلاقانه عکاسی جواب داده است. علاوه بر این تمامی این قابلیت های عکاسی به دانش پیشرفته ای در زمینه عکاسی نیاز ندارند.
مشخص نیست که حرف P در سری گوشی های P شرکت هوآوی آغازکننده کلمه عکاسی (Photography در زبان انگلیسی) است یا خیر، چون بدون شک هوآوی تلاش زیادی از خود در این زمینه نشان داده است.
متاسفانه، دوربین گوشی Huawei P10 مشابه با دوربین گوشی Mate 9 این شرکت است یعنی به هیچ وجه آپگرید نشده است و احتمالا طرفداران این برند مایوس خواهند شد. سپس مدل P10 Plus به چشم میخورد که از نسخهی 2.0 جدید دوربینهای دوگانهی لایکا بهره میبرد و ماژولهای دوربین با لنزهای روشنتر با نسبت کانونی f/1.8 آپگرید شدهاند. بدون شک میتوانیم بگوییم بهتر بود که P10 نیز چنین قابلیتی داشت.
جدا از دوربین، P10 گوشی است که با دقت کامل طراحی شده و به خوبی از عنوان پرچمدار بودن خود دفاع میکند.
جعبه و محتویات
جعبه فروش گوشی Huawei P10 مقوایی است و بخش جلوی آن مانند یک صدف باز میشود. هر دو جناج این جعبه مغناطیسی هستند و به خوبی به همدیگر فشرده می شود. درون این جعبه شارژر هوآوی با پشتیبانی از فناوری Super Charge (جریان بالا در ولتاژ پایین) به همراه یک کابل اختصاصی یو اس بی نوع C دیده می شود. این کابل با پورت های معمولی یو اس بی نوع C نیز سازگار و تنها منحصر به گوشی P10 نیست ولی به منظور استفاده از فناوری شارژ سریع Super Charge این شرکت تعدادی پین اضافی دارد.
همچنین درون این جعبه یک هدست شبه ایرپاد به همراه یک قاب شفاف دیده می شود. این قاب از پلاستیک ساخته شده است و به شکل محکمی گوشی را در خود جا می دهد. ظاهر مات آن البته باعث می شود اندکی از خیره کنندگی رنگ آبی گوشی تحت تست ما کاسته شود.
طراحی و ساخت
ابعاد این گوشی 145.3 در 69.3 در 7 میلی متر، تقریبا برابر با P9 و فقط 1.5 میلی متر باریکتر، است. نمایشگر گوشی P10 به اندازه 0.1 اینچ کوچکتر است که در این تفاوت نقش خود را نشان داده است. وزن این گوشی مشابه با P9 و 145 گرم است.
هوآوی به خوبی از نحوه ساخت گوشی های هوشمند بی همتا و بسیار زیبا آگاه است. کافی است نگاهی به تاریخچه آنها در این زمینه بیاندازیم، Ascend P6 با ظاهر باریک تیغ مانند خود (برای اولین بار) با پین سیم که داخل پورت جک صوتی قرار گرفته بود رونمایی شد، Ascend P7 از طراحی شیشهای دوجداره استفاده میکرد و P8 یک بدنهی فلزی نازک به همراه نوار شیشهای شیکی دارد که اطراف دوربین اصلی را فراگرفته است. هوآوی در ساخت گوشی P9 با بهره بردن از برند لایکا طراحی P8 را حفظ کرد ولی با استفاده از شیشهی 2.5 اینچی در جلو و حواشی بسیار نازک اطراف نمایشگر نمایی بینظیر به آن بخشید.
حال Huawei P10 بار دیگر خود نمایی میکند و به عنوان نقطه شروع طراحی P8 را ارث برده و هر چیزی که در P9 دیده بودیم را بهتر می کند یعنی کیفیت ساخت، تزئین سطحی و دوربین. به نظر شما هوآوی جدا از افزایش لذت این طراحی با ارائه گوشی خود به رنگ های متفاوت و برش مختلف بر روی بدنه فلزی چه کاری می توانسته است انجام دهد؟
هوآوی پرچم دار جدید خود را به رنگ های سفید سرامیکی، آبی، طلایی، یک نوع رنگ طلایی دیگر (طلایی پرستیژ)، مشکی، نقرهای، رزگلد و Greenery (رنگ سبز با اندکی رنگ زرد مانند رنگ برگ های جوان و جوانه ها) وارد بازار کرده است. رنگ های آبی و طلایی این گوشی دارای تزئین سطحی hyperdiamond (یک فرم نانوکریستال الماس) بوده که تقلیدی برای سطح یک صفحه موزیک ولی زبرتر است. ظاهر این تزئین بسیار زیبا است ولی احساس زبر بودن آن کمی از لذت آن می کاهد. حداقل باید گفت که اثر انگشت به خود جذب نمی کند و همچنین کاملا با دوام به نظر می آید.
در نهایت، مدل سفید سرامیکی دیده میشود که با ظاهر تمام براق خود در پیش کاربر خودنمایی میکند، تا زمانی که البته لک روی آن نیافتد.
