نقد و بررسی گوشی Lenovo Zuk Z1

ایجاد زیر برند‎ها (برندهایی که خود تحت حمایت برند دیگری به وجود می‎آیند) استراتژی‎ است که این روزها توسط تولید کنندگان چینی به کار گرفته می‎شود و کمپانی ZUK هم از این امر مستثنی نیست که پشتیبانی برند غول چینی لنوو را پشت خود می‎بینید به طوری که لوگوی آن‎ها با افتخار در بالای جعبه‎ی گوشی ZUK Z1 نشسته است.

در واقع این روزها گوشی‎های هوشمند همراه شجره نامه‎های پیچیده‎‎ای دارند و این گوشی هم سریعا حتی یک نوع ارثیه‎ی فن آوری را اینجا نشان می‎دهد و در اوضاعی که مدل‎های جدید یک برند با آخرین مدل‎هایش زیاد تفاوت ندارد، ظهور گوشی‎های جدید با ابتکارات تازه امید دهنده است.

باید گفت که گوشی‎های چینی دارند با سرعتی آهسته ولی مداوم راه خود را به درون بازار‎های غرب یعنی اروپا و آمریکا باز می‎کنند و دیگر در پیش چشم کاربران اروپایی یک گوشی چینی به معنی یک گوشی بی کیفیت بدون داشتن خدمات بعد از فروش و گارانتی نیست.

چنین چیزی باعث شده است درهای ماجراجویی برای کمپانی‎هایی نظیر OnePlus و ZUK باشد و آن‎ها هم به خوبی دارند استفاده می‎کنند.

با آنکه لنوو کمپانی مادر است ولی اجازه می‎دهد که ZUK روی پاهای خود بیاستد و این کمپانی هم واقعا دارد تلاش خود را می‎کند و Z1 براساس یک تکنولوژی ثابت شده و قابل اطمینان است تا اینکه سعی شود به خاطر یک بازاریابی پر زرق و برق چیز جدیدی را اختراع کرد.

چیزی که این گوشی کم دارد هیاهوی اطراف آن است تا باعث شود محصولی قابل اطمینان به نظر آید. تراشه‎ی Snapdragon 801 به عنوان قلب گوشی و Cyanogen OS به عنوان مغز آن انتخاب شده است.

Cyanogen OS هنوز در مراحل ابتدایی خود است ولی نوید زیادی پشت آن دیده می‎شود. تراشه نیز به خوبی خودش را قبلا ثابت کرده است.

سنسور IMX 214 سونی قبلا توسط بسیاری از گوشی‎های حد واسط مورد احترام دیگر مورد استفاده قرار گرفته است ولی ZUK Z1 با بهتر سازی قابلیت پایدار سازی اپتیکال تصویر سعی در متمایز سازی دوربین خود دارد.

ZUK Z1 ترسی از آزمایش نیز نداشته است و برای همین به استفاده از پورت USB Type رو آورده است که اخیرا بسیار محبوب دارد می‎شود.

بخش معایب زیاد وسعت ندارد و حتی نبود اسلات microSD با توجه به فضای ذخیره سازی 64 گیگابایتی ،آن هم برای یک گوشی 300 دلاری، چیز آزار دهنده‎ای نیست. در مورد باتری هم همین قضیه صدق می‎کند، با آنکه غیرقابل تعویض است ولی به ظرفیت آن نگاهی داشته‎اید؟

خوب معرفی کافی است، به بررسی کامل مدل بین المللی این گوشی می‎پردازیم.

محتویات جعبه ‎  ZUK Z1

گوشی ZUK Z1 با افتخار لوگوی لنوو را روی جعبه‎ی خود دارد که همین باعث آسوده سازی نگرانی‎های خریداران در رابطه با یک برند ناشناخته می‎شود. هرچی نباشد این اولین گوشی این برند است.

خوب جعبه از مقوای ضخیم ساخته شده است و حس محکم بودن را به شما می‎دهد. محتویات آن کاملا استاندارد است یعنی یک شارژر، کابل USB و یک ابزار بیرون آوردن سیم کارت (خبری ولی از هدفون نیست).

شارژر از نوع 5V/2A (دارای همان قدرت نوع Quick Charge 1.0) است ولی خبری از تکنولوژی شارژ سریع نیست. کابل USB ولی جالب است دارای یک کانکتور دو طرفه‎ است یعنی USB Type C در یک انتها و یک کانکتور نوع A معمول در انتهای دیگر است.

ولی یک کابل USB 3.1 به هرحال است، برخلاف Nokia N1 به عنوان مثال که دارای یک کانکتور Type C ولی با سرعت USB 2.0 است.

طراحی و ساخت

ابعاد این گوشی 155.7x77.3x 8.9 میلی متر است که اندکی از آیفون 6 اس پلاس که صفحه‎ی نمایشی با همین ابعاد را دارد نازک تر است. وزن آن به همان حدود است ولی ظرفیت باتری‎ به مراتب بیشتر است. ضخامت آن اندکی متوسط به نظر می‎آید ولی گوشی‎های بسیار اندکی با این ظرفیت باتری موفق به داشتن ضخامت زیر 9 میلی متر می‎شوند و تازه پرچم دار هم هستند. رنگ سفید انتخاب تولید کنندگان در حال نمو آسیایی است و این گوشی هم استثناء از این امر نیست ولی به رنگ خاکستری تیره هم دیده می‎شود.

بدنه‎ی آن آلومینیومی نقره‎ای است. طراحی روی بدنه‎ی آلومینیومی با دستگاه سی ان سی صورت گرفته است که 16 مرحله‎ی کاری و در کل 209 عمل مختلف با دقت 0.03 میلی متر روی آن صورت گرفته است. بدنه صفحه‎ای نیست که حول گوش را بر گرفته باشد بلکه قالبی است که در امتداد لبه‎های گوشی قرار گرفته و به طور کلی چیزی است که در بیرون مشاهده می‎کنید.

چنین چیزی جا را برای باتری بیشتر باز کرده است به طوری که از دو واحد برای به حداکثر رسانی حجم داخلی تشکیل شده است و با این حال بخش گرد پشتی حفظ شده است. چنین کار مشابهی را در LG G2 شاهد بودیم. پشت خمیده باعث شده است این گوشی نازک تر به نظر آید و به طور کامل بتواند دوربین دارای قابلیت OIS را در خود جا دهد. مواد صیقل یافته در بخش پشتی باعث شده است اندکی این گوشی لیز باشد ولی جناحین صاف آن در رفع این قضیه کمی کمک کرده است.

در دست گیری ZUK Z1

در پایان به موقعیت کلید Home می‎رسیم که اندکی زیر صفحه‎ی نمایش قرار گرفته است تا نحوه‎ی در دست گیری گوشی را بر اساس رسیدن انگشت خود به آن تنظیم کنید. این کلید دارای قابلیت‎های مختلفی است و همچنین سنسور پردازش اثر انگشت در آن قرار دارد.

خوشبختانه از نوع لمسی است (سوایپ کردن نیز حتی کار نمی‎کند) و از زوایای مختلف انگشت را می‎شناسد. گرچه کامل نیست، اندکی این کلید سفت است و فضای باریکی برای فشار دادن دارد و به نوعی کاربر با آن راحت نیست.

کنار آن کلید‎های خازنی یعنی App switcher و به عقب برگشتن قرار دارند که دیدن آن‎ها بسیار سخت است و چیزی جز دو نقطه‎‎ی سیاه کوچک دارای نور پشتی را نمی‎بینید (در مدل سفید دیدن آن‎ها واقعا سخت است).

بالای صفحه‎ی نمایش دوربین جلوی 8 مگاپیکسلی با قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 1080p قرار دارد و از همان شیوه‎های عکاسی دوربین عقب پیروی می‎کند.

بخش انتهایی گوشی کاملا جالب است. کانکتور USB Type C هنوز نسبتا جدید است و به نسبت microUSB 2.0 به شکل بارزی پهن تر و اندکی ضخیم تر است ولی دارای پین‎های بیشتری برای انتقال سریع داده به همراه قابلیت‎های دیگر است. همچنین در این بخش یکی از میکروفون‎ها و بلندگو به چشم می‎خورند.

جک هدفون 3.5 میلی متری در بالا است (جای زیادی در پایین برای آن نیست) و در امتداد جناحین بخش وارد کردن سیم کارت و همچنین کلید پاور و تنظیم حجم صدا دیده می‎شود. این گوشی دو سیم کارت خور با قطع نانو است.

در پشت شاهد دوربین 13 مگاپیکسلی هستیم که در نزدیکی لبه‎ی بالا قرار دارد و زیر آن یک جفت LED کوچک است. درکنار آن‎ها شاهد میکروفون ثانویه است که برای صدای استریو و لغو فعال پارازیت به کارگرفته می‎شود. بخش پشتی را نمی‎توان برداشت و اثر انگشت روی آن می‎ماند ولی زمان تست این گوشی خراشی روی آن بر جا نگذاشت.