چون موضوع رنگ این گوشی را مطرح کردهایم بایستی اشاره داشته باشیم که رنگهای Greenery و آبی از بین رنگهای انحصاری موسسه رنگ پانتون انتخاب و در این بین رنگ Greenery رنگ به عنوان رنگ سال برگزیده شده است.
شما میتوانید بر روی منحصر به فرد بودن این دو رنگ حساب کنید چون هیچ گوشیهوشمند دیگری به این رنگ وجود ندارد.
نمای جلویی گوشی P10 به طور کامل توسط محافظ نمایش 2.5 اینچی گوریلا گلس 5 پوشانده شده است که ظاهری بی نظیر به این گوشی می دهد. شیشه سفید زیبا به نظر می آید ولی مدل مشکی رنگ فوق العاده چشم گیر است تا مدل مشکی رنگ با یک امتیاز مثبت بیشتر همراه شود.
هوآوی شکل گرد را برای بدنه P10 انتخاب کرده ولی باندهای آنتن را نیز تغییر داده است. حالا نوار بالایی بر فراز سیستم دوربین لایکا دیده میشود و نوار پایینی پیکرهی گوشی را دنبال میکند تا هیچکدام از آنها این طراحی بینقص را خراب نکنند.
هوآوی عملکرد مثبتی در حفظ صفحه بزرگ دوربین P9 داشته است که باعث می شود سیستم لنزهای دوگانه ظاهری ممتاز داشته باشند و P10 در بین جمعیت دیگر گوشی های هوشمند متمایز شود. همچنین P10 به عنوان یک دستگاه هوآوی فورا شناسایی می شود که بسیار خوب است.
نمایشگر 5.1 اینچی از نوع NEO LCD با پشتیبانی از فناوری IPS قسمت بارزی از نمای جلو را به خود اختصاص میدهد، ولی در این قضیه دست تنها نیست. در بالای نمایشگر بلندگوی بلندگوی مکالماتی است که این مرتبه نقش اسپیکر دوم را بازی نمیکند. دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی نیز در همان نزدیکی به همراه چند سنسور و چراغ وضعیت الایدی قرار دارد.
زیر نمایشگر یک کلید جدید چند عملکردی است. این کلید میزبان حسگر اثر انگشت همیشه فعال (و فوقالعاده سریع) است و از ژست های حرکتی سوایپ پشتیبانی می کند. با آنکه این کلید قابل کلیک کردن نیست ولی کاربر می تواند از آن به سه منظور استفاده کند یعنی نگه داشتن برای رفتن به صفحهی هوم، آهسته ضربه زدن برای برگشت به عقب و سوایپ برای فعال کردن Task switcher.
کاربر اگر این نوع کنترل را دوست نداشته باشد می تواند از بخش تنظیمات کلیدهای مسیریابی روی نمایشگر را فعال کند.
کلید های تنظیم حجم صدا و پاور / قفل کردن گوشی در سمت چپ قرار گرفته اند و بستر سیم کارت در سمت راست است. P10 از درگاه هیبریدی استفاده می کند یعنی شما می توانید دو سیم کارت با قطع نانو یا یک سیم کارت و یک کارت حافظه خارجی را هم زمان با هم استفاده کنید.
میکروفون ثانویه به تنهایی در بالای P10 خودنمایی میکند. در پایین این گوشی میکروفون اولیه، پورت یواسبی نوع C، توری بلندگو و درگاه 3.5 میلیمتری هدفون دیده میشود.
در پنل پشتی سیستم دوربین دوگانه لایکا قرار گرفته است که با وجود نوار شیشهای و لوگو لایکا خودنمایی می کند. فلاش دو رنگی نیز در اطراف به همراه فوکوس خودکار لیزری قرار گرفته است.
صفحه نمایش
گوشی P10 هوآوی از یک پنل نمایش نئو ال سی دی 5.1 اینچی با پشتیبانی از فناوری IPS و ساخته شده توسط شرکت JDI استفاده می کند که به نسبت صفحه نمایش گوشی P9 کوچکتر است. رزولوشن فول اچ دی حفظ شده ولی تراکم پیکسلی به 432 افزایش یافته است. تراکم پیکسلی 432ppi بیشتر از حد کافی برای دستیابی به یک امتیاز عالی در بحث شارپ بودن تصویر است.
نمایشگر این گوشی توسط شیشه گوریلا گلس 5 با لبه های 2.5 اینچی محافظت میشود که بایستی برای جلوگیری از خراش کافی باشد.
در بعضی از بازارهای فروش گوشی P10 به همراه یک محافظ نمایشگر ثانویه ارائه میشود که توسط کارخانه به کار گرفته شده است.
هوآوی برای نمایشگر P10 نوید حداکثر میزان روشنایی 600 نیت را داده است و در تست های ما تحقق این وعده مشخص شد. این پنل نمایش دارای رنگ های مشکی با عمقی بیشتر از حد معمول است. در این زمینه ما پنل های بهتری هم دیده ایم ولی P10 جزو بهترین ها قرار می گیرد. کنتراست نیز عالی و برابر با 1423:1 است.
در بحث دقت تولید رنگ، نمایشگر P10 با به دست آوردن متوسط DeltaE برابر با 6.5 با عالی بودن کمی فاصله دارد. بعضی از رنگها به نسبت حد معمولی دمای رنگی خنک تر دارند و کاربر می تواند با استفاده از منوی تنظیمات این گوشی و انتخاب حالت Warm color برای نمایشگر دقت رنگی بهتری با متوسط DeltaE برابر با 4.8 به دست آورد.
در تست خوانا بودن محتویات صفحهنمایش در محیط بیرون و در روز آفتابی، P10 عملکردی عالی از خود برجا گذاشت. امتیاز 3.379 برای یک پنل السیدی بسیار خوب است و به خوبی از نام فناوری IPS NEO دفاع میکند.
باتری
Huawei P10 از یک باتری با گنجایش 3200 میلی آمپر ساعت استفاده می کند که طبق انتظار غیر قابل تعویض است. این گوشی به همراه شارژ بسیار توانایی با خروجی 5 ولت/ 4.5 آمپر، 4.5 ولت/ 5 آمپر و 5 ولت/ 2 آمپر با حداکثر توان 22.5 وات ارائه شده است که تنها شارژرهای VOOC شرکت Oppo (بعضی از آنها حداکثر توان 25 وات دارند) از آن بهتر هستند.
مشابه با گوشی های Oppo، برای دست یابی به این میزان خروجی توان بایستی این شارژر را به همراه کابل یواسبی P10 استفاده کنید. تعویض این کابل با کابل دیگر باعث تقلیل قدرت آن به 5 ولت/ 2 آمپر می شود که باز هم بد نیست ولی اگر شارژر را نیز تعویض کنید سرعت شارژ به 5 ولت/ 1 آمپر (سرعت شارژ آیفون اپل) تقلیل پیدا می کند.
بنابراین اگر از شارژر و کابل موجود در جعبه فروش گوشی P10 استفاده کنید و در عرض تنها 30 دقیقه میزان شارژ از 2 درصد (حداقل مقدار شارژ پیش از خاموش شدن گوشی) به 55 درصد می رسد.
عمر باتری گوشی P10 هوآوی امتیاز بسیار خوب 75 ساعت را به دست می آورد و در تمامی تست های ممکن، پخش ویدئو، برقراری تماس، گردش در اینترنت و حالت انتظار، سربلند بیرون می آید. این امتیاز به این معنا است که اگر روزانه یک ساعت از گوشی خود برای مکالمه، یک ساعت گردش در وب و یک ساعت پخش ویدئو استفاده کنید، باتری آن 3 روز دوام خواهد آورد.
قابلیت برقراری اتصال و پشتیبانی از شبکهها
گوشی Huawei P10 از شبکه Cat.12 LTE با سرعت دانلود 600 مگابیت در ثانیه و آپلود 150 مگابیت در ثانیه، به همراه 20 باند شبکه LTE، 6 باند شبکه 3G و 4 باند همیشگی 2G پشتیبانی می کند.
پشتیبانی از باند دوتایی استاندارد a/b/g/n/ac وایفای به همراه وای فای دایرکت، هات اسپات و بلوتوث 4.2 دیده می شود. قابلیت NFC نیز به چشم می خورد. برای مسیریابی سرویس های A-GPS, GLONASS, Beidou و Galileo وجود دارند.
پورت یو اسب ی Type-C دارای مشخصات یو اس بی 2.0 (دارای سرعت تئوری 480 مگابیت در ثانیه) است. این پورت معمولی نیست و دارای دو نقطه تماس بیشتر برای پشتیبانی از فناوری SuperCharge هوآوی است ولی چنین چیزی مانع استفاده از لوازم جانبی استاندارد با پورت Type-C نمی شود.
پورت همیشگی 3.5 میلی متری هدفون نیز جایگاه خود را حفظ کرده است و البته رادیو اف ام به همراه پورت اینفرارد مشاهده نمیشود.
پردازنده و سخت افزار
این گوشی مجهز به چیپست ساخت خود هوآوی یعنی Kirin 960 است که برای اولین بار در میت 9 به کار گرفته شد. ساخت این تراشه را چیپ ساز خود هوآوی یعنی HiSilicon بر عهده داشته است. جامعه موبایل مدت زمانی است که با چیپست های Kirin به خوبی آشنا شده است ولی محصول جدید هوآوی امتیازهای بسیار مثبت جدیدی از جمله هسته های ARM جدید پردازنده و یک پردازنده گرافیکی جدید دارد.
این تراشه از یک پردازنده 8 هستهای بهره می برد یعنی 4 هسته Cortex-A73 با فرکانس 2.4 گیگاهرتز به همراه 4 هسته Cortex-A53 با فرکانس 1.8 گیگاهرتز. هسته های Cortex-A73 در مقایسه با طراحی قبلی A72 30 کارآیی توان درصد بیشتر دارند تا نویدی بر افزایش عملکرد نیز باشد.
ما با بنچمارک Geekbench نسخه 4 شروع می کنیم که عملکرد پردازنده را مورد محک قرار می دهد. امتیاز تک هسته A73 به نسبت هر کدام از پردازنده هایی که تا به حال در دستگاه های اندرویدی تست کرده ایم بهتر است، ولی هسته های Hurricane اپل همچنان در تست های تک هسته پادشاهی می کند.