صفحه نمایش

گوشی زاک Z1 دارای یک صفحه‎ی نمایش 5.5 اینچی با کیفیت 1080p است. این صفحه‎ی نمایش با تراکم پیکسلی 401ppi شارپ و با کیفیت است و آنقدر به تراشه و باتری نظیر یک صفحه‎ی نمایش QHD فشار نمی‎آورد.

در حالت Outdoor زمانی که صفحه‎ی نمایش قرار داده می‎شود (که خودکار حتی فعال می‎تواند شود) تغییر در سطح تنظیمات به نحوی صورت می‎گیرد که در نور خورشید صفحه‎ی نمایش خوانا تر باشد. حتی سخت افزار برای کمک به این قضیه از یک فیلتر پلیرازه کننده استفاده می‎کنند تا خوانا بودن صفحه بیشتر باشد (مشابه با تکنولوژی ClearBlack در گوشی Lumias).

رندرسازی رنگ نسبتا دقیق است (میانگین deltaE 5.2 برای رنگ‎های اولیه به علاوه رنگ‎های مشکلی و سفید) در حالیکه رنگ سفید به دقتی که ما انتظار داشتیم نبود. این رنگ با در اختیار داشتن deltaE 9.9 بیشتر به سمت آبی خنک تمایل دارد ولی بدون رفرنس تشخیص آن مشکل است.

اگر از خروجی رنگی این صفحه‎ی نمایش راضی نیستید، سیستم عامل Cyanogen در اختیار شما راه‎های زیادی را برای تغییر تنظیمات آن می‎گذارد. از طریق ویژگی LiveDisplay می‎توانید دمای رنگ را تغییر دهید.

LiveDisplay به شما اجازه می‎دهد دو پیش تنظیمات برای دمای رنگ داشته باشید یکی برای استفاده در طول روز و دیگری برای شب. شما می‎توانید به حالت دستی بین روز و شب جابچا شوید یا گوشی خودکار این کار را انجام دهد.

اگر به دنبال علت آن هستید باید بگوییم گزارش‎های پزشکی ادعا می‎کنند که نگاه به رنگ آبی در طول شب می‎تواند برروی چرخه‎ی خواب شما تاثیر بگذارد. چندین تحقیق اشاره داشته‎اند که باعث کاهش ملاتونین، هورمون مسئول خواب، می‎شود. بنابراین شاید خواسته باشید تنظیمات رنگی گرم تری در شب داشته باشید (یعنی آبی کمتر).

قابلیت برقراری اتصال و پشتیبانی از شبکه‎های مختلف

ZUK Z1 یک گوشی دو سیم کارت خور با قابلیت Dual-Standby (به دنبال زنگ خوردن یک سیم کارت دیگری از دسترس خارج می‎شود) می‎باشد. دارای قابلیت‎های اتصال پایه‎ی GSM و CDMA به همراه 3G و LTE است. از باند دوتایی Wi-Fi a/b/g/n/ac به همراه بلوتوث 4.1 پشتیبانی می‎شود، گرچه خبری از NFC یا ANT+ نیست. موقعیت یابی توسط دریافت کننده‎ی GPS و GLONASS انجام می‎شود.

اتصال کابلی بخش جالب تر ماجرا است. USB 3.1 Type C تا انتقال با سرعت 5Gbps را نوید می‎دهد که بسیار بیشتر از حدود 0.5Gbps برای USB 2.0 می‎باشد. با آنکه microUSB 3.0 به خوبی بین دستگاه‎های موبایل دوام نیاورد، پورت Type C دارد روز به روز محبوب تر می‎شود.

باتری

گوشی لنوو ZUK Z1 دارای یک باتری بزرگ لیتیومی- یونی 4100 میلی آمپر ساعت است که از دو باتری مستطیلی که در بالای یکدیگر برای قرارگیری در پشت خمیده‎ی پشت گوشی قرار گرفته‎اند، شکل گرفته است. از قابلیت شارژ سریع پشتیبانی نمی‎شود و با شارژر 5V/2A با آنکه سریع است ولی کمی پر شدن باتری طول می‎کشد. شاید شما هم شنیده باشید که باتری‎های لیتیومی دوست ندارند بیش از حد شارژ شوند و بنابراین زمانی که 100% شارژ هستند اگر به برق باشند باعث کاهش عمر آن‎ها می‎شود. این گوشی دارای یک راه حل سخت افزاری برای این مشکل است که باتری را از شارژر جدا می‎کند و گوشی از برق شارژر استفاده می‎کند. دیگر گوشی‎ها دقیقا برعکس این کار را انجام می‎دهند، شارژر را از باتری جدا می‎کنند، اندکی از باتری کم می‎کنند، دوباره شارژش می‎کنند که برای باتری هم خوب نیست. با چنین باتری بزرگی گرفتن نتایج بزرگ جای شگفتی ندارد. زمان مکالمه حدود 25 ساعت است که نتیجه‎ای عالی است. زمان گردش در وب 15 دقیقه کمتر از 11 ساعت است ولی برای پخش ویدیو این مدت بیش از 14 ساعت بود.