اگر 4 هسته A73 را به کار بگیرید، بهترین عملکردی که یک پردازنده در بازار موبایل تا به حال داشته است را دریافت می کنید.
انتخاب Kirin 960 در بحث گرافیک پردازنده گرافیکی Mali-G71MP8 است که به نسبت نسل های قبلی چیپ های HiSilicon با پیشرفت بارزی روبرو شده و در نهایت از عنوان پرچم دار بودن یک گوشی می تواند به خوبی دفاع کند. و جدا از چیزی که تا به حال از عملکرد آن دیدهایم باید بگوییم که در زمان اجرای محتویات فول اچدی بسیار عالی عملکرد خود را نشان می دهد تا گوشی P10 هوآوی از این نظر اصلا مشکلی نداشته باشد.
بنچمارک BaseMark X به خوبی عملکرد این GPU را در رزولوشن 1080p نشان می دهد و گوشی Huawei P10 در بالای جدول امتیازها جا می گیرد.
در بنچمارک GFXBench و ارزیابی فریم ریت ها، عملکرد خام پردازنده گرافیکی P10 موجی از هیجان ایجاد نکرد و در تست های Offscreen فقط شاهد کسب امتیازهای متوسطی بودیم. این گوشی پشت سر دسته فعلی پرچم دارها در بازار قرار می گیرد ولی اختلاف چندانی با امتیاز آنها ندارد (البته اگر آیفون 7 را در نظر نگیریم).
آخرین بنچمارک GPU، BaseMark ES 3.1 بود که در بین گوشیهای اندرویدی P10 توانست امتیازی عالی، نزدیک به گوشی گلکسی اس 7 سامسونگ و گوشی Mate 9 هوآوی که در صدر قرار دارد، بر جا بگذارد.
به بنچمارک های ترکیبی می رسیم که توانمندی های کلی یک گوشی هوشمند را به ارزیابی می گذارند.
گوشی هواوی P10 به لطف پردازشگر عالی و مهارت های بی نظیر در بخش گرافیک، تمامی دیگر گوشی های هوشمند اندرویدی را شکست داده و در صدر نمودار بنچمارک BaseMark OS قرار می گیرد. در بنچمارک Antutu این گوشی قدرتی هم طراز با سایر رقبا دارد.
گوشی Huawei P9 با کشمکش فراوان در بخش گرافیک روبرو بود ولی Huawei P10 تقریبا در تمامی بنچمارکها موفق ظاهر شد. چیپست Kirin 960 قوی ترین پردازندهای که در حال حاضر موجود است را در اختیار دارد و گوشی P10 تمامی قدرت خود را تحت کنترل می گیرد. مهارت های این گوشی در بخش گرافیک به یک شکل چشم گیر هستند و در تمامی بنچمارک ها امتیازی عالی کسب می کنند. در واقع، Huawei P10 شایسته عنوانی بیشتر از پرچمدار بودن است و بدون شک تا چندین سال به خوبی از عهده نیازهای کاربر بر میآید.
البته مشکلاتی وجود داشت که نمی توانیم نادیده بگیریم. P10 هرگز تحت فشار زیاد به شکل ناخوشایندی گرم نمی شود و دلیل به مهار در آوردن عملکرد است. ما متوجه شدیم که P10 زمانی که تحت فشار قرار می گیرد یک افت 30 درصدی در عملکرد پردازنده خود به وجود می آورد. در شرایط معمولی کاربر یقینا چنین چیزی را متوجه نمی شود ولی حقیقتی است که نمی توان از کنار آن گذشت.
خروجی صدای با شفافیت قابل قبول ولی با بلندی حجم صدای مایوسکننده
این گوشی در زمان اتصال به یک آمپلی فایر فعال خارجی خروجی امتیازهای کامل و بی نظیری به دست آورد، یعنی همان چیزی که از یک گوشی هوشمند مدرن گران قیمت بایستی انتظار داشت. زمانی که گوشیها به این خوبی هستند تنها براساس بلندی خروجی صدا میتوان به آنها امتیاز دارد و از این نظر P10 در بین گوشیهایی قرار میگیرد که کمترین حجم صدا را دارند.
اتصال یک جفت هدفون به این گوشی به مقدار متوسطی به کیفیت استریو آسیب زد و اندکی اعوجاج بیشتر به وجود آورد. در کل ولی خروجی صدا با اینحال به شکل دلنشینی شفاف است و به همان شیوهای که بایستی صدا به گوش کاربر رسانده میشود ولی بار دیگر بایستی تکرار کنیم که بلندی حجم صدا پایینتر از سطح متوسط بود که به سختی میتوان عذر هوآوی را با توجه به قیمت این گوشی پذیرفت.
دوربین
دومین همکاری با شرکت لایکا یک سیستم دوربین دوگانه جدید در اختیار گوشی های Mate 9، Mate 9 Pro و P10 قرار داده است که از یک سنسور مونوکروم 20 مگاپیکسلی و سنسور رنگی 12 مگاپیکسلی استفاده می کند و هرکدام از آنها دارای لنزهای با نسبت کانونی f/2.2 معادل میدان دید 27 میلی متری هستند. فناوری لرزش گیر اپتیکال تنها برای دوربین رنگی است.
با آنکه رزولوشن این دو دوربین با هم یکسان نیستند ولی مهندسان هوآوی به یک راهحل خلاقانه برای نحوهی استفاده از آنها در حالتهای هیبریدی دست پیدا کردهاند.
زمان استفاده از سنسور رنگی، P10 تصویر گرفته شده با دوربین مونوکروم را با دوربین رنگی (RGB) ترکیب می کند تا تصاویر با کیفیت تری تولید شود. دوربین مونوکروم با رزولوشن بالاتر نورپردازی بیشتری دارد و اکثریت جزئیات ریز را ثبت می کند و دوربین 12 مگاپکیسلی با دقت کمتر رنگ جزئیات را فراهم می کند. در نتیجه شما می توانید تصاویر رنگی 20 مگاپیکسلی داشته باشید که جهش بزرگی به نسبت رزولوشن پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی به شمار می رود.
تنها این نیست، هر دو دوربین هر کدام چندین فریم، به شیوه حالت HDR+ دوربین پیکسل گوگل میگیرند. مهندسین لایکا تعداد فریمهای گرفته شده را مشخص نکردهاند گرچه گوگل ادعا میکند که دوربین گوشی پیکسل 9 فریم به صورت همزمان ثبت میکند.
علاوه بر افکت های Variable Aperture (زوایای متغیر دیافراگم) در گوشی P10 شاهد حالت عکاسی پرتره هستیم که افکت بوکه Variable Aperture را با افکت زیبا سازی ترکیب می کند تا تصاویر زیبای پرتره با افکت های بوکه ایجاد شود. امکان پیش نمایش زنده این تصاویر برای دوربین اصلی وجود ندارد ولی یک پیش نمایش زنده اگر از این حالت در دوربین سلفی استفاده کنید، به چشم می خورد. دوربین سلفی با لنزهای دارای نسبت کانونی f/1.9 لایکا آپگریده شده است، در حالیکه خبری از یک دوربین دوم در بخش جلویی گوشی نیست ولی هوآوی در این بخش نیز راهی را برای ایجاد افکت های زیبای بوکه پیدا کرده است.
اینترفیس دوربین شلوغ نیست ولی در حقیقت کار با آن کمی پیچیده است.
دو صفحه وجود دارد که از لبه سمت چپ و راست نمایاب میتوان آنها را بیرون کشید. در صفحه سمت چپ حالت های عکاسی دیده می شود و در صفحه دیگر منوی تنظیمات قرار گرفته است. علت مشکل بودن کار با رابط کاربری اپلیکیشن دوربین این است که این دو صفحه با یک سوایپ ساده بیرون کشیده نمی شوند و بایستی عملا آن ها را از وسط تصویر بیرون کشید که به خصوص در زمان گرفتن دوربین به حالت افقی با اولین تلاش صورت نمی گیرد.
البته جابجا شدن بین این دو صفحه برای انتخاب رزولوشن تصویر و حالت رنگی ساده است. به عنوان مثال، کاربر می خواهد از هر دو دوربین با رزولوشن اصلی آنها استفاده و تصاویر تک رنگ 20 مگاپیکسلی و تصاویر 12 مگاپیکسلی رنگی بگیرد، در این شرایط تغییر حالت گرفتن عکس های مونوکروم 20 مگاپیکسلی به تصاویر رنگی 12 مگاپیکسلی به یک جابجا شدن به حالت عکاسی رنگی به سمت چپ و سپس 12 مگاپیکسلی به سمت راست، نیاز دارد.
همچنین، برای گوشی با یک دوربین اختصاصی مونوکروم 20 مگاپیکسلی شاید انتظار داشته باشید، در نمایاب گوشی P10 قابلیتی برای گرفتن تصاویر سیاه و سفید وجود داشته باشد، ولی برای این منظور باید وارد صفحه سمت چپ و بخش حالات عکاسی شوید. در این بخش شما حالت گفتن تصاویر با زوایای متغیر دیافراگم، حالت پرتره، انتخاب میزان اشباع بودن تصویر و انواع فیلترها را در اختیار خواهید داشت.
کیفیت تصویر
کیفیت تصاویر گرفته شده با دوربین گوشی P10 از زمان فبلت های میت 9 تغییر نداشته است ولی به طور کامل مشکلی ندارند چون در گوشی های Mate نیز کیفیت عالی داشته اند. رنگ ها شفاف ولی تا جای ممکن مشابه با رنگ های دنیای واقعی هستند، آنها بیش از حد اشباع شده نیستند مگر اینکه شما مخصوصا از حالت های رنگی لایکا استفاده کنید.