رابط کاربری

تیم ZUK با Cyanogen برای مدل بین المللی Z1 برای بخش نرم افزاری همکاری داشته است. این رابط کاربری براساس CyanogenMod است که نسبتا نزدیک به خود آندروید است. گرچه CyanogenMod نیست و در این گوشی Cyanogen OS نام دارد.

تفاوت اساسا در این رابطه است که این دو تیم یکسری اپلیکیشن اختصاصی به بسته‎ی نرم افزاری اضافه کرده‎اند و البته باید گفت این سیستم عامل مورد تایید گوگل است یعنی شما خدمات گوگل را نیز در اختیار خواهید داشت.

در سیانوژن شما بیشتر شاهد افزایش گزینه‎های سفارشی سازی هستید در حالیکه بخش نرم افزاری پایه‎ی خود آندروید محدود است. بنابراین دقیقا یک دستگاه نکسوس نیست ولی در عین حال دارای یک بسته‎ی کامل از خدمات گوگل است. مدل‎های فروخته شده در چین ولی دارای سیستم عامل ZUI هستند که اندکی اینترفیس را تغییر داده تا با پوسته‎های محبوب در این گشور نزدیک تر باشد (به عنوان مثال خبری از کشوی اپلیکیشنی نیست).

در قفل صفحه‎ی نمایش شاهد زمان و نوتیفیکیشن‎ها هستیم، با یک سوایپ از سمت بالا همچنین منطقه‎ی نوتیفیکیشنی ظاهر می‎شود. یک سری میانبر در گوشه‎های پایین به چشم می‎خورد یعنی شماره گیر در سمت چپ و دوربین در سمت راست. شما می‎توانید آن‎ها را با اپلیکیشن‎هایی که دوست دارید عوض کنید.

گزینه‎های باز کردن گوشی شامل سنسور اثر انگشت می‎شود که در کلید Home تعبیه شده است و فقط کافی است انگشت خود را بالای آن قرار دهید تا سریع گوشی از حالت قفل خارج شود.

دوباره ضربه زدن روی صفحه‎ی نمایش نیز باعث باز شدن آن می‎شود و شما می‎توانید سنسور مجاورتی را فعال کنید تا مانع این شود که در حالیکه گوشی در جیبتان قرار دارد به طور تصادفی باز شود.

این گوشی دارای لانچر Trebuchet می‎باشد که برای شبیه بودن به لانچر Google Now پوسته‎ی تازه‎ای دریافت کرده است. همچنین تم ZUK نیز دیده می‎شود ولی شما با استفاده از تم استور سیانوژن می‎توانید تم‎های بیشتری نصب کنید.

خود لانچر دارای یک کادر جستجوی دایمی گوگل در بالا و یک داک میانبر در پایین است. کشوی اپلیکیشن براساس لیست الفبا و عمودی است و در پایین شاخصی (ایندکس) به چشم می‎خورد. به جمع و جوری مشاهده به صورت شبکه‎ای نیست و گزینه‎ای برای تغییر آن به چشم نمی‎خورد.

ناحیه‎ی نوتیفیکیشنی به دنبال یکبار به پایین کشیده شدن نوتیفیکیشن‎ها و به دنبال دوبار انجام این کار تاگل‎ها را نشان می‎دهد. تاگل‎های بلوتوث و وای فای اولویت داده شده‎اند و از بقیه بزرگتر هستند ولی طبق نیاز خود می‎توانید آن‎ها را مرتب کنید.

اسلایدر تنظیم روشنایی صفحه‎ی نمایش نیز به چشم می‎خورد ولی خبری از تاگل تنظیم روشنایی به صورت خودکار نیست و باید در بخش تنظیمات به دنبال آن باشید.

بخش‎هایی که توسط سیانوژن اضافه شده است شامل یک ویجت هواشناسی کوچک و یک دسترسی سریع به تاگل‎ها می‎شود بواسطه‎ی سوایپ کردن از گوشه‎ی سمت چپ یا راست صفحه‎ی نمایش.

همچنین چیزی به اسم User switch (تعویض کاربر) به چشم می‎خورد. به صورت پیش فرض در اختیار شما اکانت‎های مهمان و صاحب گوشی است که شما به آسانی تعداد بیشتری را نیز به آن می‎توانید اضافه کنید. جلوی برقراری تماس توسط اکانت‎های مهمان را می‎توان گرفت، ولی دسترسی به یکسری اپلیکیشن خاص را خیر. همچنین به یاد داشته باشید که جابجا شدن بین کاربر‎ها از قفل صفحه‎ی نمایش و هر اکانت دارای تنظیمات امنیتی خاصی است.

بنابراین حتی اگر قفل براساس اثر انگشت را ایجاد کرده باشید، رفتن به اکانت مهمان که نیاز به ثبت اثر انگشت ندارد به راحتی صورت می‎گیرد. گرچه داده‎های این اکانت‎ها به حالت اشتراکی قرار ندارد، بنابراین تصاویری که با اکانت صاحب گوشی (Owner) گرفته شده را نمی‎توان از اکانت مهمان به عنوان مثال مشاهده کرد.

یکی از جنبه‎های سفارشی سازی سیانوژن این است که شما کنترل وسیعی نسبت به عملکرد هر دکمه به دست می‎آورید. می‎توانید برای دوبار فشار دادن، طولانی یا کوتاه فشار دادن دکمه‎ی Key عمل خاصی را اختصاص دهید. حتی می‎توانید منوی پاور هم سفارشی کنید.

گزینه‎ی دیگر فعال سازی یک نوار بر روی صفحه‎ی نمایش با این دکمه‎ها است (آن هم قابلیت سفارشی شدن را دارد).

کاربران Chromecast حوشحال خواهند شد زمانی که بشنوند یک میانبر سریع برای منعکس کردن صفحه‎ی نمایش در منطقه‎ی نوتیفیکیشن، وجود دارد.

در تنظیمات صفحه‎ی نمایش شما همچنین می‎توانید DPI صفحه‎ی نمایش را تغییر دهید. یک DPI کوچکتر باعث می‎شود بخش نرم افزاری اینطور تصور کند که صفحه‎ی نمایش از اینی که هست بزرگتر است و محتویات بیشتری را روی صفحه‎ی نمایش 5.5 اینچی قرار دهد. و اگر بینایی شما عالی نیست می‎توانید از DPI بزرگتری استفاده کنید که باعث می‎شود تمامی اپلیکیشن‎ها بزرگتر به نظر آیند.

پردازنده

لنوو برای گوشی ZUK Z1 تراشه‎ی حقیقی Snapdragon 801 را انتخاب کرده است. زمانی یک تراشه‎ی پرچم دار بوده است و با عمر باتری خوب عملکردی عالی ارائه داده است گرچه اوضاع از سال گذشته هم تغییرات زیادی در حوزه‎ی بالا نشین‎ها داشته است. ولی در محدوده‎ی قیمتی این گوشی، اکثرا پردازنده‎های 4 هسته‎ای براساس پردازنده‎ی Cortex-A53 و GPU‎های کم قدرت تر دیده می‎شود. به علاوه این گوشی دارای 3 گیگ رم است که به نسبت اکثر رقبایش بیشتر می‎باشد. در کل باید گفت از تجهیزات این گوشی کمال رضایت را می‎توان داشت.

به بحث گرافیکی که می‎رسیم Adreno 330 باید به خوبی از عهده‎ی صفحه‎ی نمایش 1080P برآید و اگر بخواهیم به طور خلاصه بگوییم تراشه‎ی Snapdragon 801 انتخابی عالی برای این گوشی بوده است. ولی تراشه‎های جدید گوشی‎های متوسط قیمت عملکرد مشابهی با این تراشه‎ی سابق پرچم دار نشان می‎دهند و در رابطه با مبحث گرافیک هم رابط گرافیکی این گوشی نتوانست از عهده‎ی بازی‎های جدید استفاده کننده از تکنولوژی OpenGL ES 3.1 برآید ولی عملکرد این گوشی در مبحث گردش در اینترنت واقعا نسبت به سطح گوشی عالی بود.

خروجی صدا به نوعی کم حجم ولی به شکل دوست داشتنی شفاف است

زمانی که ZUK Z1 به یک آمپلی فایر خارجی فعال متوسط شد بلندی صدایش ما را تحت تاثیر قرار نداد ولی شفافیت صدا واقعا خوب بود. نویز القایی استریو اندکی بالاتر از حد متوسط بود ولی در کل کیفیت صدا بسیار خوب بود.

زدن یک جفت هدفون باعث ایجاد یکسری نوسانات پاسخ فرکانس شد و اندکی انحراف در صدا به وجود آورد ولی باز هم خروجی صدا طبق هر استانداردی به شکل خوبی شفاف بود. جالب است که نویز القایی استریو بسیار اندک بود و در بین بهترین‎ها در این رابطه قرار داشت ولی حجم کلی صدا اندکی بیشتر افت داشت. ولی در کل از نظر صدا این گوشی امتیاز خوبی می‎گیرد.