سطح جزئیات بالا است و بافت تصاویر به شکل کاملا طبیعی رندر شده است ولی جزئیات تصاویر رنگی 20 مگاپیکسلی با تصاویر مونوکروم 20 مگاپیکسلی از نظر رزولوشن سوژه با پیچیدگی بالا، مطابقت ندارند. در ابتدا ما فکر کردیم ترکیب جزئیات رنگی 12 مگاپیکسلی با جزئیات 20 مگاپیکسلی دلیل این قضیه است، ولی ظاهرا علت آن پیچیدهتر است.
دامنه دینامیک در تصاویر رنگی نیز کاملا خوب ولی در تصاویر سیاه و سفید حتی بهتر است. احتمالا ترفندهای استفاده از حالت HDR به صورت خودکار در اینجا دخیل است، حتی اگر از این حالت استفاده نکنید.
کیفیت تصاویر 12 مگاپیکسلی عالی، سطح جزئیات به اندازه کافی، پارازیت کم، رنگ ها دقیق، دامنه دینامیک وسیع و میزان شارپ سازی تصویر بیش از حد نیست. تصاویر 12 مگاپیکسلی این دوربین در بین بهترین هایی که در یک گوشی هوشمند دیده ایم قرار می گیرند.
تصاویر ترکیبی 20 مگاپیکسلی از جزئیات بیشتر بهره نمیبرند و بیشتر اینطور به نظر میرسد که تصاویر 12 مگاپیکسلی دست کاری شده هستند. ولی تمامی آنها مزایای تصاویر 12 مگاپیکسلی را در خود دارند. چون سطح جزئیات آنها فرقی ندارد بنابر این ما حدس می زنیم که به ندرت کاربران از این حالت استفاده کنند.
در نهایت تصاویر سیاه و سفید گرفته شده با دوربین مونوکروم گوشی P10 از نظر دامنه دینامیک بهترین هستند ولی این دوربین بیشتر یک ابزار ویژه است، مگر اینکه کاربر عاشق عکاسی سیاه و سفید باشد، وگرنه بعید است از آن اغلب اوقات به خودی خود استفاده کند. تصاویر مونوکروم 20 مگاپیکسلی سطح جزئیات کافی، تقریبا مشابه با تصاویر رنگی 12 مگاپیکسلی، دارند.
همانطور که اشاره داشتیم زمان نیاز از یک حالت HDR خودکار استفاده میشود تا عملا استفاده دستی از حالت HDR بیفایده باشد و از نظر ما هم اشکالی ندارد.
یکی از جنبه های تبلیغاتی دوربین قدرتمند گوشی P10 هوآوی توانایی زوم آن است. این قدرت به گرفتن چندین فریمی بر می گردد که دوربین همواره ثبت می کند که باعث می شود کاربر داده های بیشتری به نسبت چیزی که از یک تک تصویر 12 مگاپیکسلی (یا 20 مگاپیکسلی) به دست می آورد، در اختیار داشته باشد.
در رابطه با کیفیت تصویر در زمان زوم به داخل، 2x و یا حتی 3x، تصاویر عالی هستند و هیچ افتی در سطح جزئیات دیده نمی شود. اما ما به خوبی می دانیم که از زوم کردن بیشتر از آن نباید انتظار زیادی داشت چون تصویر فورا کیفیت خود را از دست می دهد.
شرایط نوری کم و تصاویر سراسرنما (پانوراما)
عملکرد دوربین گوشی P10 در شرایط نوری کم قابل تحسین است و جزئیات را تا حدی معینی حفظ می کند. ولی این قضیه زمانی رخ می دهد که از فاصله نزدیک تصاویر را بگیرید و اگر بخواهید از مناظر تصویر بگیرید، تصاویری که در زمان غروب گرفته می شوند خوب هستند ولی تصاویر گرفته شده در شب اغلب اوقات به علت یا مشکلات فوکوس یا لرزش دوربین از عدم شارپ بودن رنج می برند حتی اگر گوشی را مجهز به ابزار های مختلف کنید.
استفاده از سهپایه باعث بهتر شدن وضعیت فوکوس میشود ولی جزئیات تحت تاثیر شدید مقدار بالایی از پارازیت قرار میگیرد.
استفاده از حالت دستی و سهپایه ولی تاثیر بسزایی دارد. اگر ISO را در حالت 100 و سرعت شاتر دوربین را در حد 2 یا 4 ثانیه قرار دهید، تصاویر عالی با میزان نوردهی طولانی میگیرید.
در حالت عکاسی Night شما می توانید سرعت شاتر را تا حداکثر 32 ثانیه و ISO را تا حداکثر 1600 انتخاب کنید. تصویر نمایاب به دنبال تغییر میزان نوردهی عوض می شود، بنابراین در زمانی که فکر کردید سطح نوردهی مناسب است می توانید دست نگه دارید.
یک حالت Light painting نیز دیده می شود که دارای 4 زیر حالت است: یعنی tail light trails, light graffiti, silky water و star track. برای این حالت ها نیاز به سطح بدون لرزشی نظیر سه پایه دارید، چون بدون لرزش دست نمی توان این زمان بسیار طولانی از نوردهی را به اتمام رساند.