دوربین

گوشی ZUK Z1 دارای یک دوربین 13 مگاپیکسلی با پایداری سازی اپتیکال تصویر و یک فلش LED دوتایی است. دوربین حول استفاده از سنسور محبوب IMX 214 سونی ساخته شده است به همراه لنز‎های پلاستیکی 5 و فن آوری ISP کمپانی Qualcomm. ماژول OIS نیز از عهده‎ی موارد مربوط به لرزش و چرخش گوشی به لطف یک ژیروسکوپ داخلی بر می‎آید. در بخش نرم افزاری این گوشی از راه داخلی سیانوژن استفاده کرده است یعنی Camera Next. رابط کاربری آن‎ها شبیه به رابط کاربری Google Camera است ولی به نوعی در لبه‎ها ناهموار می‎باشد.

نمایاب کاملا ساده به همراه دکمه‎های ضبط ویدیو و عکس در سمت راست و بعضی از حالت‎های تصویر برداری در پایین است. این دایره در اختیار شما دسترسی به یکسری تنظیمات در رابطه با میزان در معرض گذاری با نور، تعادل سفید و یکسری گزینه‎های بیشتر را می‎گذارد. با یک ضربه‎ی آهسته به راحتی می‎توان به تاگل‎هایی که بیشتر از همه نیاز می‎شود دسترسی داشت یعنی حالت‎های HDR، تصویر برداری در شب و Steady Photo که به همراه آن‎ها افکت‎های رنگی و حالت‎های مختلف دوربین نیز می‎آید (به عنوان مثال غروب آفتاب، مهمانی). چنین چیزی باعث ایجاد لیستی گیج کننده و طولانی می‎شود. لیستی که در آن تنها حروف سفید بزرگ بدون آیکون به چشم می‎خورد و برای پیدا کردن هرکدام باید اسم آن را بخوانید.

منوی تنظیمات به نسبت لیست‎ها و تب‎های استاندارد آندروید سازماندهی بهتری دارد.

تب General دارای یکسری گزینه‎ی جالب نظیر استفاده از دکمه‎ی پاور به عنوان کلید تصویر برداری، دکمه‎ی تنظیم حجم صدا به عنوان یک زوم کننده است به همراه گزینه‎ای برای افزایش روشنایی صفحه‎ی نمایش برای مطمئن شدن از پیدا بودن عالی محیط بیرون.

کیفیت تصویر نسبتا خوب است ولی در زوم 100% یکسری نقص‎ها دیده می‎شود. کاهش نویز باعث باقی ماندن یکسری پارازیت می‎شود ولی در گاهی اوقات هم عملکرد خوبی در پر جزییات کردن تصاویر دارد. تعادل سفید خوب است و رنگ‎ها اندکی کمتر اشباع شده‎اند.

دوربین جزییات را به اندازه‎ی کافی ثبت می‎کند و محدوده‎ی پویا کاملا خوب است و دوربین یک تعادل خوب بین حفظ بخش‎های نورانی و جزییات دار سازی سایه‎ها اعمال می‎کند.

ولی سنسور IMX 214 محدودیت‎های خاص خودش را دارد، تا شما بتوانید برای کمک به این وضعیت از حالت HDR استفاده کنید (ای کاش بین این همه گزینه مخفی نبود). استفاده از این حالت نتیجه‎ی خوبی دارد و جزییات بیشتری وارد مناطق روشن، بدون غیر زنده سازی آن‎ها، می‎کند. در بعضی موارد کنتراست را بیشتر از حد دوست داشتن کاهش می‎دهد.

ولی گرفتن تصاویر به حالت سراسر نما (پانورامایی) واقعا مایوس کننده بود، تصاویر رزولوشن عمودی بین 400px و 600px داشتند که کم است. جزییات حتی با آنکه سرهم بندی تصویر خوب بود، بسیار کم بود.

دوربین جلو 8 مگاپیکسلی است و جزییات خوبی را می‎گیرد و اشیاء نزدیک عالی به نظر می‎آیند. شما می‎توانید در پس زمینه‎ی دارای جزییات اندک کمی نویز را مشاهده کنید ولی آنقدر مشکل حادی نیست.

ما سعی کردیم یکسری ویدیوهای آزمایشی با اپلیکیشن دوربین خود ZUK Z1 بگیرید ولی به مشکل بر خوردیم. ویدیوهای با کیفیت 1080p با فریم ریت 27fps گرفته شده بودند بنابراین به شکل بارزی دستخوش تغییر بودند. دوربین کدک‎های متفاوتی ارائه می‎دهد H.264 (27fps)، H.263 (ضبط ویدیو با کیفیت 1080p را رد می‎کند) و MPEG-4 (26.9fps) بنابراین گزینه‎ای برای فریم ریت روان 30fps نیست.

این تراشه کاملا قادر به گرفتن ویدیو با کیفیت 4K است بنابراین گرفتن با کیفیت 1080p باید مثل آب خوردن باشد. حتی آخرین نسخه‎ی فریم ویر را نصب کردیم ولی کمکی نکرد.

ویدیوها دارای بیت ریت 20Mbps بودند که شروع خوبی است و کیفیت صدا استریو و 96Kbps, 48kHz بود که آنقدر زیاد نیست. متاسفانه حتی با این بیت ریت ویدیوهای شدیدا فشرده شده به نظر می‎آیند که باعث تیره سازی جزییات گرفته شده توسط سنسور دوربین است.

کیفیت دوربین بهترین کیفیت 1080p که دیده‎ایم نیست ولی باز هم خوب می‎باشد. صدا با وجود بیت ریت پایین خوب است. فوکوس خودکار گرچه برای عمل کردن بسیار اشتیاق داشت و اشیاء در حال حرکت باعث شدند فوکوس دایم مشغول باشد. و چنین چیزی زمان استفاده از فوکوس خودکار دیده می‎شود نه دایما فوکوس خودکار.

جالب است که ضبط ویدیو با سرعت بالای 60fps عملا همین فریم ریت را داشت. گزینه‎ی دیگر ضبط ویدیو با این کیفیت و باز پخش آن با فریم ریت 30fps برای یک افکت اسلوموشن مانند است.

ویدیوهای 1080p با 60fps دو برابر فضای ذخیره سازی به نسبت 30fps اشغال می‎کند، دارای یک میدان دید محدودتر است و کاهش بارزی در جزییات حتی به دنبال احتیاط زمان استفاده از دوربین، به چشم می‎خورد.

بنابراین ما از اپلیکیشن رایگان Google Camera استفاده کردیم و خیلی جالب ویدیوهای 1080p با فریم ریت30fps به راحتی گرفته شد ولی بیت ریت صدا و ویدیو تغییری نداشتند.

مرورگر وب

گوشی زاک زد 1 دارای مرورگر جدید سیانوژن است (میانبر آن تنها عنوان "Browser" را بر خود دارد). به نسبت کروم قول می‎دهد که عملکرد سریع تر و کارآمدی بیشتری در استفاده از مموری داشته باشد.

مرورگر براساس مرورگر پایه‎ی آندروید است ولی زیاد تفاوتی ندارد. یک دکمه‎ی ایجاد تب برای گردش در حالت خصوصی (New Private tab) دیده می‎شود. برای مشاهده به صورت آفلاین می‎توان صفحات را ذخیره کرد ولی بعضی از ویژگی‎های معمولی دیده نمی‎شوند نظیر همگام سازی بوکمارک‎ها.

در عوض می‎توانید برای این منظور از کروم استفاده کنید و حتی از قابلیت فشرده سازی صفحات وب کروم برای سرعت بخشیدن به بارگذاری صفحات استفاده کنید.

برنامه های از پیش نصب شده

بسته‎ی اپلیکیشنی از پیش نصب شده‎‎ی در این گوشی نسبتا اندک است ولی یقینا بلوت ویری در آن به چشم نمی‎خورد. به اندازه‎ی لازم در اختیار شما گذاشته شده است و بقیه‎ی فضای ذخیره سازی مخصوص اپلیکیشن‎های مورد انتخاب شما است. به هرحال مخلوطی از اپلیکیشن‎های آندروید، اپلیکیشن‎های سیانوژن و اپلیکیشن‎های شخص ثالث دیده می‎شود.

اپلیکیشن تقویم به همکاری سیانوژن با کمپانی Boxer ادامه می‎دهد. این اپلیکیشن از تقویم جیمیل و Exchange پشتیبانی می‎کند و دارای طراحی زیبای متریال دیزاین به همراه قابلیت مشاهده‎ی وقایع روز، هفته است. اپلیکیشن تقویم می‎تواند از اپلیکیشن Boxer Email برای ارسال نوتیفیکیشن‎های موجود، به افرادی که در یک جلسه‎ی خاص شرکت دارند، استفاده کند.