تصاویر سراسرنمای گوشی P10 هوآوی عالی هستند. آن ها به طور کامل رزولوشن عمودی ندارند ولی با ارتفاع 3100 پیکسلی باز هم پیکسلها به اندازهی کافی مشاهده میشوند. جزئیات قابل قیاس با جزئیات تصاویر ثابت هستند، همپوشانی تصویر مشکلات خاصی را نشان نمیدهد و سطح نوردهی به شکل عالی مدیریت میشود. بار دیگر دامنه دینامیک مستحق ستایش است.
حالتهای عکاسی به صورت پرتره و زوایای متغیر دیافراگم (نسبتهای کانونی مختلف)
به لطف اطلاعات عمیقی که دوربین گوشی P10 قادر به جمعآوری از دو دوربین خود است، میتواند سعی کند تا پس زمینهی محو یک لنز پرتره مناسب را به وجود آورد. امکان دسترسی به این قابلیت از تاگل حالت Wide aperture وجود دارد که به شما اجازه میدهد نسبتهای کانونی از f/0.95 تا f/16 را شبیه سازی کنید.
دوربین سلفی
دوربین سلفی ویژگی است که هوآوی سعی کرده است به نسبت دوربین جلوی گوشی Mate 9 بهبود بخشد و با افتخار برند لایکا را در نمای جلویی این گوشی نیز قرار داده است. با آنکه دوربین جلوی 8 مگاپیکسلی با نسبت کانونی f/1.9 عالی به نظر می آید، اما برخلاف Mate 9 فاقد فناوری فوکوس خودکار است. توانایی واقعی این دوربین بایستی امکان ثبت تصاویر پرتره با افکت های شبیه سازی شده بوکه باشد.
بایستی گفت استاندارد دوربین های سلفی با وجود دوربین های دوگانه گوشی vivo V5 Plus که بخش جلویی آن گوشی استفاده شده اند، بالاتر رفته است.
تصاویر گرفته شده در شرایط نوری خوب، سطح جزئیات خوبی دارند و رنگها دلپذیر هستند و دامنه دینامیک نیز واقعا خوب است.
عکاسی به صورت پرتره افکت بوکه را شبیه سازی می کند، در حالیکه همچنین از افکت های زیبایی سازی بر روی چهره شما استفاده می شود. متاسفانه، این صحبت ها روی کاغذ عالی به نظر می آیند، ولی الگوریتم نرم افزاری دوربین که افکت پس زمینه را اعمال می کند آن قدر هوشمند نیست و قابلیت زیبایی سازی گاهی اوقات بخش هایی از صورت شما را از بین می برد.
اکثر نمونه هایی که به عنوان تست گرفته شده اند گاهی خوب و گاهی بد هستند، بنابراین نباید زیاد روی بازاریابی های هوآوی در این بخش حساب باز کرد.
دوربین فیلمبرداری
در مقایسه با گوشی P9 هوآوی، P10 حالا امکان ثبت ویدئو های با کیفیت 4K را دارد که آپگرید عالی به شمار می رود. گرچه P10 مشابه با گوشی Mate 9 ویدئو های 4K را با استفاده از کدک های H.265 ضبط می کند. جنبه مثبت این قابلیت، بیت ریت 30 مگابیت در ثانیه برای ویدئو های 2160p و بسیار پایین بودن آن است و بنابراین فضای کمتری اشغال می کند (در مقایسه با بیتریت تقریبا 50 مگابیت در ثانیه با فرمت MPEG-4 ویدئوهای 4K اکثر رقبا).
در زمان بررسی ویدئوهای گرفته شده با دوربین این گوشی در آزمایشگاه شاهد مصنوعات فشردهسازی بدی بودیم. ولی در دنیای واقعی مشکل خاصی را مشاهده نکردیم.
ویدئو های فول اچ دی از قابلیت فشرده سازی MPEG-4 استفاده می کنند. این ویدئو ها با نرخ 30 فریم بر ثانیه بیت ریت استانداردی در حدود 17 مگابیت در ثانیه دارند در حالی که ویدئو های فول اچ دی با نرخ 60 فریم بر ثانیه دقیقا دارای دو برابر بیت ریت بوده و در نتیجه در این حالت به نسبت ویدئو های 4k در هر ثانیه از ویدئو میزان فایل بزرگتر خواهد بود. البته چنین چیزی با توجه به اینکه ویدئوهای 1080p از کدک H.264 استفاده می کنند، طبیعی است.
کیفیت صدا استریو، برابر با 192kbps و بنابراین عالی است.
ویدئوهای 4K شارپ و با سطح جزئیات کافی هستند و کنتراست خوب به همراه رنگ های دلنشینی از خود نشان می دهند، در مقابل ویدئوهای 1080p قابل قبول و نه چندان خاص هستند. جنبه خوب این است که در حالت 60 فریم بر ثانیه سطح جزئیات ضبط شده به خطر نمی افتد.
یک محدودیتی که P10 برای شما به وجود میآورد این است که رفع لرزش ویدئویی تنها در برای کیفیت 1080p و نه 2160p دیده میشود.