اپلیکیشن ساعت همان چیزی است که گوگل ساخته است. دارای قابلیت‎های استاندارد، آلارم‎ها، ساعت جهانی، تایمر و کرنومتر است. برای ساکت کردن آلارم‎ها می‎توان ضربه‎ای به گوشی زد یا آن را دیوانه وار لرزاند ولی بهتر است از موزیک‎های مورد علاقه‎ی خود برای کوک ساعت استفاده کنید تا در رختخواب آرامش داشته باشید.

فایل منیجر طراحی شده توسط سیانوژن است. شما می‎توانید سوایپ کردن در آن را فعال کنید (برای پاک سازی فایل‎ها را فولدر‎ها). گزینه‎ی دیگر ایجاد فضای ذخیره سازی محافظت شده توسط پسوورد در مموری داخلی است. فایل منیجر کمی می‎تواند گیج کننده باشد به عنوان مثال کپی کردن یک فایل شبیه طی کردن مسیر زیر است: انتخاب فایل، انتقال به پوشه‎ٍی مقصد، ضربه زدن روی دکمه‎ی منو و انتخاب فایل گزینش شده را اینجا کپی کن. فرآیند کپی کن/پیست کن که در کامپیوتر به آن عادت داشتید اینجا به چشم نمی‎خورد.

برای ذخیره سازی در فضای ابری و فعالیت در شبکه‎های اجتماعی اپلیکیشن فیسبوک و گوگل درایو از قبل نصب شده‎اند.

در انتها

این گوشی با داشتن یک صفحه‎ی نمایش 5.5 اینچی با کیفیت 1080p و قیمت متوسط در بین دسته‎ی گوشی‎های محبوب قرار می‎گیرد. دو ویژگی‎ پیشرفته‎ی آن یعنی سنسور پردازش اثر انگشت و پایدار سازی اپتیکال تصویر این روزها به ندرت دیده می‎شود ولی همچنان در دستگاه‎های مشابه دیده می‎شود. دوربین جلوی 8 مگاپیکسلی عالی ولی بی همتا نیست.

از نظر سخت افزاری این گوشی کیفیت بسیار خوبی دارد. صفحه‎ی نمایش در مبحث رنگی بسیار دقیق و به اندازه‎ی کافی روشن است، بدنه‎ی فلزی محکم، تراشه عملکردی عالی در مباحث بازی دارد و سخت افزار دوربین نیز پرتوان است.

متاسفانه بخش نرم افزاری این گوشی اندکی مایوس کننده است. به شکل مصنوعی بسته‎ی نرم افزاری آشنا به نظر می‎آید و چون بسیاری از اپلیکیشن‎ها براساس کد AOSP هستند. اپلیکیشن‎های سفارشی شده‎ی سیانوژن اغلب اوقات مایوس کننده بودند، دوربین ساده ترین مثال برای این صحبت است که حتی قادر به گرفتن ویدیو با کیفیت 1080p و فریم ریت 30fps نیست در حالیکه اپلیکیشن Google Camera به راحتی این کار را انجام می‎دهد.

مشکل دیگری که به چشم می‎خورد آپدیت‎های نرم افزاری چیزی نیست که شما فکر می‎کنید. آن‎ها بسیار متداول هستند. درست است، خوب است که یکسری مشکلات خیلی سریع رفع می‎شوند و ویژگی‎های جدید سریع می‎آیند، ولی صبر برای کامل شدن "Android is upgrading..." بسیار خسته کننده است. انگار از یک رام غیر رسمی سیانوژن مد استفاده شده است.

ویژگی‎های اصلی

▲ بدنه‎ی آلومینیومی

▲ دو سیم کارته با قابلیت Dual-Standby (به دنبال زنگ خوردن یک سیم کارت دیگری از دسترس خارج می‎شود)

▲ صفحه‎ی نمایش 5.5 اینچی دارای فن آوری IPS

▲ پردازنده‎ی 4 هسته‎ای 

▲ 3 گیگابایت حافظه رم

▲ حافظه داخلی 64 گیگابایتی

▲ دوربین اصلی 13 مگاپیکسلی

▲ دوربین دوم ( سلفی ) 8 مگاپیکسلی همراه با ضبط ویدیو با کیفیت 1080p

▲ پپشتیبانی از شبکه ‎ 4G

▲ باتری 4100 میلی آمپر - ساعت

▲ حسگر اثر انگشت

معایب اصلی

▼ فاقد قابلیت سخت افزاری NFC

▼ عدم وجود اسلات microSD (ولی فضای ذخیره سازی 64 گیگی عالی به نظر می‎آید)

▼ باتری غیر قابل تعویض (ولی باتری 4100 میلی آمپر ساعتی جوابگو و کافی است)

▼ عدم استفاده از تکنولوژی شارژ سریع باتری