نمونه تصاویر گرفته شده با دوربین گوشی هواوی پی 10 | Huawei P10 را میتوانید در زیر مشاهده نمایید. ( کیفیت اصلی )
در انتها
گوشی Huawei P10 به نسبت P9 واقعا به شکل بارزی آپگرید شده است، طراحی جدید و منحصر به فردی دیده میشود، سختافزار با استفاده از چیپ Kirin 960 با جهش بزرگی روبرو شده و البته از نسل دوم سیستم دوربین دوگانهی لایکا نمیتواند گذشت. اگر دنبالهای برای گوشی P9 در نظر گرفته باشیم، بهتر از P10 نمیتوانست باشد.
در واقع، هرکدام از مالکین P9 به دنبال آپگرید کردن خواهند بود. اگر از نسل اول دوربینهای لایکا خوشتان آمده است، بسیار بیشتر حتی از نسل جدید لذت خواهید برد. سیستم دوربین جدید رزولوشن بالاتر دارد و به همراه آن زوم بدون افت کیفیت 2x و قابلیت ضبط ویدئوهای 4k را شاهد هستیم. دوربین سلفی نیز به مراتب بهتر شده است.
استفاده از رنگهای زیبا در ساخت P10، به سادگی میتواند هر سلیقهای را خشنود سازد.
در نهایت، یکی از بارزترین مشکلاتی که گوشی P9 هوآوی داشته است یعنی عملکرد GPU، در P10 با بهرهمندی از یک پردازندهی گرافیکی فوقالعاده سریع، دیده نمیشود.
تنها نکته منفی در رابطه با پیشرفت هایی که در گوشی P10 هوآوی دیده می شود، همان هایی است که در گوشی Mate 9 این شرکت نیز دیده بودیم.
این قابلیت ها اما جدید نیستند و تنها این بین افکت های دوربین سلفی با افتخار حضور جدید خود را اعلام می کنند ولی مایوس کننده ظاهر می شوند. اگر به خاطر طراحی دوست داشتنی P10 نبود، این گوشی را می توانستیم یک میت 9 کوچک بنامیم.
به منظور اضافه کردن چاشنی به این ترکیب بی نظیر، هوآوی تصمیم گرفته است قابلیت های ممتاز را برای گوشی P10 Plus حفظ کند، تصمیمی که در سال قبل با مدل پلاس P9 نیز در پیش گرفته بود. در مدل P10 شاهد حضور اسپیکرهای استریو و لنزهای بازتر با زاویهی دیافراگم f/1.8 برای دوربین اصلی، نیستیم.
ویژگیهای کلیدی
▲ بدنه: آلومینیومی، طراحی یکپارچه، محافظ نمایشگر 2.5 بعدی گوریلا گلس 5
▲ صفحه نمایش: از نوع Neo LCD با فناوری IPC، 5.1 اینچی با رزولوشن 1080 در 1920 پیکسل (تراکم پیکسلی 432ppi)
▲ دوربین: دو دوربین با لنزهای 20 مگاپیکسل (رنگی) و 12 (مونوکروم) مگاپیکسل شرکت لایکا، فوکوس خودکار هیبریدی 4 در یک (تشخیص عمق، کنتراست، لیزری، تشخیص فازی)، فلاش ال ای دی دوتایی دو رنگی، زوم 2x هیبریدی، قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 1080p و 4k با نرخ 30 و 60 فریم بر ثانیه
▲ دوربین جلو: 8 مگاپیکسل، نسبت کانونی f/1.9، لنزهای 26 میلیمتری، افکت شبیهسازی شدهی بوکه، قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 1080p با نرخ 30 فریم در ثانیه
▲ سیستمعامل: اندروید نوقا به همراه لانچر EMUI 5.1 هوآوی
▲ پردازنده : Kirin 960 ، پردازنده 8 هسته ای (4 هسته Cortex-A73 با سرعت کلاک 2.4 گیگاهرتز به همراه 4 هسته Cortex-A53 با سرعت کلاک 1.8 گیگاهرتز)، پردازندهی گرافیکی هشت هستهای Mali-G71، کمک پردازندهی i6
▲ مموری: 4 گیگابایت رم، 64 گیگابایت حافظهداخلی، پشتیبانی از درگاه میکرو اسدی
▲ باتری: غیرقابل تعویض لیتیوم-پتاسیومی با ظرفیت 3200 میلیآمپرساعت، پشتیبانی از فناوری شارژ سریع
▲ ارتباطات: دو سیم، پشتیبانی از شبکه Cat. 12 LTE (سرعت دانلود و آپلود 600 و 150 مگابیت در ثانیه)، پشتیبانی از استاندارد Wi-Fi a/b/g/n/ac، پورت یواسبی نوع C، سرویسهای مسیریابی جیپیاس / GLONASS/ Beidou/ Galile، بلوتوث 4.2، NFC
▲ سایر قابلیت ها: حسگر اثرانگشت
معایب اصلی
▼ عدم استفاده از سیستم دوربین دوگانهی لایکا نسخهی 2.0 با لنزهای دارای نسبت کانونی f/1.8
▼ عدم مقاومت نسبت به آب و گرد و غبار
▼ عدم استفاده از اسپیکرهای استریو
▼ باتری غیر قابل تعویض
▼ عدم وجود رادیو افام
